- Επιμένει η 22χρονη ότι δεν ήθελε να σκοτώσει το νεογέννητο βρέφος στη Νέα Σμύρνη - Περιγράφει στο απολογητικό της υπόμνημα με σοκαριστικό τρόπο όσα έγιναν την περασμένη Παρασκευή - «Ήμουν σίγουρη ότι το μωρό μου δεν θα πάθαινε τίποτα» λέει για την απόφαση να το πετάξει στον ακάλυπτο της πολυκατοικίας όπου υπήρχε δίχτυ προστασίας - "Είχα μάθει από το internet ότι το μωρό μόλις γεννηθεί πρέπει να κλάψει", φέρεται να είπε - Αφέθηκε ελεύθερη με περιοριστικούς όρους και εγγύηση 5.000€
Τον τρόπο που εκτυλίχθηκαν τα δραματικά γεγονότα στο διαμέρισμα στη Νέα Σμύρνη όπου την περασμένη Παρασκευή (20.04.2018) γέννησε μέσα στην μπανιέρα περιέγραψε στο απολογητικό της υπόμνημα η 22χρονη φοιτήτρια που κατηγορείται για παιδοκτονία. Μετά την απολογία της αφέθηκε ελεύθερη με περιοριστικούς όρους και εγγύηση 5.000 ευρώ.
«Ποτέ δεν ήθελα να κάνω κακό στο παιδί μου. Ευελπιστούσα ότι θα μπορέσω να το μεγαλώσω. Λόγω όμως των οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπιζα και επειδή δεν μπορούσα να βρω δουλειά όταν ήρθε η ώρα της γέννας αποφάσισα να το δώσω για υιοθεσία σε κάποιο νοσοκομείο. Δυστυχώς δεν πρόλαβα». Αυτός είναι ο βασικός ισχυρισμός της 22χρόνης κοπέλας η οποία κατηγορείται για την παιδοκτονία του νεογέννητου βρέφους της, το οποίο πέταξε από το μπαλκόνι της πολυκατοικίας που διαμένει στη Νέα Σμύρνη.
Νωρίτερα, στο πολυσέλιδο υπόμνημα της η 22χρόνη νεαρή περιέγραψε τι ακριβώς συνέβη και πως έφτασε στο να πετάξει το παιδί από το μπαλκόνι και τελικά εκείνο να βρει μοιραίο θάνατο. Η 22χρονη νεαρή φέρεται δηλώνει μόνη και χωρίς κανένα στήριγμα.
«Μόνη απέναντι στη σκληρή πραγματικότητα και χωρίς κανένα στήριγμα αποφάσισα να κυοφορήσω το έμβρυο και στη συνέχεια, αφού γεννηθεί να το δώσω προς υιοθεσία, σε κάποια οικογένεια που θα μπορούσε να εγγυηθεί την ομαλή ανατροφή του. Θα επιχειρούσα λοιπόν να αποκρύψω την εγκυμοσύνη για τους υπόλοιπους μήνες, πράγμα που θεώρησα εύκολο, δεδομένου ότι με την μητέρα μου, αν και διαμένουμε στην ίδια οικία δε βρισκόμαστε ιδιαιτέρως συχνά. Περαιτέρω, δεν θα ήταν δύσκολο να αποκρυβεί κάποια σωματική μου μετάλλαξη, καθώς τυγχάνω ευτραφής και με την κατάλληλη ενδυματολογική επιλογή (ήτοι φαρδιά ρούχα), θα μπορούσα να περάσω απαρατήρητη, όπως και τελικά επέτυχα», ανέφερε σύμφωνα με πληροφορίες.
“Έζησα τον απόλυτο πανικό”
Την ίδια στιγμή φέρεται περιγράφει γλαφυρά στο υπόμνημα της ενώπιον της ανακρίτριας, τη στιγμή της γέννας της, στο διαμέρισμα όπου μένει με τη μητέρα της στη Νέα Σμύρνη. Όπως, κατά πληροφορίες, υποστήριξε στο απολογητικό της υπόμνημα: «Την Παρασκευή, 20 Απριλίου 2018 ξύπνησα τη συνήθη ώρα, προκειμένου να πάω στη σχολή μου. Η μητέρα μου έλειπε από το σπίτι, όπως και κάθε εργάσιμη ημέρα, καθώς εργάζεται σε τράπεζα στο Παλαιό Φάληρο και συνήθως αποχωρεί από την οικία μας κατά τις 6.30 και επιστρέφει κατά τις 15.30.
Σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται, ήταν πεπεισμένη ότι αν έλεγε στην μητέρα της ότι είναι έγκυος, εκείνη θα νευρίαζε μαζί της και θα την προέτρεπε να κάνει έκτρωση
Κατευθυνόμενη προς τη σχολή μου, αισθάνθηκα αδιαθεσία και σύντομα έντονο κοιλιακό άλγος. Επέστρεψα γρήγορα στο σπίτι μου, θεωρώντας πως χρειαζόμουν ξεκούραση. Ωστόσο, οι πόνοι γίνονταν διαρκώς εντονότεροι. Συνειδητοποίησα ότι είχε φτάσει η ώρα της γέννας. Δεν είχα χρήματα όμως για να πάω σε κάποιο νοσοκομείο ενώ για πρώτη φορά αισθάνθηκα φόβο. Επέστρεψα στην οικία μου. Οι έντονοι πόνοι είχαν επιφέρει εφίδρωση. Μπήκα στο μπάνιο για ένα ντους. Εκείνη την ώρα επέστρεψε η μητέρα μου η οποία αφού κατάλαβε ότι ήμουν στο μπάνιο, μου φώναξε για να μου πει ότι θα πάει στη γιαγιά μου (μητέρα της) και ότι θα επέστρεφε προσεχώς για να πάμε σε κάποιες δουλειές που είχαμε. Έζησα τον απόλυτο πανικό εκείνη τη στιγμή. Ο χρόνος μου τελείωνε».
“Φοβόμουν μη με ακούσουν”
Και συνεχίζει την περιγραφή της η 22χρονη: «Της απευθύνθηκα λέγοντάς της απλώς «εντάξει», κι εκείνη αποχώρησε. Κατά τη διάρκεια που στεκόμουν όρθια μέσα στο μπάνιο ένιωσα ότι το μωρό «κατεβαίνει». Είδα το κεφάλι του παιδιού και, ενστικτωδώς, «έσπρωχνα» προκειμένου να βγει. Λόγω εντονότατων πόνων, φώναζα, όμως δεν με άκουσε κανείς, πιθανότατα γιατί οι υπόλοιποι ένοικοι, τις συγκεκριμένες ώρες, βρίσκονται στην εργασία τους, ενώ στο διπλανό διαμέρισμα διαμένει μια ηλικιωμένη κυρία, μειωμένης ακοής. Δηλαδή ενώ γεννούσα, ενώ είχα αφόρητους πόνους, ενώ δεν γνώριζα τι πρέπει να κάνω, ενώ έβλεπα το κεφαλάκι του μωρού, ΕΙΧΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΤΟ ΦΟΒΟ ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.
Η στιγμή της γέννας
Πράγματι, μετά από έντονες προσπάθειες και φρικτούς πόνους, το παιδί βγήκε, μου γλίστρησε μέσα από τα χέρια μου και έπεσε στην μπανιέρα. Κόπηκε με αυτόν τον τρόπο και ο ομφάλιος λώρος. Το σήκωσα από τη μπανιέρα και διαπίστωσα ότι αναπνέει αχνά, με δυσκολία. Ωστόσο, δεν έκλαψε καθόλου. Είχα μάθει από την ενημέρωση μου στο διαδίκτυο ότι το μωρό μόλις γεννηθεί πρέπει να κλάψει. Το μπάνιο είχε πλημμυρίσει με αίματα. Από στιγμή σε στιγμή θα επέστρεφε η μητέρα μου. Σε κατάσταση πανικού και έντρομη, έκοψα με ψαλίδι το τμήμα του ομφάλιου λώρου που κρεμόταν από εμένα. Δεν ήξερα όμως ότι έπρεπε να δεθεί και η αιμορραγία συνεχίστηκε. Όσο γρηγορότερα μπορούσα έπλυνα το μωρό και ξεπλύθηκα και η ίδια από τα αίματα. Βγήκα από το μπάνιο και πήγα στο δωμάτιό μου με το μωρό.
“Το πέταξα στο δίχτυ, ήμουν σίγουρη πως δεν θα πάθει τίποτα”
Δεν θα αργούσε η επιστροφή της μητέρας μου. Δεν ήξερα τι θα έπρεπε πλέον να κάνω. Άνοιξα το παράθυρο και την μπαλκονόπορτα του δωματίου μου και άφησα το μωρό να πέσει επάνω σε ένα δίχτυ, που γνώριζα ότι υπάρχει ακριβώς από κάτω στον ακάλυπτο χώρο της πολυκατοικίας μου, ενώ ήμουνα απόλυτα σίγουρη ότι δεν πρόκειται να πάθει τίποτα το μωρό μου. Μάζεψα όσο ταχύτερα μπορούσα τις πετσέτες που είχαν αίμα, καθώς και τον πλακούντα, τα έβαλα σε μια σακούλα και κατέβηκα να τα πετάξω στον κάδο απορριμμάτων που βρίσκεται απέναντι από την πολυκατοικία.
Επέστρεψα στο σπίτι και πριν προλάβω να ξεπλύνω το αίμα που είχε απομείνει στο μπάνιο, είχε γυρίσει η μητέρα μου. Στη θέα του αίματος με ρώτησε τι είχε συμβεί και της αποκρίθηκα ότι είχα περίοδο, δικαιολογία που δεν έγινε άμεσα πιστευτή καθώς η ποσότητα του αίματος ήταν μεγάλη, ωστόσο ενέμεινα σε αυτήν. Καθάρισα με χαρτί υγείας το αίμα και απέρριψα στον οικιακό κάδο τα συγκεκριμένα ματωμένα χαρτιά, τα οποία απέρριψε η μητέρα μου στον κάδο που βρίσκεται απέναντι από την πολυκατοικία την επόμενη ημέρα. Δυστυχώς αρκετά συχνά επισκεπτόμουνα την τουαλέτα καθώς έχανα μεγάλες ποσότητες αίματος. Σε αυτό το χρονικό διάστημα ανέμενα καρτερικά την στιγμή που θα αποχωρούσε η μητέρα μου, είτε για κάποια δουλειά, είτε για ψώνια ώστε να πάρω το παιδί μου και να πάμε σε ένα νοσοκομείο».
Όταν βρήκαν νεκρό το μωρό στη Νέα Σμύρνη
Η 22χρονη φέρεται να αναφέρει στο απολογητικό της υπόμνημα πως την επόμενη ημέρα, «το Σάββατο, 21 Απριλίου, η από τον ισόγειο όροφο γειτόνισσα, ήρθε στο σπίτι μου και είπε στη μητέρα μου πως στο δίχτυ που βρίσκεται στον ακάλυπτο χώρο, φαίνεται να κείται κάτι σαν μωρό. Βγήκαν από το δωμάτιό μου να το δουν, όμως επειδή δεν ήταν ευδιάκριτο κατέβηκαν στο ισόγειο όπου και διαπίστωσαν πράγματι περί τίνος επρόκειτο. Αμέσως κάλεσαν την αστυνομία. Δεν ανέφερα τίποτα ούτε στους αστυνομικούς ούτε στη μητέρα μου, η οποία με ρώτησε επί τούτω εκ νέου, προφανώς ενθυμούμενη το περιστατικό της προηγούμενης ημέρας. Ο φόβος ο οποίος είχε πλέον αναμιχθεί με ντροπή, με απέτρεψε από το να της αναφέρω τι είχε συμβεί.
Άπαντα τα ανωτέρω αποδεικνύουν ότι πρόκειται για την συμπεριφορά και τις πράξεις ενός παιδιού ανίκανου να αντιδράσει με λογική και σύνεση. Ενός παιδιού που τρόμαξε μπροστά στον αναλογισμό των συνεπειών της γέννησης ενός τέκνου. Και μόλις εμφιλοχώρησε ο φόβος, δεν τέθηκε σε εφαρμογή κάποιο παιδοκτόνο σχέδιο, αντιθέτως, τέθηκε σε εφαρμογή η προσπάθεια διάσωσης του παιδιού μου. Η όλη αυτή, όμως, τραγική κατάσταση στην οποία είχα περιέλθει δεν επέτρεψε την αντιμετώπιση διά της λογικής των επιγενομένων καταστάσεων».
Οι κακές σχέσεις με τους γονείς, η επιλόχιος κατάθλιψη και ο πατέρας του παιδιού
Παράλληλα, η 22χρονη επικαλείται στο υπόμνημα της, μειωμένο καταλογισμό, υποστηρίζοντας ότι πάσχει από επιλόχιο κατάθλιψη λόγω της μη καλής σχέσης με τη μητέρα, το πατέρα της, τον κοινωνικό περίγυρο και τον φυσκό πατέρα του παιδιού της. Για τον τελευταίο η 22χρόνη αναφέρει ότι διατηρούσαν σύντομη ερωτική σχέση στην Καλαμάτα όπου σπουδαζε μέχρι πέρυσι.
«Λίγο καιρό πριν την αποχώρησή μου από την Καλαμάτα, περίπου τρεις μήνες, μέσω κοινής παρέας, γνωρίστηκα με τον Δ. Ρ. με τον οποίο συνήψα ερωτικό δεσμό. Τελευταία φορά τον είδα δια ζώσης κατά την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου του 2017, την περίοδο που ήμουν στην Καλαμάτα, προκειμένου να τακτοποιήσω τα ζητήματα της μετακόμισής μου. Συνέχισα να επικοινωνώ με τον Δημήτρη ενώ είχα επιστρέψει στην Αθήνα, ο ρυθμός όμως της επικοινωνίας μας έβαινε μειούμενος. Προϊόντος του χρόνου, περί τα τέλη Σεπτεμβρίου – αρχές Οκτωβρίου 2017, διαπίστωσα καθυστέρηση στον έμμηνο κύκλο μου, γεγονός που με θορύβησε και με οδήγησε στον έλεγχο πιθανότητας εγκυμοσύνης. Το τεστ εγκυμοσύνης βγήκε θετικό. Αρχικώς αισθάνθηκα υπέροχα και τόσο όμορφα.
Ερωτική σχέση χωρίς προστασία
Αμέσως απευθύνθηκα στον Δ., φυσικό πατέρα του κυοφορούμενου, καθώς ήμουν σε θέση με πάσα βεβαιότητα να προσδιορίσω τον πατέρα αυτού, βεβαιότητα που αντλείται από δύο γεγονότα: Πρώτον, ήταν ο μοναδικός με τον οποίο διατηρούσα ερωτικό δεσμό και δεύτερον, κατά τις συνευρέσεις μας δεν κάναμε χρήση αντισυλληπτικών μεθόδων. Λόγω και της εμφανίσεως μου στην προσπάθεια μου να διατηρήσω τον σύντροφό μου είχα αποδεχθεί την επιθυμία του για μια πιο ελεύθερη σεξουαλική επαφή, όπως μου ζήταγε επίμονα. Κατά την τελευταία, δε, συνεύρεσή μας εκσπερμάτισε εντός του κόλπου μου. Τον κάλεσα τηλεφωνικώς λοιπόν και μόλις του ανακοίνωσα το γεγονός, μου έκλεισε το τηλέφωνο!
Προσπάθησα πλείστες φορές να επικοινωνήσω μαζί του, όμως καμία δεν εστέφθη από επιτυχία. Ο Δ. δεν απάντησε σε καμία από τις κλήσεις μου. Στην συνέχεια προσπάθησα να βρω στήριγμα στην κολλητή μου φίλη. Εκμυστηρεύτηκα αυτή την απόφαση αλλά δυστυχώς είχα περίπου την ίδια αντιμετώπιση. Ομολογούμενος η άρνηση τόσο του συντρόφου μου όσο και της κολλητής μου φίλης με στεναχώρησαν και με ανάγκασαν να προχωρήσω μόνη μου στην διαδικασία. Το παιδί που θα γεννούσα το ήθελα καθώς ήταν ο καρπός του έρωτά μου. Έλαβα λοιπόν την απόφαση να κρατήσω».