Τετ-α-τετ με τον πατέρα του και δολοφόνο της πολυαγαπημένης του μητέρας, της 43χρονης Καλλιόπης Φράγκου, θα βρεθεί αύριο (16-02-2012) ο μεγαλύτερος γιος της τραγικής οικογένειας, που θα κληθεί να καταθέσει εναντίον του 56χρονου κατηγορούμενου στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Χανίων.
Ο Λευτέρης, που όταν δολοφονήθηκε η μητέρα του και μάλιστα σε δημόσιο χώρο, ήταν φοιτητής, δεν έχει καμία επικοινωνία με τον έγκλειστο πατέρα του και ουσιαστικά αποτελεί τον βασικό μάρτυρα κατηγορίας. Η κατάθεση του άλλωστε στο πρωτόδικο δικαστήριο ήταν καταπέλτης για τον κατηγορούμενο αρτοποιό αφού σύμφωνα με τον συνήγορο της πολιτικής αγωγής, περιέγραψε την βίαιη συμπεριφορά του πατέρα του προς την 43χρονη, την οποία φέρεται να κακοποιούσε συστηματικά.
Το χρονικό της τραγικής υπόθεσης
Η άτυχη γυναίκα, μητέρα δύο αγοριών, πλήρωσε με την ίδια της τη ζωή την απόφασή της να ζήσει χωρίς ξυλοδαρμούς, ταπεινώσεις και προβλήματα που καθημερινά προέκυπταν εξαιτίας της βάναυσης συμπεριφοράς του άνδρα της…
Θύμα συστηματικής κακοποίησης η 43χρονη, με καταγωγή από τις Κορφές, αποφάσισε ενάμιση μήνα πριν από το φονικό να δώσει τέλος στο μαρτυρικό γάμο και να φύγει μαζί με τους δύο γιους της, από τη Λιγόρτυνο, αναζητώντας
μια καλύτερη ζωή. Ο τραγικός επίλογος γράφτηκε μέρα-μεσημέρι, την στιγμή που η 43χρονη σχολούσε από την εργασία της και στεκόταν στην στάση του λεωφορείου.
Σύμφωνα με το cretalive.gr, ο εν διαστάσει σύζυγος τής είχε στήσει «καρτέρι». Την εκτέλεσε με την κυνηγετική καραμπίνα του. Την εγκατέλειψε αιμόφυρτη για να συλληφθεί λίγες ώρες αργότερα στο χωριό του.
Λίγες ώρες αργότερα στον τόπο της τραγωδίας εκτυλίχθηκαν σπαρακτικές σκηνές. Οι δύο γιοι της άτυχης γυναίκας ο Λευτέρης, ο οποίος σπούδαζε στην Ηγουμενίτσα και ο Μανώλης μαθητής Γυμνασίου ξέσπασαν σε λυγμούς βλέποντας νεκρή τη μητέρα τους. Ο Λευτέρης της είχε μεγάλη αδυναμία. Ήταν εκείνος άλλωστε που την είχε ενθαρρύνει να φύγουν.
«Πάμε μάνα να φύγουμε από το σπίτι, θα δουλέψουμε και θα ζήσουμε». Η εικόνα του λευκού σεντονιού που κάλυπτε το νεκρό σώμα της 43χρονης θα μείνει για πάντα στη μνήμη των παιδιών της που έφτασαν στο σημείο της τραγωδίας σε κατάσταση σοκ. “Δεν μπορεί να είναι αυτή”, έλεγε συντετριμμένος ο μεγάλος της γιος.
Αρχικώς ο 56χρονος δήλωνε άγνοια. Στην πορεία όμως αναγκάστηκε να ομολογήσει. Φέρεται μάλιστα να πήγε στο σπίτι, να πλύθηκε και να άλλαξε ρούχα. Όπως προέκυψε την ημέρα της δολοφονίας ζήτησε από την 43χρονη να επιβιβαστεί στο αυτοκίνητο του. Εκείνη αρνήθηκε. Τότε ήταν που ακούστηκαν και οι πυροβολισμοί που της έκοψαν το νήμα της ζωής.
Πρωτόδικα ο 56χρονος καταδικάστηκε σε ποινή ισόβιας κάθειρξης ενώ κατά την προσαγωγή του στα δικαστήρια απειλήθηκε με λιντσάρισμα. Ο 56χρονος φέρεται να μετρούσε μία-μία τις ημέρες μακριά από τη γυναίκα του. Την ημέρα του φόνου, είχαν συμπληρωθεί εβδομήντα 24ωρα χωρίς αυτήν. Δεν άντεχε άλλο.
Έμαθε ότι είχε βρει δουλειά, ότι είχε κάνει κι ένα ταξίδι στο εξωτερικό, ενώ αυτός ζούσε μόνος στην μιζέρια του. Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε όταν έλαβε πια στα χέρια του την αγωγή με την οποία η σύζυγος του ζητούσε την επιμέλεια του 15χρονου τότε γιου της και την παράδοση των προσωπικών της αντικειμένων και της προίκας της.
