Τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται από την εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Αυτόπτης μάρτυρας περιγράφει όλα όσα έγιναν στο Κερατσίνι το βράδυ της 17ης Σεπτεμβρίου 2013.
Η Δήμητρα Ζώρζου, αυτόπτης μάρτυρας στη δολοφονία Φύσσα μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό ΑΘΗΝΑ 9.84 και στην εκπομπή «Ντάμες Σπαθί» και περιέγραψε καρέ καρέ ό,τι έγινε το βράδυ της 17ης Σεπτεμβρίου 2013.
«Ο άντρας που ήρθε, τον πλησίασε, έκανε σαν να τον πήρε αγκαλιά , έκανε δυο κινήσεις του χεριού και από ότι είδαμε τον μαχαίρωσε εκείνη τη στιγμή. Και απλά μετά γύρισε να πάει προς το αυτοκίνητό του. Ο Παύλος άρχισε να φωνάζει: πιαστον αυτός με μαχαίρωσε, τη στιγμή που είχαν έρθει και κάποιοι ΔΙΑΣ» λέει στη συγκλονιστική της περιγραφή η μάρτυρας.
Ακολουθούν απόσπάσματα της συνέντευξης της Δήμητρας Ζώρζη:
– Θα ήθελα να μας πεις τι είδες εκείνο το βράδυ.
Εγώ με τη φίλη μου καθόμασταν σε ένα παγκάκι μετά από μια βόλτα , στην Τσαλδάρη και ενώ μιλούσαμε, μετά από λίγο ακούστηκαν φωνές και εμείς γυρίσαμε το κεφάλι μας για να δούμε από που ακούγονται και είδαμε μια παρέα περίπου 10 άτομα να περπατάνε μπροστά μας και οι φωνές να ακούγονται από ένα στενό , ένα τετράγωνο πιο μακριά. Και η παρέα και εμείς είχαμε στρίψει το κεφάλια μας προς τα εκεί και οι φωνές άρχισαν να πλησιάζουν και ακούγονταν και ποδοβολητά , που σημαίνει ότι τρέχανε. Και η παρέα που ήταν μπροστά γύρισε πιο έντονα, και με το που συνειδητοποίησε ότι εκείνοι τρέχουν άρχισαν να τρέχουν και εκείνοι. Κάποιοι πέρασαν από μπροστά μας….
– Ήταν τόση η φασαρία που σας κίνησε την προσοχή, σας έκανε να γυρίσετε το κεφάλι και να επιμείνετε να κοιτάτε προς τα εκεί.
Η φασαρία ήταν παρά πολύ μεγάλη . Και το θέμα είναι ότι αυτά που έλεγαν δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι ακριβώς ήταν. Δεν μπορούσαμε να ξέρουμε τι ήταν, μέχρι να δούμε. Και επειδή ήταν εκείνη η μέρα που έπαιζε ο Ολυμπιακός, στην αρχή ήταν η λογική ότι μάλλον κάτι έχει γίνει με το ποδόσφαιρο. Αλλά μετά όταν βγήκαν πλέον δεν ήταν λόγω ποδοσφαίρου.
– Η παρέα που ήταν μπροστά έδειχνε να εμπλέκεται στη φασαρία που ακουγόταν από την άλλη πλευρά;
Όχι φάνηκε ότι ήταν απλά 10 παιδιά που έκαναν και αυτοί βόλτα όπως και εμείς και όταν άκουσαν τη φασαρία, άρχισαν να τρέχουν και εκείνοι, καθαρά από φόβο.
– Αντανακλαστικά δηλαδή;
«Ναι».
– Τι έγινε μετά, τι είδατε μετά;
Όταν πλέον εκείνοι είχαν φύγει από το στενό και ήταν πλέον ορατοί και στο δικό μας το μάτι, η παρέα που έτρεχε μπροστά μας είχε σχεδόν φύγει και είχαν μείνει μόνο ο Παύλος, τώρα πια ξέρουμε ότι ήταν ο Παύλος, να φωνάζει να φύγουν οι υπόλοιποι γιατί πλέον στη γωνία που στεκόντουσαν είχαν αρχίσει να βρίζουν πολύ χυδαία.
– Τον Παύλο και τους φίλους του;
Ναι και τις οικογένειες τους και όλα αυτά, και από εκεί φάνηκε ότι το κλίμα ήταν και λίγο πολιτικό γιατί ακούστηκαν και φασιστικά σχόλια και αντιφασιστικά σχόλια. Και από τις δυο πλευρές. Μαζί με τον Παύλο είχαν μείνει και δυο φίλοι του , με το που είδαν ότι ο Παύλος είχε μείνει πίσω γύρισαν και εκείνοι να τον βοηθήσουν υποθέτω, ενώ παράλληλα οι υπόλοιποι που είχαν βγει από το στενό, ήταν πάνω από 20 άτομα, μετά από τόσα χρόνια δεν μπορώ να προσδιορίσω τον αριθμό πλέον … αλλά ήταν πάρα πολλοί, στεκόντουσαν στο απέναντι τετράγωνο και συνέχιζαν να τους βρίζουν. Κάποια στιγμή περίπου οι μισοί, μπορεί να ήταν 10, μπορεί να ήταν λιγότεροι , δεν θυμάμαι, πέρασαν απέναντι και άρχισαν να χτυπούν τον Παύλο και τα άλλα δυο παιδιά , παράλληλα οι υπόλοιποι που είχαν μείνει απέναντι συνέχιζαν να βρίζουν και να εμψυχώνουν τους υπόλοιπους γιατί αυτό μας έδινε να καταλάβουμε όλο το κλίμα….
– Να εμψυχώνουν αυτούς που επιτέθηκαν στον Παύλο και τους φίλους του
Ναι βέβαια.
– Παρότρυναν κιόλας αυτούς που επιτίθεντο στον Παύλο;
Δεν θυμάμαι συγκεκριμένα να είπαν κάτι που να αφορούσε αυτούς, αλλά σίγουρα στο να μειώσουν τους άλλους τρεις. Αυτό είναι σίγουρο.
– Και ήταν πολλοί περισσότεροι από τους τρεις;
Ναι βέβαια, βέβαια ήταν. Σίγουρα ήταν, μπορεί να ήταν και τρεις ανά άτομο. Ενώ οι 10 χτυπούσαν τους 3, τους άφηναν, πήγαιναν πάλι από την άλλη πλευρά που ήταν και οι υπόλοιποι. Κάποιοι ήταν και στο διάζωμα ή κάποιοι ήταν ακόμη απέναντι
– Nα πούμε για να βοηθήσουμε και τον κόσμο να καταλάβει τη διήγηση σου, ότι ο δρόμος είναι ένας πολύ κεντρικός δρόμος, στο Κερατσίνι, πλέον Φυσσα , έχει νησίδα στη μέση του δρόμου, έχει δυο κατευθύνσεις και βγαίνοντας από το στενό που είναι η καφετέρια, είναι μικρή η απόσταση. Είναι ένας πολύ κεντρικός δρόμος, μπροστά σε μαγαζιά έγινε η επίθεση και το διάζωμα που λες είναι το πίσω εμπρός από τη νησίδα και μετά, μικρή απόσταση. Υπάρχει νησίδα που διαχωρίζει σε δυο ρεύματα τον δρόμο.
Μετά την πρώτη επίθεση αυτοί που είχαν περάσει απέναντι , σαν να άλλαξαν θέση και να πέρασαν άλλοι 10 για παράδειγμα και συνέχισαν και εκείνοι να τους χτυπάνε και εκεί ήταν λίγο πιο σοβαρά τα πράγματα, πρώτον γιατί φαινόταν ότι κουβαλούσαν κράνη , ρόπαλα κλπ είχαν πάρει τους φίλους του Παύλου και τους χτυπούσαν πάνω στις τζαμαρίες.
– Η νέα ομάδα δηλαδή κλιμάκωσε την επίθεση. Υπήρχε δηλαδή δεύτερο κύμα επίθεσης
Ναι, ναι υπήρχε. Μετά από λίγο και ενώ εμείς ήμαστε ακίνητες στο ίδιο σημείο, παρατηρήσαμε από πίσω μας – στα δεξιά μας στη νησίδα που υπήρχε ένας κάδος, ότι υπήρχαν δυο άτομα και αυτά ντυμένα με παραλλαγή όπως ήταν και η υπόλοιπη ομάδα, ήταν όλοι με παραλλαγή και μαύρα μπλουζάκια. Ήταν δυο άτομα , πανομοιότυπα εμφανισιακά , τα οποία στεκόντουσαν πίσω από ένα κάδο που ήταν ακριβώς πίσω μας και αυτό ήταν το περίεργο. Αυτοί θα μπορούσαν να μας έχουν δει. Αλλά δεν… μάλλον δεν τους αφορούσαμε εμείς καθόλου. Αυτοί, ενώ τα 3 παιδιά, είναι ανάμεσα στα άλλα 10 άτομα, πέρασαν το δρόμο και εμφανίστηκαν πίσω από τα παιδιά, εκεί που δεν το περίμεναν και χτύπησαν τον Παύλο. Εκεί ο Παύλος γύρισε…
– Δηλαδή, εκτός από αυτούς που τον χτυπούσαν ήδη..
Ναι στην ίδια επίθεση ήρθαν άλλοι δυο από πίσω και εκείνη τη στιγμή που έρχονται αυτοί οι δυο, όλοι οι υπόλοιποι που βρίσκονται εκεί πέρα πέρασαν και αυτοί απέναντι και παράμειναν κάνα δυο οι οποίοι περικύκλωσαν σχεδόν τον Παύλο. Είναι στο ίδιο σημείο αλλά δεν κάνουν κάτι. Και τη στιγμή που έρχονται αυτοί οι δυο και τον χτυπάνε βλέπουμε ότι στο αντίθετο ρεύμα , δηλαδή από την πλευρά που βρισκόμασταν εμείς μπήκε ένα αυτοκίνητο, σταμάτησε ακριβώς στη στάση που ήταν ακριβώς τα παιδιά, κατέβηκε ένας άντρας και εκείνη τη στιγμή… αυτοί που χτυπούσαν τον Παύλο, απομακρύνθηκαν λίγο….
– Σαν να άνοιγαν, σαν να έκαναν χώρο;
Σαν να άνοιγαν – και ο Παύλος όπως και εμείς – μας τράβηξε την προσοχή το αυτοκίνητο και γυρίσαμε προς το μέρος του. Ήταν πολύ κοντά όμως. Ήταν 5 βήματα .. και κείνος έκανε αυτά τα 5 βήματα. Ο άντρας που ήρθε, τον πλησίασε, έκανε σαν να τον πήρε αγκαλιά , έκανε δυο κινήσεις του χεριού και από ότι είδαμε τον μαχαίρωσε εκείνη τη στιγμή. Και απλά μετά γύρισε να πάει προς το αυτοκίνητό του. Ο Παύλος άρχισε να φωνάζει: πιαστον αυτός με μαχαίρωσε, τη στιγμή που είχαν έρθει και κάποιοι ΔΙΑΣ.
– Εκείνη τη στιγμή ήρθαν οι άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ;
Προφανώς και λόγω της επίθεσης , το μάτι μου είχε κολλήσει εκεί, μπορεί και να ήταν εκεί και να μην τους είχα δει… εκείνη τη στιγμή ήταν ακριβώς στο οπτικό μου πεδίο».
– Οι άνθρωποι που ήταν γύρω από τον Παύλο δεν έκαναν κάτι για να αποτρέψουν την επίθεση του Ρουπακιά, όπως μάθαμε μετά ότι λέγεται.. δεν έκαναν κάτι για να εμποδίζουν το μαχαίρωμα…
Εμένα έτσι μου φάνηκε , γιατί αν ήθελαν να τον δείρουν , θα μπορούσαν απλά να τον δείρουν . Ήρθαν τα άλλα δυο άτομα ενώ ήταν κρυμμένοι που κανείς από τους άλλους δεν ήταν κρυμμένος , για κάποιο λόγο ήταν κρυμμένοι και εκείνος ήρθε απότομα στο αντίθετο ρεύμα. Εγώ πραγματικά όπως και η φίλη μου πιστέψαμε ότι ήρθε για βοήθεια . Τόσο γρήγορα και να μπήκε στο αντίθετο ρεύμα, μάλλον για καλό θα ερχόταν. Ε… δεν ήρθε για καλό.
(…)
– Υπήρχαν και άλλοι που θα μπορούσαν, που είχαν δει πράγματα; Ήταν συγκεντρωμένος και άλλος κόσμος που θα μπορούσε πιθανόν να καταθέσει τη μαρτυρία του;
«Κατά τη διάρκεια και λίγο πριν και λίγο μετά, υπήρχε εκτός από μένα και τη φίλη μου , ένα ζευγάρι που είχε βγάλει βόλτα τα σκυλιά του , που σχολίαζαν την επίθεση και μας μιλούσαν και μας έλεγαν και εμάς, “ είδατε τι έγινε και πωπω κλπ “, οι οποίοι έλεγαν ότι πρέπει να πάμε να καταθέσουμε. Από ότι έμαθα δεν πήγαν να καταθέσουν ποτέ».
– Σε εσένα και τη φίλη σου ήρθε αστυνομικός και σας ζήτησε τα στοιχεία σας και σας ζήτησε να καταθέσετε;
«Συγκεκριμένα σε εμάς δεν ήρθε. Πλέον επειδή ήμασταν ώρα στο χώρο και φαινόταν το σοκ στα πρόσωπα μας, ο κόσμος που είχε μαζευτεί ήξερε ότι εμείς μάλλον κάτι έχουμε δει , οπότε όλοι κοιτούσαν εμάς και τραβήξαμε και το βλέμμα του αστυνομικού. Και όταν εγώ αποφάσισα ότι θέλω να πάω να καταθέσω σηκώθηκα και πήγα μαζί του».
Υπήρχε και αντίδραση από τον κόσμο;
«Ναι το οποίο ήταν το χειρότερο που μπορούσε να γίνει εκείνη τη στιγμή , για μένα ψυχολογικά ήταν ο,τι χειρότερό , το ότι όταν κανείς δεν μιλούσε και σηκώθηκα εγώ μαζί με την φίλη μου, ο κόσμος άρχισε να χειροκροτεί».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο athina984.gr