Με αφορμή την υπόθεση των Τεμπών οι πολιτικοί αναλυτές επισφράγισαν την εντύπωση που υπάρχει διάχυτη στην κοινωνία. Ότι εάν γινόντουσαν τώρα εκλογές θα είχαμε την μεγαλύτερη ρευστοποίηση του πολιτικού σκηνικού, που έχει καταγραφεί στο εσωτερικό της χώρας μετά την μεταπολίτευση.
Στη δεξιά πολυκατοικία επικρατεί ένας πανικός καθώς η Αφροδίτη Λατινοπούλου εμφανίζεται να κερδίζει τις εντυπώσεις ακολουθώντας την σχολή Τραμπ, ενώ ο Κυριάκος Βελόπουλος συνεχίζει να προσεγγίζει τους ψηφοφόρους με ένα σκληρό δεξιό αφήγημα.
Τα μικρότερα δεξιά κόμματα εμφανίζονται να φυλλορροούν, ενώ η Νέα Δημοκρατία καταγράφει αξιοσημείωτες απώλειες. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει τα στελέχη της κυβέρνησης πως η κατάσταση αυτή μπορεί να αλλάξει και τα πράγματα να επιστρέψουν σε μία κανονικότητα.
Όμως για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια ο κατακερματισμός των δυνάμεων δεν αφορά μόνο την δεξιά αλλά και την αριστερά. Τα όσα συμβαίνουν τα τελευταία εικοσιτετράωρα ανάμεσα στην Ζωή Κωνσταντοπούλου και στο ΚΚΕ δείχνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι το ζητούμενο είναι οι ψηφοφόροι. Ποιό δηλαδή από τα δύο κόμματα θα μπορέσει να προσεγγίσει πιο πειστικά τους πολίτες που ψηφίζουν αριστερά και οι οποίοι ζητούν μία πιο δυναμική αντιπολίτευση.
Σε αυτή τη φάση το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη εμφανίζεται να έχει τις περισσότερες απώλειες, ενώ και η Νέα Αριστερά αποψιλώνεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να αναζητά χώρο για να επιβιώσει, ενώ το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ως συστημικό κόμμα σε μία στιγμή που η κοινωνία αμφισβητεί τα πάντα και εμφανίζεται να λέει «ως εδώ».
Αυτή, λοιπόν, η καταγραφή δείχνει το αδιέξοδο της πολιτικής ζωής αλλά και της κοινωνίας. Τα συμπεράσματα που μπορεί να βγάλει κανείς από αυτή την ρευστοποίηση είναι ότι η αυτοδυναμία δεν υπάρχει ούτε ως ανέκδοτο. Όμως πολύ δύσκολα μπορούν να υπάρξουν και οι κυβερνήσεις συνεργασίας εκτός και αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης ρίξει νερό στο κρασί του και φτιάξει μία κυβέρνηση με τη «Φωνή της Λογικής», η οποία ωστόσο στην ευρωβουλή συνεργάζεται με τους Patriots στους οποίους ανήκει και η Λεπέν και ο Ορμπαν.
Από τα αριστερά το αδιέξοδο είναι μεγαλύτερο, καθώς το ΠΑΣΟΚ για να γίνει ρυθμιστής στις εξελίξεις θα πρέπει να φτάσει γύρω στο 24-25%, ενώ και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να καταγράψει διψήφιο αριθμό. Για την ώρα κάτι τέτοιο δεν φαίνεται, και όλα δείχνουν ότι με την ψυχολογία που υπάρχει στην κοινωνία πολύ δύσκολα τα θεσμικά κόμματα θα ανακάμψουν.
Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς και με ποιον τρόπο μπορεί να αλλάξει η κατάσταση. Απάντηση δεν υπάρχει. Γιατί οι περισσότεροι μπορούν να πουν εκατό λόγους για τους οποίους η χώρα και τα κόμματα έφτασαν σε αυτό το σημείο, κανείς ωστόσο δεν ξέρει πως η ελληνική κοινωνία μπορεί να συγχωρέσει τους υπευθύνους και να πάει παρακάτω…
