Ώρα 03:00, ξημερώματα 19ης Δεκεμβρίου 1980. Το Μινιόν, το μαγαζί όνειρο για εκατοντάδες παιδιά (και όχι μόνο) παραδίνεται στις φλόγες.
Όσοι ανήκουν στη γενιά 30 και κάτι, το θυμούνται, έστω και αχνά. Πάνω στην Πατησίων, κοντά στην Ομόνοια, το Μινιόν με τους 10 ορόφους του έμοιαζε με κάστρο που ο καθένας ήθελε να κατακτήσει.
Ήταν άλλωστε κάτι πρωτόγνωρο, κάτι μαγικό. Ένας κόσμος ονειρεμένος με χιλιάδες παιχνίδια, φώτα, φωνές, κόσμο. Και φυσικά, κυλιόμενες σκάλες! Και ωραία χοτ ντογκ…
Το Μινιόν έμεινε στην ιστορία, έγινε σύμβολο των παιδικών μας χρόνων. Η φωτιά του 1980 το κατέστρεψε, γεννήθηκε ξανά κυριολεκτικά από τις στάχτες του. Δεν άντεξε όμως πολύ. 
Όλα ξεκίνησαν από ένα περίπτερο στα Χαυτεία που είχε ο Γιάννης Γεωργακάς με συνεταίρο τον Άγγελο Σεραφειμίδη. Το 1939 κάνουν την πρώτη επέκταση, μεσολαβούν ο πόλεμος και ο εμφύλιος. Από το 1950 ο «πατέρας» του Μινιόν, Γιάννης Γεωργακάς, συνεχίζει την προσπάθεια να μεγαλώσει το «παιδί» του. Μέχρι το τέλος της 10ετίας έχει αγοράσει ένα 10όροφο κτίριο κοντά στην Ομόνοια και το διπλανό του.
Το 1975, το Μινιόν είναι ούτε λίγο ούτε πολύ ένα μπλοκ πέντε 10όροφων κτιρίων. Οι πωλήσεις ξεπερνούν το αστρονομικό για την εποχή ποσό του 1 δισ. δραχμών. Μπορεί να βρει κάνεις ό,τι φανταστεί: από ρούχα και παπούτσια μέχρι αυτοκίνητα, κομπιούτερ, γυαλικά, είδη ταξιδιού, παιχνίδια. Κάθε Χριστούγεννα άνοιγε και ο 6ος όροφος, που τις άλλες περιόδους έμενε κλειστός. 
Ξημέρωνε 19 Δεκεμβρίου όταν ο Γιάννης Γεωργακάς σήκωσε το τηλέφωνο και άκουσε: «Το Μινιόν έπιασε φωτιά! Το Μινιόν καίγεται. Τρέξτε!». Δεν πρόλαβε. Το Μινιόν και το κατάστημα Κατράντζος παραδόθηκαν γρήγορα στις φλόγες. Αυτόπτες μάρτυρες άκουσαν εκρήξεις πριν τα δυο κτίρια τυλιχθούν στις φλόγες. Θα ακολουθούσαν κι άλλοι εμπρησμοί σε εμπορικά καταστήματα. Την ευθύνη για τη φωτιά σε Μινιόν και Κατράντζο ανέλαβε η οργάνωση «Οκτώβρης ‘80», με προκήρυξή της στις 22 Δεκεμβρίου.
Ήταν μια πρωτοεμφανιζόμενη τρομοκρατική οργάνωση, αποτελούμενη από πρόσωπα που αποσκίρτησαν από τον ΕΛΑ. Ο “Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας” καταδίκασε τις εμπρηστικές επιθέσεις και κατηγόρησε όσους είχαν αποχωρίσει από τις τάξεις του. Το ίδιο έκανε και η “17 Νοέμβρη”, λέγοντας πως το διπλό χτύπημα ήταν ασυντόνιστο, απροετοίμαστο και πολιτικά επιβλαβές.
Το Μινιόν καταστράφηκε ολοσχερώς, μόνο ο σκελετός του κτιρίου έμεινε. Οι ζημιές έφτασαν τα δυο δισ. δραχμές. Λίγο μετά την εκλογή του Ανδρέα Παπανδρέου και αφού ο Γεωργακάς ασκεί ασφυκτικό πρέσινγκ στον νέο πρωθυπουργό, το Μινιόν εντάσσεται κατ’ εξαίρεση σε νόμο για προβληματικές βιομηχανίες και το 1983 περνάει στον έλεγχο του κράτους. 
Το 1991 ο Γεωργακάς βρίσκει τα λεφτά που χρειάζονται και αγοράζει ξανά το «παιδί του». Το 1992 αποσύρεται και έξι χρόνια μετά, η αυλαία πέφτει, το Μινιόν κλείνει κι εκεί που κάποτε ακούγονταν μόνο γέλια και φωνές, τώρα στέκεται ένα κτίριο βουβό, άχρωμο.
Στις αρχές του 2009 βγήκε η είδηση πως το Μινιόν εξαγοράστηκε από γνωστή αλυσίδα και πρόκειται να λειτουργήσει ξανά το 2012.