Ο Γεράσιμος και ο Χρήστος Τσάκαλος από τους Πυρήνες της Φωτιάς απάντησαν άμεσως στον Νίκο Μαζιώτη και την Πόλα Ρούπα, που υπονόησαν ότι πίσω από την επίθεση που δέχτηκε το μέλος του Επαναστατικού Αγώνα βρίσκονται οι ίδιοι.
«Οι δειλοί εκ των Πυρήνων, έβαλαν άλλους να χτυπήσουν τον Μαζιώτη στην Ε΄πτέρυγα όπου μεταφέρθηκε και μάλιστα, μετά από απεργία πείνας», ανέφεραν μεταξύ άλλων Μαζιώτης – Ρούπα για τα αδέλφια Τσάκαλου.
Πυρήνες: Δεν περιμέναμε οτι θα πέσει τόσο χαμηλά
Ο ισχυρισμός αυτός προκάλεσε την οργή των μελών των Πυρήνων που ανταπάντησαν με κείμενο στο ζευγάρι του Επαναστατικού Αγώνα.
«Προφανώς δεν χτυπήθηκε απο εμάς ή από κάποιο φίλο μας ή έστω ένα γνωστό μας. Όμως λόγω του τραυματισμένου του εγωισμού από την μη αποδοχή του από τους ποινικούς κρατούμενους αυτή τη φορά (είχε εκδιωχθει και απο την Α θέση του υπογείου απο τους πολιτικούς κρατούμενους) και της πιεσμένης ψυχολογίας του (που αγγίζει την ιατρική σφαίρα αλλά δεν θα επεκταθούμε άλλο εμείς σε αυτό) έβγαλε δημόσιο κείμενο που φωτογραφίζει εμάς τους δύο σαν ηθικούς αυτουργούς (sic!) στο ξύλο που έφαγε» αναφέρουν οι Τσάκαλοι στο κείμενο τους που ανέβηκε στο indymedia.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Και συνεχίζουν:
«Καμία σχέση δεν είχαμε ούτε θα μπορούσαμε να έχουμε με αυτή την επίθεση στο μαζιώτη (αν έγινε έτσι όπως έχει γραφτεί). Το ότι ο Μαζιώτης ρουφιανεύει εναντίον μας για ηθική αυτουργία σε ξυλοδαρμό – που ποινικά μπορεί να μετατραπεί σε κατηγορία απόπειρας ανθρωποκτονίας – είναι κάτι που μας εξέπληξε. Δεν περιμέναμε οτι θα πέσει τόσο χαμηλά ποτέ. Και κανένα “ψυχιατρικό πρόβλημα” δεν είναι δικαιολογία για καταδοτικές συμπεριφορές.
Περιμένουμε να ανακαλέσει άμεσα και δημόσια αυτήν τη χυδαιότητα ή να παρουσιάσει το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ πραγματικό στοιχείο εμπλοκής των ονομάτων μας και να μην κρύβεται πίσω από αοριστολογίες και φήμες…
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο των Τσάκαλων:
ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΥΣ…
Εδώ και 8 χρόνια βρισκόμαστε αιχμάλωτοι στις ελληνικές φυλακές. Είναι λυπηρό αλλά δυστυχώς αναγκαίο να ασχοληθούμε για τελευταία φορά με συκοφαντίες και φαντασιοπληξίες άλλων κρατουμένων. Ιδιαίτερα τη στιγμή που διεξάγεται ένας πανελλαδικός αγώνας στις φυλακές ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα.
Το ζεύγος των μελών του “αγώνα” Μαζιώτης-Ρούπα εδώ και καιρό προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας σύρουν μαζί τους σε ένα βούρκο ασυναρτησιών, ναπολεοντισμού και συνωμοσιολογίας. Πριν λίγους μήνες και μετά απο 2.5 χρόνια στο υπόγειο των φυλακών Κορυδαλλού καταφέραμε με σκληρό αγώνα να σπάσουμε την απομόνωση και να επιστρέψουμε στην Α πτέρυγα. Ένας αγώνας που δόθηκε με την άρνησή μας να μπούμε στα κελιά και στη συνέχεια με τη νυχτερινή παραμονή μας στο προαύλιο παρά τις απειλές για εισβολή των ΜΑΤ. Έναν αγώνα που πληρώσαμε το τίμημα αναδρομικά καθώς η επιστροφή μας στην Α Πτέρυγα Κορυδαλλού συνοδεύτηκε με την επιβολή πειθαρχικού απο την Εισαγγελέα Περιμένη για στάση και απείθεια (το σοβαρότερο πειθαρχικό παράπτωμα στον σωφρονιστικό κώδικα) με εντολή του Υπουργείου Δικαιοσύνης που ήθελε να παραμείνουμε στην απομόνωση με κάθε τρόπο.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά έκπληκτοι γίναμε μάρτυρες μιας παράκρουσης απο την μεριά των Μαζιώτη-Ρούπα του “αγώνα” που έφτασε στην κορύφωση της με την απεργία πείνας που έκαναν. Ένας οχετός λάσπης και συκοφαντίας προς όλους τους υπόλοιπους πολιτικούς κρατούμενους αλλα και στις περισσότερες συλλογικότητες του αναρχικού χώρου. Σε αυτό τον οχετό εμείς οι δύο εμφανιζόμασταν ως οι ηθικοί αυτουργοί των πάντων. Έφτασαν μάλιστα να ερμηνεύσουν την σιωπηλή υπομονή μας, ως αποδοχή των παρανοϊκών κατηγοριών που εξαπέλυαν εναντίων μας. Ενω η αλήθεια είναι πως επιλέξαμε με τη στάση μας να μην βουτήξουμε τα χέρια μας στα σκατά που ξέρναγαν. Δεν θέλαμε να ρίξουμε λάδι στη φωτιά της παράκρουσης τους και επιπλέον έπρεπε να προστατεύσουμε το μέσο αγώνα της απεργίας πείνας.
Έτσι ενώ σε συνελεύσεις διατυπώθηκαν οι ενστάσεις μας σε σχέση με τη χρονική επιλογή της απεργίας (την ίδια στιγμή που διεξαγόταν ενας συλλογικός αγώνας) και την εμμονική προσωποκεντρική της διάσταση (σε κείμενό τους ανέφεραν ότι ο μοναδικός πολιτικός κρατούμενος που πήγε Δομοκό ήταν ο Μαζιώτης, αποκρύβοντας ότι στην ίδια πτέρυγα ήταν ο Δημήτρης Κουφοντίνας και ο Κώστας Γουρνάς), ΠΟΤΕ δεν διατυπώθηκε οποιαδήποτε πολεμική ή κακόπιστη κριτική εις βάρος της απεργίας σε ανακοινώσεις της Επιτροπής Αγώνα Ενάντια στον Σωφρονιστικο Κώδικα. Γενικώς μετα τη σύλληψη της Ρούπα αντιληφθήκαμε έντονα τη δυσωδία του πολιτικαντισμού και της μεγαλομανίας. Απο τις φαντασιώσεις της οτι θα έριχνε μόνη της το μνημόνιο (sic!) μέχρι τα ψεύτικα κείμενα για τη συμμετοχή 50 γυναικών κρατουμένων σε απεργία πείνας σε ένδειξη συμπαράστασης για αυτήν, καταλάβαμε οτι δεν μπορεί να διαχειριστεί τη συνθήκη της αιχμαλωσίας. Είναι δύσκολη η φυλακή όμως ένας αγωνιστής εκεί δοκιμάζεται και όχι στον θόρυβο που προσπαθεί να κάνει γύρω απο το όνομα του , βάζοντας να κάνουν αναρτήσεις με κεφαλαία γράμματα στο indymedia για να αναπληρώσει ότι δεν έκανε στην πράξη.
Παρόλα αυτά επειδή όλα τα παραπάνω προκαλούν περισσότερο λύπη παρά θυμό, δεν θα ασχολούμασταν μαζί τους, παραδίδοντας τους στην κρίση της ιστορίας. Απο το 2010 που είμαστε φυλακή εφαρμόστηκαν πάνω μας και σε όλους τους συντρόφους της ΣΠΦ όλες οι πρωτόγνωρες κατασταλτικές μεθοδεύσεις. Παραβιάσεις 18μηνων – υποδικίες 52 μηνών – απομονώσεις (η όλγα κρατήθηκε 53 μέρες σε ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΟ στα διαβατά επειδή αρνήθηκε τον εξευτελισμο του σωματικού ελέγχου), συμπλοκές με δεσμοφύλακες, πειθαρχικές μεταγωγές (ο Γιώργος Πολύδωρος έχει αλλάξει 7 φυλακές) , 2.5 χρόνια απομόνωση στο υπόγειο, συνεχείς υποδικίες για ηθική αυτουργία σε οποιαδήποτε σχεδόν επαναστατική ενέργεια, προφυλακίσεις των συγγενών μας… και όμως δεν λυγίσαμε ουτε αφήσαμε να μας θολώσει η συνείδηση κυνηγώντας ανεμόμυλους. Ακόμα και τώρα εμείς οι δύο μαζί με τους συντρόφους μας Όλγα Οικονομίδου και Γιώργο Πολύδωρο είμαστε οι μοναδικοί πολιτικοί κρατούμενοι που δικαιούμαστε άδεια εδώ και δυο χρόνια και όμως εκδικητικά μας την αρνούνται.
Ανεξαρτήτως κυβέρνησης εδώ και 8 χρόνια είμαστε στο στόχαστρο του κράτους για αυτό δεν ξεχνάμε οτι όσα και να μας χωρίζουν, ο εχθρός βρίσκεται πάντα απέναντι και όχι ανάμεσα στους πολιτικούς και ποινικούς κρατουμένους. Αυτό όμως που μας ανάγκασε να γράψουμε τελικά αυτο το κείμενο είναι η καταδοτική και ρουφιάνικη κατρακύλα του τελευταίου κειμένου των δύο μελών του “αγώνα”. Μιας συμπεριφοράς που θυμίζει αντίστοιχα παραληρρήματα κάποιων άλλων ” πολιτικών” κρατουμένων το καλοκαίρι του 2002. Ο Μαζιώτης λοιπόν πριν λίγες μέρες μεταφέρθηκε στην Ε πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού. Μια πτέρυγα που είναι στην άλλη πλευρά της φυλακής από την Α που κρατούμαστε εμείς. Μια πτέρυγα που δεν έχουμε μείνει ποτέ για κανένα λόγο ούτε έχουμε κάποιον γνωστό ή φίλο εκεί. Στην Ε πτέρυγα κάποιοι κρατούμενοι έδειραν πολύ τον μαζιώτη ενώ τον τραυμάτισαν με αιχμηρό αντικείμενο ( όπως αναφέρει τουλάχιστον ο ίδιος).
Προφανώς δεν χτυπήθηκε απο εμάς ή από κάποιο φίλο μας ή έστω ένα γνωστό μας. Όμως λόγω του τραυματισμένου του εγωισμού από την μη αποδοχή του από τους ποινικούς κρατούμενους αυτή τη φορά (είχε εκδιωχθει και απο την Α θέση του υπογείου απο τους πολιτικούς κρατούμενους) και της πιεσμένης ψυχολογίας του (που αγγίζει την ιατρική σφαίρα αλλά δεν θα επεκταθούμε άλλο εμείς σε αυτό) έβγαλε δημόσιο κείμενο που φωτογραφίζει εμάς τους δύο σαν ηθικούς αυτουργούς (sic!) στο ξύλο που έφαγε.
Από πού και ως πού?
Με ποιο στοιχείο τολμάει και ξερνάει τέτοιες βρωμιές εναντίον μας?
Τι του έδωσε αυτό το δικαίωμα και τι σκοπιμότητες εξυπηρετεί?
Του το είπε κάποιος και ποιός?
Είδε κάτι?
Άκουσε κάτι για να καρφώσει συγκεκριμένα εμάς τους δυο?
Προσπαθούμε να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας τόσο καιρό και να μην πέσουμε στο επίπεδο των δύο μελών του “αγώνα”. Τα τελευταία χρόνια θεωρούμε πλέον οτι οποιαδήποτε διένεξη μεταξύ πολιτικών υποκειμένων είναι καλύτερο να αποφεύγεται ή εστω να γίνεται εκτός της δημόσιας σφαίρας ωστε να προστατεύουμε το κίνημα απο τη λασπολόγηση των media που τρίβουν τα χέρια τους με τέτοιες καταστάσεις και τις προβάλουν για να συκοφαντήσουν τις ιδεές μας. Και τώρα έρχεται ο Μαζιώτης και μας κατηγορεί σαν άλλος ειδικός εφέτης ανακριτής για ηθική αυτουργία χωρίς το παραμικρό στοιχείο. Καμία σχέση δεν είχαμε ούτε θα μπορούσαμε να έχουμε με αυτή την επίθεση στο μαζιώτη (αν έγινε έτσι όπως έχει γραφτεί). Το ότι ο Μαζιώτης ρουφιανεύει εναντίον μας για ηθική αυτουργία σε ξυλοδαρμό – που ποινικά μπορεί να μετατραπεί σε κατηγορία απόπειρας ανθρωποκτονίας – είναι κάτι που μας εξέπληξε. Δεν περιμέναμε οτι θα πέσει τόσο χαμηλά ποτέ. Και κανένα “ψυχιατρικό πρόβλημα” δεν είναι δικαιολογία για καταδοτικές συμπεριφορές.
Περιμένουμε ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΙ ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ αυτήν τη χυδαιότητα ή να παρουσιάσει το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ πραγματικό στοιχείο εμπλοκής των ονομάτων μας και να μην κρύβεται πίσω από αοριστολογίες και φήμες.
Υγ1. Το οτι βγήκαν κείμενα που καταδίδουν την όποια εθνικότητα των δραστών (στην αρχική ενημέρωση που βγήκε αναφέρθηκε οτι η πλειοψηφία των δραστών ήταν αλβανικής υπηκοότητας) είναι πραγματική εκδούλευση στην υπηρεσία και ρουφιανιά γιατί έτσι φωτογραφήθηκαν όλοι οι αλβανοί κρατούμενοι στην Ε και αυτό ήδη έχει γίνει αντιληπτό σε όλο το κόσμο της φυλακής. Ακόμα και ο πιο καινούργιος κρατούμενος ξέρει ότι μετά απο οποιοδήποτε γεγονός ή συμπλοκή δεν λεμε τίποτα που μπορεί να βοηθήσει την υπηρεσία δίνοντας τους πληροφορίες αλλά λύνουμε μόνοι μας ότι προκύψει. Αυτό το κάνουν όλοι εκτός απο τους ρουφιάνους.
Υγ2. Ενώ γράφεται αυτο κείμενο ενημερωθήκαμε οτι το Υπουργείο Δικαιοσύνης και η Εισαγγελεία θα ασκήσει διώξεις σε αυτούς που φωτογραφίζει ο Μαζιώτης στο κείμενο του. Ήδη ακούγεται οτι τις επόμενες μέρες αναμένονται έρευνες στη φυλακή και μεταγωγές κρατουμένων εξαιτίας του κλίματος που δημιουργήθηκε απο το καταδοτικό κείμενο των δυο του “αγώνα”. Είμαστε πεπεισμένοι οτι τουλάχιστον στον εισαγγελέα ο Μαζιώτης θα ανακαλέσει για όσους φωτογράφισε στο κείμενο του, όμως το στίγμα έχει μείνει…
ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΓΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΡΕΥΤΕΙ ΜΑΖΙ ΣΕ ΑΓΩΝΕΣ, ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ, ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΠΕΙΝΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΗ ΠΑΓΙΔΑ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΔΙΕΝΕΞΕΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΩΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΧΑΡΑΜΑΔΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
Τσάκαλος Γεράσιμος – Τσάκαλος Χρήστος
