Οι πολιτικές, στρατιωτικές και διπλωματικές καραμπόλες που συνδυάστηκαν αλλόκοτα, ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει το περίφημο θωρηκτό Αβέρωφ...
Μία σταγόνα ιστορία
Κι όμως, η περίφημη σχολή της Χάλκης που ο ελληνισμός παλεύει να αναστήσει, ιδρύθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως απάντηση σε μια πρόκληση των Ελλήνων. Στην ίδρυση της θεολογικής σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών και της Ριζαρείου. Ακούγεται τρελό, αλλά η ιστορία τα κάνει κάτι τέτοια.
Ένας υπερφύαλος πειρατής που έφτιαξε δικό του βασίλειο στην Μήλο, ενώ όλο το Αιγαίο ήταν τούρκικο και η Οθωμανική αυτοκρατορία βρισκόταν...
Η ψυχή της αυτοκρατορίας με τους Πράσινους και τους Βένετους. Εκεί τα λαϊκά θεάματα ψυχαγωγούσαν τον όχλο της βασιλεύουσας, εκεί παίχτηκαν δράματα και έγιναν φρικτά εγκλήματα. Χωρούσε 100.000 κόσμο και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος τον ονόμαζε «εστία αναισχυντίας».
Ταραξίας και απροσάρμοστος από τα παιδικά του χρόνια, ο μετέπειτα Ιταλός φασίστας δικτάτορας ήταν προφανώς διαταραγμένη προσωπικότητα. Οι Ιταλοί δεν τον κατάλαβαν και καταστράφηκαν απ’ αυτόν. Η μόνη που ήξερε ήταν η μάνα του, που όμως πέθανε νέα πριν προλάβει να τον συγκρατήσει.
Η ΝΑΤΟϊκή άσκηση «ικανός τοξότης» του 1983 που εξελήφθη από τους Σοβιετικούς ως προοίμιο πυρηνικής επίθεσης εναντίον τους από την Δύση. Η αμοιβαία καχυποψία που έβαλε αναίτια το δάκτυλο των αντιπάλων πάνω στην πυρηνική σκανδάλη.
Οι Κούτσηδες, οι Γιανουζέοι, οι Λεμπέσηδες, οι Σαχτούρηδες και οι υπόλοιπες μεγάλες οικογένειες των Σπετσών, που δεν δίσταζαν να βγάζουν μαχαίρια μεταξύ τους για ψύλλου πήδημα κι ας ήταν συναγωνιστές στον αγώνα. Η σκληρή αρβανίτικη κοινωνία των νησιών με τα παράλογα ήθη της.
Πως ένας Γερμανός εκμεταλλεύτηκε τις γνώσεις και το αρχαιολογικό ένστικτο ενός ντόπιου, ώστε να ανακαλύψει το περίφημο Ασκληπιείο του Ιπποκράτη στην Κω. Δεν του το αναγνώρισε ποτέ, έδρεψε μόνος του την δόξα της ανακάλυψης.
Πως ο Ρέμπραντ απαθανάτιζε με τα πινέλα του τα μαθήματα ανατομίας γίνονταν μια φορά τον χρόνο στο Άμστερνταμ, πάνω σε πτώμα εκτελεσμένου...
Μέσα στην μαυρίλα της κατοχής, η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αθηνών καταδικάζει τον Ιωάννη Κακριδή με απόλυση, μετά από μια πειθαρχική διαδικασία που έμεινε στην ιστορία ως η «δίκη των τόνων». Κωμωδία και τραγωδία μαζί, στην χειρότερη ιστορική περίοδο του ελληνικού έθνους.
Ένα πραγματικό σκυλί του πολέμου, ο καλύτερος στρατηγός των συμμάχων στον β’ παγκόσμιο πόλεμο, που έφαγε το κεφάλι του διότι ήταν στρατιώτης και όχι πολιτικός. Ιδιόρρυθμη και εκρηκτική προσωπικότητα, τα ‘βαζε με όλους με αποτέλεσμα, παρά τα τρομερά προσόντα του, να έχει μόνο εχθρούς και κανέναν φίλο.
Ο διασημότερος πίνακας ζωγραφικής όλων των εποχών και οι περιπέτειες του. Από τον καιρό που ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι τον περιέφερε μισοτελειωμένο στην Ευρώπη, στην κρεβατοκάμαρα του Ναπολέοντα. Κι από την κλοπή του από το Λούβρο ως τα σημερινά οχυρωματικά έργα που την προφυλάσσουν.
Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι η φάλαγγα του πεζικού ήταν αυτή που κέρδιζε τους πολέμους, αλλά και ήταν και ο εγγυητής του δημοκρατικού πολιτεύματος. Οι ιππείς, ως πλούσιοι αριστοκράτες που ήταν αφού μπορούσαν να συντηρούν άλογα, ήταν οιονεί ύποπτοι για το πολίτευμα, γι αυτό άλλωστε μόνο η συμμετοχή στο πεζικό θεωρούνταν γενναιότητα και τιμή.
Όταν ο πλανήτης έφτασε μια ανάσα από το πυρηνικό ολοκαύτωμα. Κατά την διάρκεια της κρίσης δόθηκαν δεκάδες αφορμές για να πατηθεί το κουμπί εκτόξευσης των πυρηνικών πυραύλων, αλλά μας έσωσαν τυχαίες συμπτώσεις και η πεποίθηση των ηγετών ότι μια τέτοια σύγκρουση δεν θα είχε νικητή.
Οι παλιότεροι θυμούνται με νοσταλγία τις μπλε ποδιές που υποχρεωτικά φορούσαν οι μαθήτριες στο σχολείο. Καταργήθηκε το 1982 απαλλάσσοντας τις νεαρές της εποχής από ένα καταπιεστικό ένδυμα, αλλά και συγκεντρώνοντας τα πυρά των τότε συντηρητικών που έβλεπαν χαλάρωση στα κοινωνικά ήθη.
Πως πήγαμε από τα μεγάλα ρολόγια δαπέδου και τοίχου στα μικρά ατομικά ρολόγια που κατέληξαν να δένονται στον καρπό μας. Οι κοινωνικοί και οικονομικοί παράγοντες που ώθησαν την ανάπτυξη τους και η μαεστρία των Ελβετών που τους έκανε τους κυρίαρχους ωρολογοποιούς στον πλανήτη.
