Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Τούτο ισχύει και στην περίπτωση της συμφωνίας των Πρεσπών και των ειδήσεων που έρχονται από την πΓΔΜ. Η επιτυχία του Ζόραν Ζάεφ να βρει τις 80 ψήφους που αναζητούσε για τη συνταγματική αναθεώρηση δεν επιταχύνει απλώς τις εξελίξεις ούτε πετάει μόνο το μπαλάκι στην πλευρά της Αθήνας.
Γνώμη
Τα φώτα της διεθνούς δημοσιότητας είναι στραμμένα στη βουλή της ΠΓΔΜ, όπου συζητείται η συνταγματική αναθεώρηση που προβλέπει η Συμφωνία με την Ελλάδα. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτεται η διεξαγωγή ενός λυσσαλέου πολέμου πιέσεων από ξένες δυνάμεις, με πρωταγωνιστές τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία, για τον προσεταιρισμό των χωρών που βρίσκονται στο μεταίχμιο, μεταξύ Δύσης και Ανατολής.
Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμμένος έχουν μια συμβίωση στο Μαξίμου που κοντεύει αθόρυβα να κλείσει τέσσερα χρόνια. Σ’ αυτά δοκιμάστηκε πολλάκις (σ.σ.: κι όχι… Πολάκης), αλλά κοινός παρονομαστής που κάθε φορά έσωζε τα προσχήματα ήταν η παραμονή στην εξουσία.
Η κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών , η περίφημη Fed, έχει αυξήσει το βασικό επιτόκιό της σε 2,25% και έχει ανακοινώσει ότι θα συνεχίσει να το αυξάνει μέχρι το 3,5% το 2020.
Η νίκη του Σέρβου εθνικιστή ηγέτη Μίλοραντ Ντόντικ στις εκλογές της περασμένης Κυριακής στη Βοσνία μπορεί να θεωρηθεί άλλη μια επιτυχία του Βλαντιμίρ Πούτιν στην ευαίσθητη περιοχή των δυτικών Βαλκανίων και, σίγουρα, δυσχεραίνει την ευρωπαϊκή πορεία της Βοσνίας και τους δυτικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.
Κάποιοι μας λένε, η Ελλάδα δεν ενδιαφέρεται που θα πάνε οι αποδόσεις των ομολόγων, αφού δεν χρειάζεται να δανειστεί για τουλάχιστον δύο χρόνια. Κάποιοι άλλοι αναφέρουν ότι οι τράπεζες είναι θωρακισμένες και η βουτιά της κεφαλαιοποίησης δεν επηρεάζει την πορεία τους.
Η Ιταλία είναι η χώρα που, μαζί με την Ελλάδα, τα πήγε χειρότερα από οποιαδήποτε άλλη από την ένταξή της στο ευρώ το 2001 μέχρι σήμερα. Ουσιαστικά, τα τελευταία 17 χρόνια, το κατά κεφαλή εισόδημά της έχει παραμείνει στάσιμο. Το 2017 μέχρι και η Ισπανία, που κάποτε ήταν πολύ φτωχότερη, έγινε πλουσιότερη από την Ιταλία.
Η ΕΡΤ, η δημόσια ραδιοτηλεόραση, ή κρατική, πείτε την όπως θέλετε και όπως σας βολεύει, περνάει τις χειρότερες μέρες της. Το όνομά της ακούγεται μόνο σε περίπτωση πολιτικής αντιπαράθεσης.
Τα οικονομικά νέα από την Τουρκία είναι ανάμεικτα. Ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε στο 25% μετά τη διολίσθηση της λίρας, η οποία άγγιξε το 40% έναντι του δολαρίου μέσα στο 2018.
Ανοίγω την εφημερίδα και διαβάζω: Προσλήψεις, κοινωνικό μέρισμα, και πάγωμα μειώσεων στις συντάξεις... Πάλι πάμε σε εκλογές, αλλά να του το αναγνωρίσουμε του Τσίπρα... Είχαμε ησυχάσει τρία χρόνια...
Λιγότερες από 24 ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες του δημοψηφίσματος στην πΓΔΜ, η στροφή που φαίνεται να κάνουν Τσίπρας-Καμμένος και τα μηνύματα κορυφαίου αξιωματούχου από τη Νέα Υόρκη πως οι δύο κυβερνητικοί εταίροι «έχουν ακόμη πολλή δουλειά να κάνουν» δεν αλλάζουν το σχεδιασμό της ΝΔ.
Η γερμανική κυβέρνηση κλυδωνίζεται πια με το παραμικρό.
Η χθεσινή συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, με τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε., διεξήχθη σε καλό κλίμα και εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της προσπάθειας της τουρκικής κυβέρνησης για επαναπροσέγγιση με την Ευρώπη.
Συμπληρώνονται αυτές τις ημέρες δέκα χρόνια από την έναρξη της μεγαλύτερης χρηματοπιστωτικής κρίσης της ιστορίας. Τη Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008, μετά από φρενήρεις αλλά άκαρπες διαβουλεύσεις το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, ανακοινώθηκε η χρεοκοπία ενός αμερικανικού κολοσσού με παγκόσμια επιρροή, της τράπεζας επενδύσεων Lehman Brothers.
Οι υπέρμαχοι του Brexit, της εξόδου της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είχαν ως βασικό επιχείρημά τους την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας της χώρας τους από τις καταπιεστικές Βρυξέλλες. Δυο χρόνια μετά το βρετανικό δημοψήφισμα, τον Ιούνιο του 2016, τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως σχεδίαζαν.
Τα στοιχεία που δημοσιεύονται για την ελληνική οικονομία είναι αντιφατικά. Μερικά δείχνουν πρόοδο και δημιουργούν αισιοδοξία και μερικά δείχνουν στασιμότητα και παράταση της κρίσης. Οι συμπολιτευόμενοι διαφημίζουν τα πρώτα και οι αντιπολιτευόμενοι δίνουν έμφαση στα δεύτερα. Τι ακριβώς συμβαίνει και, εν τέλει, τι σημαίνουν όλα αυτά για το μέλλον μας;