Τα χρήματα που έχουν οι πολίτες και με τα οποία κινούνται αυτές τις ημέρες δεν φτάνουν
Όταν η κυβέρνηση λέει ότι αντιμετωπίζει την ακρίβεια και ότι τα πράγματα πάνε σχετικά καλά, προφανώς έχει στο μυαλό της κάποια άλλη χώρα και κάποιου άλλους πολίτες. Γιατί εάν έκαναν μία βόλτα στα σούπερ μάρκετ ή στα καταστήματα αυτές τις ημέρες, ένα είναι σίγουρο: Ότι θα εισέπρατταν μία ατελείωτη γκρίνια για το γεγονός ότι τα χρήματα τους δεν επαρκούν.
Όσο και αν οι πολίτες μειώνουν τις ανάγκες τους, όσο και αν οι γονείς προσπαθούν να πάρουν το πιο φτηνό παιχνίδι για τα παιδιά τους και όσο και αν οι νοικοκυρές δεν γεμίζουν τα καλάθια τους, η αλήθεια είναι μία: Τα χρήματα με τα οποία κινούνται αυτές τις ημέρες δεν φτάνουν.
Δεν επαρκούν για να αισθανθεί κάποιος που εργάζεται και ζει μία αρκετά βασανιστική καθημερινότητα, ότι έχει το δικαίωμα για μία μικρή πολυτέλεια. Για μία μπλούζα πιο ακριβή, για ένα καλύτερο παντελόνι ή για μία γκουρμεδιά στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι του.
Και όχι οι άνθρωποι που γκρινιάζουν δεν είναι μίζεροι, ούτε έχουν ψυχολογικά προβλήματα. Είναι πολίτες που αναζητούν μία καλύτερη ζωή για τους ίδιους και για τα παιδιά τους.
Είναι εκείνοι που κατά τα αλλά τα έχουν τετρακόσια όταν πηγαίνουν και ψηφίζουν ΝΔ θεωρώντας ότι με αυτή την κυβέρνηση μπορούν να έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Και είναι οι ίδιοι όταν δίνουν και μια και δύο και τρεις ευκαιρίες στο κόμμα τους.
Όταν, λοιπόν, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι γκρινιάζουν ή αγωνιούν για την ζωή και την καθημερινότητα τους, όσοι βρίσκονται στα υπουργικά έδρανα οφείλουν να τους ακούνε με προσοχή και όχι να βρίσκουν επιχειρήματα για να τους απαξιώσουν ή να τους ειρωνευτούν.
Τα μέτρα της κυβέρνησης για την ακρίβεια είναι στην πραγματικότητα ένα τσιρότο που δεν κολλάει καλά. Τα καλάθια δεν επαρκούν, όπως δεν φτάνουν και οι έλεγχοι που γίνονται στην αγορά.
Και αν πραγματικά το κυβερνητικό επιτελείο δεν προχωράει στην μείωση του ΦΠΑ, όπως έχουν κάνει άλλες χώρες – που η ακρίβεια αντιμετωπίστηκε με επιτυχία – μόνο και μόνο επειδή το ζητάει η αντιπολίτευση, τότε μιλάμε για μεγάλο θέμα. Γιατί στο όνομα κάποιων εμμονών – που προφανώς έχει να κάνει με την παραδοχή ενός λάθους – την πληρώνουν οι πολίτες.
Και κάτι τελευταίο. Ότι ο κόσμος βγαίνει και κάνει βόλτες στα καταστήματα δεν σημαίνει ότι ψωνίζει. Μου μετέφεραν αυτή την εικόνα μαγαζάτορες του Χολαργού όπου ζω και κινούμαι και οι οποίοι περίμεναν τις γιορτές για να δουν μία άσπρη μέρα…
