καθώς έρχεται να ενισχύσει ακόμη περισσότερο το ενδεχόμενο τα δύο παρολίγο δολοφονικά χτυπήματα στο κεφάλι του διαδηλωτή να προήλθαν από αστυνομικό χέρι.
Ο ιατροδικαστής διαπίστωσε την ύπαρξη δύο ισχυρών χτυπημάτων από αμβλύ όργανο στο κεφάλι, τα οποία προκάλεσαν το υποσκληρίδιο αιμάτωμα και είναι αδύνατον να προκλήθηκαν από γκλομπ.
Ακόμη και στην περίπτωση που χρησιμοποιήθηκε παλιό γκλομπ με χτυπήματα με ανάποδα τη λαβή, το περίβλημα είναι ελαστικό και η μεταλλική βέργα στη βάση της είναι αλουμινένια κι όχι σιδερένια για πρακτικούς λόγους μείωσης του βάρους. Συνεπώς, δεν θα μπορούσε να επιφέρει αυτού του είδους τα τραύματα.
Από την άλλη, δεν είναι αμελητέο το επιχείρημα των αστυνομικών ότι οι ατομικοί πυροσβεστήρες είναι “κοντοί” με αποτέλεσμα να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν ούτε ως αμυντικό αλλά ούτε ως επιθετικό όπλο και για τούτο το λόγο, όπως πιστοποιείται από πλειάδα υπηρετούντων, ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν.
Ο ιατροδικαστής όμως, πέρα από τα δύο χτυπήματα στο κεφάλι που το πιο πιθανό είναι να προήλθαν από ξύλινο ρόπαλο, είδε και κάτι άλλο.
Διαπίστωσε πως ο άτυχος δάσκαλος φέρει αρκετά χτυπήματα στην πλάτη τα οποία είναι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι προήλθαν από αστυνομικό γκλομπ. Συνεπώς, ο Καυκάς έπεσε πάνω σε συμπλοκή με αστυνομικούς, συμμετείχε ο ίδιος και χτυπήθηκε αν μη τι άλλο ή κάπου αλλού από αυτούς.
Μετά τη συγκεκριμένη σχετική διαπίστωση και τη βεβαιότητα ότι τα δύο επίμαχα τραύματα στο κεφάλι δεν προήλθαν από γκλομπιές, προέκυψε μια επικοινωνιακού τύπου προσπάθεια ανάπτυξης και παρουσίασης ως πιθανότητα μιας νέας εκδοχής.
Να χτυπήθηκε μεν στην πλάτη από αστυνομικούς ο διαδηλωτής, αλλά όπως έλεγαν αστυνομικές πηγές, ποιος μπορεί να βεβαιώσει ότι μέσα στην αναμπουμπούλα και στην ανταλλαγή “αβροτήτων”, δεν χτυπήθηκε ο δάσκαλος και μάλιστα δις κατά λάθος από χέρι συντρόφου του;
Το επιχείρημα θα διέθετε την όποια υπόσταση από την στιγμή που ο αστυνομικός ή οι αστυνομικοί των ΜΑΤ που τον χτύπησαν σε άγνωστο ακόμη σημείο της Πανεπιστημίου, θα έβγαιναν από πριν με θάρρος να πουν ότι “εμείς τον χτυπήσαμε, θυμόμαστε το πρόσωπο του, αλλά ποτέ στο κεφάλι. Μόνο στην πλάτη”.
Γιατί λοιπόν όλοι οι αστυνομικοί και των περίπου 6 διμοιριών που βρίσκονταν οι μισές στο οφθαλμιατρείο και οι άλλες στην Εδουάρδου Λω, δεν θυμούνται το διαδηλωτή, ούτε και μπορούν να θυμηθούν κάποιο μεμονωμένο ή απομακρυσμένο επεισόδιο που να συνδέεται με τη τύχη του;
Για το συγκεκριμένο άλλωστε λόγο έχει ιδιαίτερη αξία η μαρτυρία του διαδηλωτή από το μπλοκ της ΓΣΕΕ ο οποίος ενημέρωσε το ΕΚΑΒ και στην κατάθεση στους αστυνομικούς της Κρατικής Ασφάλειας είπε πως είδε το νεαρό να κατεβαίνει τρεκλίζοντας από την Πανεπιστημίου και να σωριάζεται στο πεζοδρόμιο της Σταδίου.
Συνεπώς δεν έγινε πουθενά αλλού, ούτε και μεταφέρθηκε από κάπου. Χτυπήθηκε στην Πανεπιστημίου και το πιο πιθανό είναι, αν μη τί άλλο τα χτυπήματα στην πλάτη, “φιλοδωρήθηκαν” από αστυνομικό ή αστυνομικούς των διμοιριών που ήταν στην Εδουάρδου Λω. Μπροστά από τους εγκλωβισμένους διαδηλωτές δηλαδή.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163