Η ώρα της αλήθειας για τον 32χρονο πιλότο ήρθε το απόγευμα της 17ης Ιουνίου 2021 όταν κάθισε απέναντι από τους αστυνομικούς και ομολόγησε πως δολοφόνησε την 20χρονη σύζυγό του στα Γλυκά Νερά και ότι για 37 ημέρες έπαιζε θέατρο, λέγοντας πως στο σπίτι του είχαν εισβάλει ληστές που σκότωσαν την Κάρολαϊν.
Ο 32χρονος ξεκίνησε την προανακριτική του απολογία ζητώντας συγνώμη για την πράξη του και περιγράφοντας τη σχέση τους είπε χαρακτηριστικά στους αστυνομικούς: «Δεν μπορείτε να φανταστείτε τον έρωτά μου για αυτήν την κοπέλα».
Ο πιλότος ανέφερε πως ήταν μαζί από το 2017 και παντρεύτηκαν το 2019 ενώ περιέγραψε και τα προβλήματα υγείας που είχε όταν γεννήθηκε η Λυδία.
Σοκάρει η απολογία του πιλότου για το έγκλημα στα Γλυκά Νερά
«Για μένα η Λυδία μετά κι από αυτές τις περιπέτειες της υγείας της, είναι κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια. Το να σας πω ότι είναι τα πάντα για μένα, νομίζω είναι πολύ λίγο», είπε.
Και συνέχισε: «Όταν χάσαμε το πρώτο παιδάκι, η συμπεριφορά της Κάρολαϊν άρχισε να αλλάζει. Εκεί που ήταν όλα καλά μεταξύ μας, μπορεί για την οποιαδήποτε σημαντική ή ασήμαντη αφορμή να γινόταν επιθετική απέναντι μου. Η Κάρολαϊν είχε το εξής χαρακτηριστικό. Μπορεί να ήμασταν όλη την εβδομάδα μια χαρά και από τη μία στιγμή στην άλλη μπορεί να γύρναγε ένας διακόπτης και να γινόταν επιθετική απέναντι μου, ή απέναντι σε οποιοδήποτε την είχε πειράξει εκείνη τη στιγμή. Μετά από 1 ώρα που θα της περνούσαν τα νεύρα, ήταν όλα μια χαρά κι εγώ προσπαθούσα να διαχειριστώ αυτές τις εξετάσεις της. Της πρότεινα να πάμε σε μία ψυχολόγο, εκείνη συμφώνησε και έτσι ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε στην κυρία Μυλωνοπούλου για συνεδρίες.
Click4more: Γλυκά Νερά: Σοκάρει το ημερολόγιο της Καρολάιν – Οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της δικογραφίας
Ενώ ήμουν με τη Λυδία και έπαιζα μαζί της στον καναπέ, πήγε να πέσει από τον καναπέ και τότε έκανα μία κίνηση να την αρπάξω για να μην πέσει. Η αλήθεια είναι ότι η κίνηση μου αυτή ήταν λίγο άγαρμπη και η Λυδία φοβήθηκε και άρχισε να κλαίει. Η Κάρολαϊν ήρθε προς το μέρος μας και ξεκίνησε να μου φωνάζει. Δεν θυμάμαι τι ακριβώς μου είπε εκείνη τη στιγμή, φεύγοντας όμως από το καθιστικό για να ανέβει στην κρεβατοκάμαρα θυμάμαι ότι μου είπε: «Δεν πάτε να ψοφήσετε και οι δύο». Φυσικά και δεν έδωσα καμία σημασία, γιατί ήξερα ότι δεν ήταν ο εαυτός της και ότι το είπε πάνω στα νεύρα της. Την τελευταία φορά που ανέβηκα με τη μικρή στην αγκαλιά μου η Κάρολαϊν προσπαθούσε να κοιμηθεί. Πήγα λοιπόν και έβαλα την μικρή δίπλα της για να κοιμηθούμε όλοι μαζί».
Πώς περιγράφει την δολοφονία
Και συνεχίζει ο πιλότος: «Άφησα την Λυδία, η Κάρολαϊν άνοιξε τα μάτια της, άρχισε να μου φωνάζει επειδή της έφερα τη μικρή και δεν την άφηνε να κοιμηθεί. Η μικρή ξύπνησε. Τότε η Κάρολαϊν πάνω στα νεύρα της έπιασε το μωρό με τα δυο της χέρια και το πέταξε με δύναμη μέσα στο λίκνο. Λέγοντας κάτι του στυλ σου είπα ότι δεν την θέλω εδώ. Πήρα αγκαλιά το μωρό και είπα στην Κάρολαϊν «είσαι με τα καλά σου; Χτυπάς τη μικρή;» και αυτή μου απάντησε κάτι του στυλ «ότι γουστάρω θα κάνω, ότι θέλω θα κάνω». Πήρε την μικρή κάτω και κοιμήθηκε στον καναπέ.
Το σκεφτόμουν και έλεγα από μέσα μου αν το έκανε αυτό τώρα που είμαι και εγώ μπροστά, αν λείπω, τι θα της κάνει, θα την σκοτώσει; Αυτό δεν μπορούσε να μου φύγει από το μυαλό. Ανέβηκα ακόμη μία φορά στην κρεβατοκάμαρα για να κάνω μία τελευταία προσπάθεια. Ξάπλωσα δίπλα της και την πήρα αγκαλιά. Της είπα να πάρω τη μικρή και να ανέβουμε πάνω και αυτή μου απάντησε “όχι μην φέρεις την μικρή δεν σας θέλω“. Και ξεκίνησε να τινάζει το σώμα της για να φύγει από την αγκαλιά μου. Εγώ συνέχιζα να την κρατάω σφιχτά και της έλεγα ότι πρέπει η μικρή να ανέβει επάνω για να κοιμηθεί. Κάποια στιγμή όπως τιναζόταν το πρόσωπο της ήταν στο μαξιλάρι εννοώ δηλαδή ότι το στόμα της και η μύτη της ακουμπούσαν στο μαξιλάρι, εγώ συνέχισα να την κρατάω σφιχτά στην αγκαλιά μου μέχρι που κατάλαβα ότι η Κάρολαϊν σταμάτησε να κουνιέται.
Όλο αυτό πρέπει να κράτησε γύρω στα 5 λεπτά από την ώρα δηλαδή που την αγκάλιασα μέχρι την ώρα που σταμάτησε να κουνιέται. Τα έχασα. Προσπάθησα να την ξυπνήσω, την κούναγα, αλλά κατάλαβα ότι όλο αυτό που έκανα ήταν μάταιο. Κατέβηκα αμέσως στο σαλόνι να δω αν η μικρή ήταν καλά, είδα ότι κοιμόταν και ανέβηκα πάλι στην κρεβατοκάμαρα. Τότε συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί».
Η στιγμή που -λέει πως- αποφασίζει να «στήσει» την ληστεία
Στην συνέχεια, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος λέει: «Έβαλα τα κλάματα και αμέσως σκέφτηκα την Λυδία που θα μεγαλώσει χωρίς τους γονείς της. Τότε λοιπόν σκέφτηκα να κάνω μία τελευταία προσπάθεια μήπως μεγαλώσει τουλάχιστον με τον πατέρα της. Σκέφτηκα να εξαφανίσω το σώμα της, αλλά κάτι τέτοιο μου ήταν αδύνατον να το κάνω. Μόνο που την κοίταζα, έκλαιγα.
Το επόμενο πράγμα που σκέφτηκα ήταν να πω ότι κάποιος άλλος το έκανε. Θα έλεγα στην αστυνομία ότι μπήκαν ληστές μέσα στο σπίτι. Βρισκόμουν σε πανικό. Δεν ήξερα τι να κάνω. Σκέφτηκα ότι για να φανεί πιο αληθοφανές και να πιστέψουν ότι μπήκαν αδίστακτοι ληστές, θα έπρεπε να κάνω κακό στο σκύλο. Κανένας δεν θα πίστευε ότι εγώ θα μπορούσα να κάνω κακό στο σκυλί. Με πόνο καρδιάς κρέμασα το λουρί του σκύλου στα κάγκελα της σκάλας. Δεν θυμάμαι την χρονολογική σειρά».
Ο 32χρονος αναφέρθηκε στη συνέχεια και σε όλες τις ενέργειες που έκανε προκειμένου να σκηνοθετήσει την ληστεία καταλήγοντας: «Ξεκίνησα να δένω την ταινία στα χέρια και στο στόμα μου. Στη συνέχεια με το σπάγκο έδωσα τα πόδια μου, τα χέρια μου μαζί με τα πόδια μου και όλο αυτό το έδεσα στις τάβλες του κρεβατιού. Πριν δεθώ, πήρα τη μικρή από τον καναπέ που κοιμόταν και την έβαλα στο κρεβάτι της κρεβατοκάμαρας, δίπλα στην Κάρολαϊν. Η μικρή κοιμόταν».