Η πρώτη δικογραφία αφορά τα κακουργήματα:
– της απιστίας στην υπηρεσία, κατά συναυτουργία και μη και κατ’ εξακολούθηση και μη, με ελάττωση της κρατικής περιουσίας τελεσθείσα από υπαίτιο που μεταχειρίστηκε ιδιαίτερα τεχνάσματα. Σύμφωνα με την κατηγορία, η ελάττωση υπερβαίνει τις 150.000 ευρώ.
– της άμεσης συνέργειας, από κοινού και μη, στην παραπάνω πράξη.
– της ψευδούς βεβαίωσης κατά συναυτουργία, τελεσθείσα από υπαίτιο που είχε σκοπό να προσπορίσει παράνομο όφελος, βλάπτοντας άλλον.
Στη δικογραφία αυτή είναι κατηγορούμενοι 14 πρόσωπα, μεταξύ των οποίων στελέχη της προηγούμενης διοίκησης της ΕΡΤ, εκπρόσωποι εταιρειών και άλλοι. Η υπόθεση αφορά:
α) τέσσερις συμβάσεις που υπέγραψε η ΕΡΤ στις 24/1/2005 με τέσσερα φυσικά πρόσωπα, οι οποίοι ορίστηκαν ως τεχνικοί σύμβουλοι για τη σύνταξη μελέτης σχετικά με θέσεις εκπομπής της ΕΡΤ, προκειμένου να λάβει η εταιρεία την αδειοδότηση από την Επιτροπή Επικοινωνιών.
Σύμφωνα και με το πόρισμα του Σώματος Ελεγκτών της Διοίκησης, η μελέτη δεν παραδόθηκε ποτέ ενώ η αμοιβή, ύψους 18.300 ευρώ, εκταμιεύτηκε με προσκόμιση απλών αποδείξεων παροχής υπηρεσιών. Σύμφωνα μάλιστα με το πόρισμα, οι ιδιότητες των τριών εκ των τεσσάρων τεχνικών συμβούλων δεν είχαν καμία σχέση με το αντικείμενο της επίμαχης μελέτης και, επιπλέον, εντός της ΕΡΤ υπήρχε αρμόδια ομάδα για το θέμα, η οποία αγνοούσε παντελώς την ύπαρξη των συμβούλων.
β) δύο συμβάσεις που υπέγραψε η ΕΡΤ με διαπραγμάτευση, το 2006, με συγκεκριμένη εταιρεία (Backstage) για το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης και τη χριστουγεννιάτικη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής, με συμβατικό τίμημα 232.000 ευρώ, χωρίς ΦΠΑ.
Το ένταλμα πληρωμής που εκδόθηκε ήταν για ποσό 331.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Για το συγκεκριμένο έργο είχαν υποβληθεί προσφορές άλλων δύο εταιρειών, των ιδίων οικονομικών συμφερόντων με την εταιρεία που τελικά ανέλαβε.
Αξιοσημείωτο στην υπόθεση είναι ότι πριν υπογραφεί η σύμβαση υπήρξε θετική εισήγηση στην ΕΡΤ για την εταιρεία παρ’ όλο που η επιχείρηση φαίνεται να συστάθηκε ενάμιση μήνα μετά την εισήγηση. Το τελικό ποσό που εκταμιεύτηκε ήταν κατά 95.000 ευρώ υψηλότερο από τα προβλεπόμενα, ενώ τα παραστατικά που έχουν προσκομιστεί εμφανίζουν το κόστος της παραγωγής μικρότερο από το προβλεπόμενο. Επίσης, το ίδιο έτος υπεγράφη με την εν λόγω εταιρεία και νέα σύμβαση, με απευθείας ανάθεση, από την οποία η ζημιά φαίνεται να αγγίζει τα 32.000 ευρώ.
γ) τις παροχές χρηματικών αμοιβών (μπόνους) με συνοπτική αιτιολογία, που επαναλαμβάνεται κάθε φορά -για την επίτευξη των στόχων της εταιρείας κλ.π)- σε δημοσιογράφους, συμβούλους και διευθυντικά στελέχη.
Όπως επισημαίνεται και στο πόρισμα και στο κατηγορητήριο οι αμοιβές δίνονταν κατά παράβαση του γενικού κανονισμού, καθώς δεν προϋπήρχε γνωστοποίηση των αποφάσεων για την παροχή τους. Όπως αναφέρεται στα στοιχεία της δικογραφίας, κάποιοι φαίνεται να εισέπραξαν 2 και 3 φορές μπόνους και κάποιοι να λαμβάνουν το ανώτατο ποσό που προβλέπει ο γενικός κανονισμός. Να σημειωθεί ότι για την παροχή μπόνους σε εργαζόμενους για το Φεστιβάλ Τραγουδιού της Γιουροβίζιον έχουν εκδοθεί απαλλακτικά βουλεύματα.
Η δεύτερη δικογραφία αφορά το πλημμέλημα της εκμετάλλευσης εμπιστευμένων πραγμάτων κατ’ εξακολούθηση. Η δικογραφία αφορά ένα πρόσωπο, ανώτατο στέλεχος της προηγούμενης διοίκησης και σχετίζεται με ποσά προκαταβολών τα έτη 2006, 2007 και 2008, για αντιμετώπιση αναγκών της νέας, συνδρομητικής τηλεόρασης. Τα ποσά έχουν αποδοθεί, αλλά με μεγάλες καθυστερήσεις από τις ημερομηνίες που προβλεπόταν η επιστροφή τους.
Από τα στοιχεία της υπόθεσης προκύπτει ότι αν και δεν χρησιμοποιούνταν αυτές οι πάγιες προκαταβολές, εν τούτοις εξακολουθούσαν να εκταμιεύονται, με ποσά 98.000, 80.000 κά, τα οποία επιστρέφονταν ακόμη και έξι μήνες μετά την ημερομηνία απόδοσης.
Τέλος, η τρίτη δικογραφία αφορά το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση, όπου και πάλι κατηγορούμενος είναι ένα πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της ΕΡΤ και σχετίζεται με τέσσερις συμβάσεις που υπέγραψε η ΕΡΤ την περίοδο 2007-8 με την αλλοδαπή εταιρεία Redbee. Οι συμβάσεις, με συνολικό κόστος ενάμισι εκατομμύριο ευρώ, αφορούσαν τον ανασχεδιασμό των λογοτύπων όλων των καναλιών της κρατικής τηλεόρασης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, το έργο διαχωρίστηκε σκόπιμα σε τέσσερα κομμάτια (τέσσερις συμβάσεις), προκειμένου να αποφευχθεί ο προσυμβατικός έλεγχος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που ορίζεται από το νόμο για συμβάσεις άνω του 1 εκατομμυρίου ευρώ. Με τον ίδιο τρόπο παρακάμφθηκε και η διαδικασία διαπραγμάτευσης, κατόπιν δημόσιου διαγωνισμού, και το έργο προχώρησε με τη μέθοδο εξέτασης προσφορών αλλοδαπών εταιρειών.
