Ο άνθρωπος που έχει ομολογήσει πως δολοφόνησε τη Δώρα Ζέμπερη στο Β’ Νεκροταφείο επέστρεψε την Τρίτη (16.01.2018) στα δικαστήρια της Ευελπίδων.
Ο Μανώλης Σοροπίδης βρέθηκε στα δικαστήρια, χωρίς δικηγόρο, για να δώσει συμπληρωματική απολογία μετά από τα δυο υπομνήματα, με τα οποία επιχείρησε να ανατρέψει όσα ο ίδιος, κυρίως, είχε υποστηρίξει μέχρι τώρα.
Ο προφυλακισμένος εμφανίστηκε στον 18ο τακτικό ανακριτή. Οδηγήθηκε στο ανακριτικό γραφείο συνοδεία ισχυρής δύναμης.
Ο 58χρονος, βγαίνοντας από το ανακριτική γραφείο 4,5 ώρες μετά, δεν θέλησε να απαντήσει στις ερωτήσεις για το αν εμμένει στους πρόσφατους ισχυρισμούς του.
Στους ισχυρισμούς σύμφωνα με τους οποίους άλλα πρόσωπα τον έβαλαν να δολοφονήσει την άτυχη εφοριακό. Στα δυο υπομνήματά του είχε αναφερθεί σε γνωστό δικηγόρο και δύο αστυνομικούς.
“Δεν σκότωσα τη Δώρα Ζέμπερη”
Τα υπομνήματα που κατέθεσε ο Μανώλης Σοροπίδης ήταν χειρόγραφα. Εμφανίστηκε στα δικαστήρια χωρίς δικηγόρο, αφού κανείς δεν τον εκπροσωπεί μετά την παραίτηση του Νίκου Λουκόπουλου.
Και αυτή τη φορά επανέλαβε όσα είχε πει στα προηγούμενα υπομνήματά του, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο Απόστολος Λύτρας, δικηγόρος του πατέρα της άτυχης εφοριακού.
Επανέλαβε ότι ο γνωστός δικηγόρος ήταν ο ηθικός αυτουργός. Και μίλησε και πάλι για τον “Χάρη”, ο οποίος είναι αστυνομικός του τμήματος Μεταγωγών και είχε εμφανιστεί σε συνάντησή τους μεταμφιεσμένος με περούκα!
Υποστήριξε, ξανά, πως δεν ήταν εκείνος που σκότωσε τη Δώρα Ζέμπερη. Πως εκείνος, είπε, μόνο την τραυμάτισε αλλά δεν πρόλαβε να δει ποιοι τη σκότωσαν ώστε να τον ενοχοποιήσουν.
«Με έβγαλαν άλλοι να διαπράξω το έγκλημα λόγω της θέσης που είχε η κοπέλα. Ενοχλούσε τους πελάτες του ηθικού αυτουργού», φέρεται να αναφέρει στο υπόμνημα.
Και επανέλαβε ότι γι’ αυτόν το λόγο του ζήτησαν να την τραυματίσει.
Ο Μανώλης Σοροπίδης επανέλαβε και το όνομα του δικηγόρου που είχε αναφέρει και στο πρώτο υπόμνημά του. Ακόμα, το που έγιναν και οι συναντήσεις τους. Είπε πως μια έγινε τυχαία στον Κορυδαλλό, όπου είχε πάρει για άλλη υπόθεση και μια δεύτερη στα δικαστήρια. Και πως μετά τη δολοφονία πήγε να συναντήσει τον δικηγόρο αλλά, κατά τα λεγόμενά του πάντα, εκείνος έκανε ότι δεν τον γνώριζε.
Η πρώτη συνάντηση
“Μετά τις 17 Σεπτεμβρίου 2017 είχα πάει στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών για να δηλώσω αλλαγή κατοικίας. Εκεί συνάντησα τυχαία τον δικηγόρο (…) τον οποίο είχα γνωρίσει στον Κορυδαλλό, όπου κρατούμουν προσωρινά για υπόθεση ναρκωτικών. Είχε ακούσει την υπόθεση, κατά τη συζήτηση που είχα με τον συνήγορό μου. Έκτοτε είχαμε διασταυρωθεί λίγες φορές στον Κορυδαλλό και είχαμε ανταλλάξει χαιρετισμό. Κατά τη συνάντηση στην Ευελπίδων μου είπε: “Μανώλη δεν σε βλέπω καλά, πίνεις κάτι;”. Εγώ του απάντησα ότι παίρνω πρέζα γιατί όταν κάνω κλοπές ανεβαίνουν πολύ οι σφυγμοί μου. Του είπα ότι ήθελα να φτιάξω το καΐκι μου και εκείνος μου απάντησε ότι έχει λύση στο πρόβλημά μου. Μου έδωσε 40 ευρώ και μου ζήτησε να τον περιμένω σε ένα καφέ απέναντι από την Ευελπίδων, αλλά να καθίσω έξω. Κάθισα σε ένα καφέ και μετά από 45 λεπτά ήρθε αρχικά ο (…) και μετά ο (…). Μου είπε ότι έχει μια πρόταση για μένα, την οποία αν δεχόμουν θα έβγαζα 30.000 ευρώ. Έπρεπε, όμως, να απαντήσω πριν μου πει περί τίνος επρόκειτο. Δέχτηκα την πρότασή του και τότε μου είπε ότι υπάρχει μια κυρία, η οποία έχει κάνει πολύ κακό, έχει πετάξει οικογένειες στο δρόμο και ότι κάνει ζημιά στους πελάτες του, οι οποίοι είναι άτομα διεθνούς κύρους, τα ονόματα των οποίων δεν κάνει να ακούγονται. Μου είπε να τη βγάλω από τη μέση για 3-4 μήνες πριν το 2018.
Στη συνέχεια μου είπε ότι “σήμερα το απόγευμα ο (…) θα σου δώσει μια φωτογραφία και κάποια λεφτά και κάποια άλλη στιγμή θα σου δώσει ένα μαχαίρι, το οποίο θα σου δείξει πώς θα το χρησιμοποιήσεις”.
Φωτογραφία και 6.000 ευρώ
“Εγώ του είπα ότι αυτό που μου ζητάει έχει ισόβια και ότι εγώ δεν αντέχω στη θέα του αίματος. Τότε μου απάντησε ότι δεν πρέπει να ανησυχώ και έβγαλε από ένα ντοσιέ ένα φύλλο χαρτί και μου έκοψε ένα χαρτάκι και μου είπε να πάρω το μισό εκείνη τη στιγμή και το άλλο μισό την επόμενη μέρα. Μετά τους έδωσε τον αριθμό τηλεφώνου μου και τη διεύθυνσή μου. Ο (…) μου έδωσε 350 ευρώ για να πάρω ηρωίνη και το απόγευμα στη στάση απέναντι από την Ευελπίδων συνάντησα τον (…). Μου είπε ότι πρέπει να παίρνω μισό χαρτάκι τη μια μέρα και μισό την άλλη. Επίσης θα έπρεπε να παίρνω μια ώρα μετά κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη. Κάθε τρίτη μέρα έπρεπε να παίρνω ηρωίνη. Μου έδωσε έναν φάκελο που περιείχε τη φωτογραφία της κοπέλας και 6.000 ευρώ. Μου είπε ότι θα έπρεπε να παρακολουθήσω την κοπέλα στο 2ο Νεκροταφείο και όταν βεβαιωνόμουν ότι την αναγνώριζα, θα έπρεπε να κάψω τη φωτογραφία, όπως και έκανα”.
Έτσι θα τη σκοτώσεις
“… Δύο εβδομάδες μετά την πρώτη συνάντηση ήρθε ο (…) στο παράθυρο και μου έδωσε ένα μαχαίρι. Μου είπε ότι θα έπρεπε να βάλω το δάχτυλο στη λεπίδα, όταν θα χτυπούσα την κοπέλα για να μην μπει πολύ βαθιά. Μου είπε μάλιστα να κάνω πρόβα 10 λεπτά αφού θα έχω πάρει το χαρτάκι. Τότε μου έδωσε τρία χάπια σε διάφανη μορφή και μου είπε να πάρω το ένα και να κρατήσω τα άλλα δύο. Το χάπι αυτό, όπως και τα χαρτάκια που μου δώσανε μου προκαλούσαν υπερένταση και όξυναν την επιθετικότητά μου.
Ο (…) μου είχε πει στην πρώτη συνάντηση ότι ήθελαν οπωσδήποτε το περιεχόμενο της τσάντας της, ενώ το κινητό της θα έπρεπε να το πάω σε ένα κατάστημα για να το κάνουν ανταλλακτικά”.
Η μέρα που δολοφονήθηκε η Δώρα Ζέμπερη
“Πήγα στο Νεκροταφείο γύρω στις 3.20 και μετά από λίγη ώρα ήρθε και η κοπέλα. Κάποια στιγμή έβλεπα την τσάντα, χωρίς να της κάνω κακό. Τη στιγμή που αφαιρούσα την τσάντα, η κοπέλα, η οποία ήταν εκεί κοντά, αλλά δεν μπορούσα να τη δω γιατί ήταν σκυμμένη, με τράβηξε από πίσω και άρχισε να φωνάζει “κλέφτης, κλέφτης”. Έχασα την ισορροπία μου και έπεσα πάνω της με αποτέλεσμα να βρεθούμε κι οι δύο στο έδαφος. Η κοπέλα τραβούσε την τσάντα, όπως την τραβούσα κι εγώ. Ακολούθως μπόρεσα να βγάλω από την τσέπη μου το μαχαίρι με το δεξί μου χέρι, στο οποίο είχα γύψο από τον αγκώνα ως τον καρπό. Η κοπέλα έπιασε το χέρι που κρατούσα το μαχαίρι και γι’ αυτό τραυματίστηκε στα δάχτυλα. Στη συνέχεια ακολούθησε πάλη κατά την οποία η κοπέλα είχε φέρει το δεξί μου χέρι στο αριστερό μου πλευρό και στην προσπάθειά μου να απαλλαγώ από τη λαβή της την τραυμάτισα στο πρόσωπο. Επίσης καθώς παλεύαμε και καθώς τραβούσα την τσάντα, τραυματίστηκε κάποιες φορές στο στήθος. Σημειώνω ότι κανένα από τα χτυπήματα δεν ήταν ικανό να επιφέρει τον θάνατό της. Λίγο μετά η κοπέλα σηκώθηκε χωρίς την τσάντα και άρχισε να περπατάει προς τον κεντρικό διάδρομο. Γύρω στα 20 μέτρα γύρισε και κοίταξε προς τα πίσω. Καθώς σηκωνόμουν, είδα μια φευγαλέα κίνηση ανάμεσα στα μνήματα, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς ήταν”.
Η διαφυγή
Έφυγα από το νεκροταφείο και πήγα σε ένα οικόπεδο κοντά στο γήπεδο της Ριζούπολης όπου άδειασα την τσάντα και άφησα τις γάζες από τον γύψο. Πήρα το κινητό και τα 5 ευρώ και πήγα στη Μενάνδρου όπου πούλησα το κινητό για 20 ευρώ. Με τα 25 ευρώ αγόρασα ηρωίνη. Άκουσα στις ειδήσεις τι είχε συμβεί στο νεκροταφείο αλλά δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ευθυνόμουν εγώ για αυτό. Όταν έλαβε η υπόθεση μεγάλη έκταση αναζήτησα τον (…) στη Λουκάρεως αλλά εκείνος με απέφυγε. Την άλλη μέρα με βρήκε ο (…) στην καφετέρια απέναντι στην Ευελπίδων όπου ήταν το προκαθορισμένο σημείο συνάντησης μετά την πράξη σύμφωνα με τις οδηγίες που είχα λάβει. Εκεί μου είπε ότι δεν μας χρειάζεται πια το περιεχόμενο της τσάντας και μου ζήτησε να το κάψω και να του φέρω τις στάχτες και τα 5 ευρώ που είχε δώσει στην κοπέλα πριν την πράξη. Πράγματι έκαψα την τσάντα και το περιεχόμενό της και άφησα τη στάχτη στο οικόπεδο. Την άλλη μέρα προμηθεύτηκα στάχτη από αθίγγανους και πήγα στο ραντεβού απέναντι από την Ευελπίδων. Ο (…) μου ζήτησε να πετάξω τις στάχτες σε κάδο απορριμάτων καθώς και τα 5 ευρώ. Του είπα ότι τα 5 ευρώ τα είχα κάψει και εκείνος μου απάντησε: “δεν μπορείς να μας κρατάς”. Καθώς πήγαινα να πετάξω τη στάχτη παρατήρησα ότι ο (…) φορούσε περούκα και ότι ήταν φαλακρός. Έκτοτε δεν ξαναείδα τον (…) μέχρι την ημέρα της απολογίας μου.
Άλλοι την χτύπησαν θανάσιμα
“Μετά την απολογία μου κατά τη μεταγωγή μου μπόρεσα να τον αναγνωρίσω στο Μεταγωγών ως το πρόσωπο που μου έβαλε στο στόμα ένα χάπι (λίρυκα όπως μου είπε). Το χάπι όμως δεν το κατάπια, αλλά αργότερα το έφτυσα και στη συνέχεια διαπίστωσα ότι ήταν ποντικοφάρμακο. Θεωρώ ότι την κοπέλα τη χτύπησαν θανάσιμα κάποιοι άλλοι άγνωστοι δράστες, καθώς εκείνη περπατούσε προς τον κεντρικό διάδρομο του νεκροταφείου. Χρησιμοποίησαν εμένα όμως για να επιρρίψουν την ευθύνη πάνω μου. Σημειώνω ότι το μαχαίρι το πέταξα σε έναν κάδο κοντά στο γήπεδο της Ριζούπολης. Ο λόγος που ήθελαν την κοπέλα νεκρή ήταν επειδή είχε προκαλέσει μεγάλη ζημιά στους πελάτες του (…) λόγω της θέσης της. Θεωρώ ότι ο (…) ανήκει στο προσωπικό της Διεύθυνσης Μεταγωγών. Πριν ο (…) μου δώσει το χάπι και ενώ με χτυπούσε μαζί με ένα άλλο άτομο, βιντεοσκοπούσε το περιστατικό με το κινητό του. Δεν ανέφερα όλα τα παραπάνω κατά τις πρώτες μου απολογίες γιατί φοβόμουν για την κόρη μου. Τώρα όμως είναι ασφαλής γιατί μένει με συγγενείς. Την κοπέλα την παρακολούθησα μόνο στο νεκροταφείο και ουδέποτε εκτός αυτού. Τίποτα άλλο δεν έχω να προσθέσω”.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΜΟΥ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163