Ειδικότερα, οι σύμβουλοι του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου, αποφάνθηκαν, ότι αφενός οι επίμαχες νομοθετικές διατάξεις πλήττουν συνταγματικά κατά τρόπο ανεπίτρεπτο, την κατοχυρωμένη από το άρθρο 102 παράγραφο 2 του Συντάγματος οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ και αφετέρου υπερβαίνει τα επιτρεπόμενα όρια εποπτείας του κράτους επί των ΟΤΑ.
Και αυτό γιατί, σύμφωνα με τους δικαστές, η προηγούμενη έγκριση του εποπτεύοντος γενικού γραμματέα αποκεντρωμένης διοίκησης, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως απλός έλεγχος νομιμότητας των πράξεων των ΟΤΑ, δεδομένου, ότι επιχειρείται ο εκ των προτέρων έλεγχος των αξιολογήσεων, επιλογών και προτεραιοτήτων, στις οποίες προβαίνει ο ΟΤΑ για την εξυπηρέτηση των τοπικών του αναγκών.
Επιπρόσθετα, όπως αποφάνθηκαν οι δικαστές, η απαίτηση σύμπραξης της κεντρικής διοίκησης για τη διενέργεια δαπάνης ύψους 50.000 ευρώ, εκτεινόμενη σε περισσότερα έτη, παρεμποδίζει προδήλως, ενόψει του ύψους της, την πρωτοβουλία, την ελεύθερη δράση και την άσκηση των αρμοδιοτήτων των ΟΤΑ, κατά συνέπεια η σχετική διάταξη του άρθρου 21 παράγραφος 3 του Ν. 2362/1995 είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα.
Κατόπιν όλων αυτών, κατέληξε η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, οι επίμαχες νομοθετικές διατάξεις, που απαιτούν προηγούμενη έγκριση του γενικού γραμματέα αποκεντρωμένης διοίκησης για τις άνω των 50.000 ευρώ υποχρεώσεις των ΟΤΑ είναι αντισυνταγματικές και κατά συνέπεια ανίσχυρες και μη εφαρμοστέες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Δανειστές: Ελέγξτε τους γιατρούς! Στο στόχαστρο για φοροδιαφυγή
Φακέλωμα στους τραπεζικούς λογαριασμούς όλων – Στοιχεία για 10 χρόνια θα “βλέπει” η εφορία
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163