Η συναισθηματική υπερφαγία χαρακτηρίζεται από μία ακατάσχετη επιθυμία για φαγητό η οποία προκύπτει όταν υπάρχουν δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις όπως το στρες, ο θυμός, το άγχος, η μοναξιά, η λύπη και η πλήξη. Η επιθυμία αυτή μπορεί να είναι ενσυνείδητη ή ασυνείδητη.
Η διαταραχή αυτή συνοδεύεται από υπερβολική κατανάλωση τροφής η οποία είναι συνήθως πλούσια σε θερμίδες, λίπη και ζάχαρη. Από αυτό γίνεται κατανοητό πως τα άτομα που αντιμετωπίζουν αυτή τη διαταραχή είναι πολύ πιθανό να έχουν αυξημένο βάρος ή να είναι παχύσαρκα.
Δεν πρόκειται για μία διαταραχή που θα πρέπει να σας πανικοβάλει, μπορείτε να ελέγξετε αυτή τη συμπεριφορά και να καταφέρετε να την περιορίσετε. Σημαντικό κλειδί αυτής της διαδικασίας είναι η αναγνώριση των συνθηκών κάτω από τις οποίες γίνεται η έναρξη ενός επεισοδίου συναισθηματικής υπερφαγίας.
Κάθε επεισόδιο υπερφαγίας χαρακτηρίζεται από γρήγορη και υπερβολική πρόσληψη τροφής. Σε αυτό θα βοηθήσει η τήρηση ενός ημερολογίου τροφίμων (καταγραφή του είδους της τροφής που καταναλώθηκε, η ποσότητα αυτού, πότε και γιατί καταναλώθηκε). Έτσι μπορεί να αναγνωριστεί η συγκεκριμένη κατάσταση που ώθησε το άτομο στην υπερφαγία και έτσι να βρει τρόπο να την καταπολεμήσει.
Για παράδειγμα αντί να τρέξουν στο ψυγείο ή στα ερμάρια για σοκολάτες, ξηρούς καρπούς ή τσιπς, μπορούν να επιλέξουν να μιλήσουν με κάποιο φίλο, να δουν ένα φιλμ, να πάνε στο σινεμά, να ακούσουν μουσική, να πάνε για ένα περίπατο.
Επίσης είναι καλό να αποφεύγεται η αποθήκευση ή η αγορά γλυκών, λιπαρών και αλμυρών σνακ τα οποία έχει κάποιος την τάση να καταναλώνει επιλεκτικά όταν έχει συναισθηματική υπερφαγία.
Η ξεκούραση, ο καλός ύπνος και η τακτική σωματική άσκηση προστατεύουν από την ψυχολογική καταπόνηση απομακρύνοντας έτσι τον κίνδυνο της υπερφαγίας. Τέλος, είναι σημαντικό η κατανάλωση της τροφής να συνοδεύεται από την ερώτηση «Πεινάω;», αν η απάντηση είναι αρνητική τότε σίγουρα το άτομο θα το ξανασκεφτεί πριν καταναλώσει αυτό που έχει μπροστά του.
Καλαμάρη Ασπασία-Σοφία
MSc Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
