Μέσα από τα έγγραφα της αστυνομίας προκύπτει πως στήθηκε η κομπίνα με την οποία τα κυκλώματα που εκμεταλλεύονταν χρυσό, ασήμι και κοσμήματα θησαύριζαν. Με ενέχυρα ή κλεμμένα έβγαζαν απίστευτα ποσά, και στη συνέχεια τα “ξέπλεναν” όπως λένε οι αστυνομικοί σε συνεργασία με Κινέζους που εμφανίζονται ως έμποροι ή αγόραζαν σπίτια και σκάφη. Σε άλλες περιπτώσεις έστηναν “νόμιμες” επιχειρήσεις για να δικαιολογούν τον πακτωλό των χρημάτων. Ο ενεχυροδανειστής Ριχάρδος και τα υπόλοιπα 62 άτομα που κατηγορούνται για συμμετοχή στα κυκλώματα λαθραίων πολύτιμων μετάλλων και κοσμημάτων από τους αστυνομικούς είχαν όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο πλούσια δράση.
Το τούρκικο κόλπο με τους Κινέζους
Είναι ενδεικτικό ότι οι αστυνομικοί χαρακτηρίζουν ως μοναδικής σύλληψης το σχέδιο ξεπλύματος του “μαύρου χρήματος” που είχε αναπτύξει το κύκλωμα.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά υπήρχε άμεση συνεργασία με Κινέζους εμπόρους – εισαγωγείς ενδυμάτων.
Τους χρησιμοποιούσαν για να φαίνεται ότι υπάρχουν συναλλαγές εκείνων με Τουρκία για εισαγωγές ενώ η πραγματική συναλλαγή γινόταν στην Αθήνα.
Το κύκλωμα έστελνε αρχικά τον παράνομο χρυσό στην Τουρκία. Τα χρήματα από την πώληση αυτού του χρυσού μετατρεπόταν σε κινεζικό νόμισμα. Με τα χρήματα αυτά γινόταν αγορά ενδυμάτων στο όνομα των Κινέζων συνεργών του κυκλώματος τα οποία εισάγονταν στην Ελλάδα.
Στη συνέχεια τα μέλη του κυκλώματος πήγαιναν στους Κινέζους συνεργούς τους και έπαιρναν χρήματα τα οποία αντιστοιχούσαν στα προϊόντα που είχαν αγοραστεί στην Τουρκία. Μάλιστα για να συναλλάσσονται με τους Κινέζους τα μέλη του κυκλώματος είχαν συμφωνήσει να ακολουθούνται οι τιμές χρηματιστηρίου με τη συμφωνία να είναι συνήθως 3 με 4 μονάδες κάτω απ’ την τιμή του ταμπλό.
Στη συνέχεια τα χρήματα παραλαμβάνονταν από τους εγκεφάλους του κυκλώματος σε καθημερινή βάση από τους Κινέζους και με κούριερ με μηχανές μεταφέρονταν στα υπόλοιπα μέλη του κυκλώματος…
Σκάφη, ακίνητα και εταιρείες
Τα μαύρα κέρδη των κυκλωμάτων ήταν ωστόσο πολύ μεγάλα. Με κάποιο τρόπο έπρεπε να δικαιολογηθούν και έτσι στήνονταν διάφορες κομπίνες.
Η πιο “κλασική” ήταν η αγορά κερδισμένων λαχείων. Έδιναν δηλαδή σε άτομα που είχαν κερδίσει σε κάποιο λαχείο ποσό μεγαλύτερο και εμφανίζονταν εκείνοι ως οι κερδισμένοι ώστε να δικαιολογούν εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια ευρώ από τα κέρδη τους.
Παράλληλα έστηναν και εταιρείες – βιτρίνες. Για παράδειγμα αρχηγικό μέλος του ενός κυκλώματος εμφανιζόταν να ενοικιάζει σκάφος αναψυχής ή να συμμετέχει σε εταιρεία
