Ο Πάσσαρης, ο οποίος με τα εγκλήματά του είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο εμφανίζεται εντελώς διαφορετικός και δηλώνει ότι όταν θα επιστρέψει στην Ελλάδα θέλει να συναντήσει τους συγγενείς των θυμάτων του και να τους ζητήσει συγγνώμη.
«Όταν ξαναγυρίσω στην Ελλάδα, θέλω να αναλάβω τις ευθύνες μου. Να ζητήσω συγγνώμη από τους συγγενείς των θυμάτων. Δικαίωμα του κάθε κατηγορούμενου είναι να βλέπει τους κατηγόρους τους», δηλώνει χαρακτηριστικά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Πάσσαρης λέει επίσης ότι όλα αυτά τα χρόνια άλλαξε και πήγε κοντά στο Θεό.
«Έχουν αλλάξει πλέον τα πράγματα. Άλλες οι αρχές μου τώρα. Πλησίασα τον Θεό και αυτό με άλλαξε. Είναι υποχρέωσή μου να βρίσκομαι εδώ που είμαι και δεν κατηγορώ κανέναν» λέει ο Πάσσαρης, ο οποίος κρατείται στις φυλακές της Ρουμανίας τα τελευταία 15 χρόνια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Λέει επίσης ότι αποφεύγει να δίνει συνεντεύξεις στα ΜΜΕ γιατί το θεωρεί απρέπεια «Δεν είμαι κάποιο δημόσιο πρόσωπο. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου κάτι τέτοιο. Πολλά πράγματα έχουν ειπωθεί διαφορετικά απ’ ό,τι πραγματικά έγινε. Κάποια στιγμή έπρεπε να ακουστώ κι εγώ».
Στην εκπομπή μιλάει και ο πνευματικός του πατέρας Γερβάσιος και ο ίδιος ο Πάσσαρης αναφέρεται σε αυτόν και στον τρόπο που η θρησκεία άλλαξε τον τρόπο σκέψης του.
«Με έχει αλλάξει η επαφή μου με τον πατέρα Γερβάσιο. Είμαι ένας άλλος άνθρωπος πλέον. Διαφορετικός από πριν. Οι άνθρωποι αλλάζουν. Με έχει φέρει κοντά στον Θεό. Μου έδωσε αγάπη. Πήρα πολύ περισσότερη αγάπη. Τόση που ίσως δεν την άξιζα. Θα ήθελα, όταν μετά από χρόνια βγω από τη φυλακή, να πάω στον πατέρα Γερβάσιο. Αυτό θα ήθελα. Έχω και εγώ στόχους. Είναι περισσότερο πνευματικοί, βέβαια. Ξέρω ότι είμαι φυλακή, αλλά κάποια στιγμή θα ήθελα να πάω στο Άγιον Όρος και να γίνω μοναχός. Αλλά πρώτα πρέπει να κλείσω τους λογαριασμούς μου με την κοινωνία».
Μάλιστα είναι τόσο μεγάλη η πίστη που έχει που λέει σε κάποιο σημείο:
«Φοβάμαι μην τυχόν στεναχωρήσω τον Θεό. Αυτός είναι ο μεγαλύτερός μου φόβος πλέον. Θα ήθελα το τελευταίο μέρος της ποινής μου να το εκτίσω στην Ελλάδα. Και δεν είναι ότι εδώ οι φυλακές είναι τόσο χάλια όσο λένε. Ούτε ποτέ ήμουν σε κανένα υπόγειο, όπως έλεγαν τα ελληνικά ΜΜΕ. Απλά θα ήθελα να ξαναμπώ στο κλίμα της Ελλάδας. Να είμαι πιο κοντά με τον πατέρα Γερβάσιο. Ήμουν νεκρός και τώρα ξαναζώ. Πέρασα από την κόλαση στη ζωή».
Και συνεχίζει: «Δεν μου λείπει κάτι. Είμαι καλά. Δεν αισθάνομαι ότι μου λείπει κάτι. Είμαι εκεί που είμαι. Εκτίω την ποινή μου. Είναι σημαντικό αυτό. Διαβάζω, προσεύχομαι, γυμνάζομαι. Έχω ένα πολύ όμορφο πρόγραμμα. Τελειώνει η μέρα μου και υπάρχουν πράγματα που δεν έχω προλάβει να κάνω. Γράφω στίχους και ποιήματα. Βραβεύτηκα κιόλας. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο βέβαια».
Ο Κώστας Πάσσαρης στέλνει και μηνύματα στις οικογένειες των θυμάτων: «Πραγματικά λυπάμαι. Αν θα μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, θα είχα κάνει διαφορετικά τα πράγματα. Δεν τους άξιζε αυτό που τους συνέβη. Ούτε στα θύματα, ούτε στους συγγενείς τους. Και λυπάμαι γι’ αυτό. Η μόρφωση και η εκπαίδευση είναι σημαντική. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν από την αρχή της ζωής μου τα είχα πάει καλά. Τα πράγματα, πιθανότατα, θα ήταν διαφορετικά. Δεν μπορείς να στηρίζεις την ευτυχία σου στη δυστυχία του άλλου», τόνισε.
Ο Κώστας Πάσσαρης γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 9 Μαρτίου 1975. Ο πατέρας του ήταν Έλληνας και η μητέρα του ήταν Ρουμάνα. Από μικρός είχε παραβατική συμπεριφορά. Μπαινόβγαινε στο αναμορφωτήριο. Μετά από περιπετειώδη θητεία στο στρατό η οποία δεν τελείωσε ποτέ άρχισε τις ληστείες. Συλλήψεις και αποδράσεις και πυροβολισμοί και απειλές και όλοι οι φίλοι και συνεργοί του να πέφτουν νεκροί από τις συμπλοκές με την αστυνομία. Εξοργισμένος ο Πάσσαρης ζητούσε εκδίκηση.
Πέρασε από τον Κορυδαλλό απ’ όπου και έγινε σε μια μεταγωγή του μια από τις πιο αιματηρές αποδράσεις στην ιστορία. Άγνωστο πως, ο Πάσσαρης είχε καταφέρει να προμηθευτεί ένα πιστόλι. Με την είσοδό στο νοσοκομείο, και ενώ φορούσε χειροπέδες, κατάφερε με γρήγορες κινήσεις να πυροβολήσει και να σκοτώσει τους δύο αστυνομικούς που τον συνόδευαν, καθώς και να τραυματίσει σοβαρά άλλον έναν, ο οποίος τελικά κατάφερε να επιζήσει.
Ο Πάσσαρης έφυγε από την Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 2001 με πλαστό διαβατήριο και κατέφυγε στην Ρουμανία, συνεχίζοντας τις ληστείες. Τα ξημερώματα της 25ης Nοεμβρίου του 2001, κατά τη διάρκεια μιας ληστείας σε ανταλλακτήριο συναλλάγματος στο Βουκουρέστι, σκότωσε τον ιδιοκτήτη κι έναν υπάλληλο και αφαίρεσε 16.000 δολάρια.
Η ρουμανική αστυνομία, σε συνεργασία με την ελληνική, συνέλαβε έναν συνεργό του, εμπλεκόμενο σε κυκλώματα μαστροπείας, ο οποίος τους οδήγησε στον Πάσσαρη, τον οποίο συνέλαβαν με έφοδο. Αφού συνελήφθη και παρέμεινε υπόδικος για αρκετούς μήνες, τελικά οδηγήθηκε σε δικαστήριο του Bουκουρεστίου και του επιβλήθηκε η ποινή της ισόβιας κάθειρξης για τη ληστεία και τη διπλή ανθρωποκτονία στο ανταλλακτήριο του Βουκουρεστίου. Μέχρι σήμερα κρατείται σε ρουμανικές φυλακές.
