Ειδικότερα, οι 500 εργαζόμενοι, το έτος 2010, είχαν πετύχει σε διαγωνισμό τού ΑΣΕΠ για να προσληφθούν στην Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος. Όμως, για την ΑΤΕ είχε δρομολογηθεί η διαδικασία τής αποκρατικοποίησής της.
Έτσι, με το Ν. 3899/2010 οι υποψήφιοι για να προσληφθούν στην ΑΤΕ μετατέθηκαν και προσελήφθησαν στο ΙΚΑ, όπου υπήρχε άμεση ανάγκη προσωπικού, για τη λειτουργία τού πρώτου κρατικού ασφαλιστικού ιδρύματος τής χώρας.
Αυτό είχε ως συνέπεια να παραμείνουν εκτός του ΙΚΑ αντίστοιχος περίπου αριθμός προσώπων που είχε ήδη πετύχει στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, για πρόσληψη προσωπικού στο ασφαλιστικό αυτό ίδρυμα.
Οι επιτυχόντες στο διαγωνισμό, που αφορούσε το ΙΚΑ, οι οποίοι, όμως, ουδέποτε προσλήφθηκαν στο ασφαλιστικό ίδρυμα, προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη.
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών έκρινε ότι ο Ν. 3899/2010 που προβλέπει τη μετάταξη των 500 από την ΑΤΕ στο ΙΚΑ, είναι αντισυνταγματικός. Και αυτό, γιατί ο νόμος αυτός παραβιάζει το άρθρο 4 του Συντάγματος, που κατοχυρώνει την ισότητα μεταξύ των πολιτών, ενώ παράλληλα έκριναν οι δικαστές ότι δεν υπάρχει λόγος δημοσίου συμφέροντος για το διορισμό των 500 επιτυχόντων στο ΙΚΑ.
Ο δικηγόρος, Φώτης Χατζηφώτης, που χειρίστηκε την υπόθεση ως συνήγορος τού ΙΚΑ, σε δήλωσή του επισημαίνει ότι «οι αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου ελέγχονται ως προς την ορθότητά τους αμετάκλητα από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο είναι το κατ’ εξοχήν αρμόδιο δικαστήριο σε ζητήματα αντισυνταγματικότητας νόμων».
Επισήμανε ακόμη ο Χατζηφώτης, ότι «λόγοι δημοσίου συμφέροντος, κυρίως σε ότι αφορά στη λειτουργία των υπηρεσιών του ΙΚΑ, επιβάλλουν την παραμονή των υπαλλήλων στις υπηρεσίες τους, καθόσον οι εργαζόμενοι αυτοί δεν αντικαθίστανται, πολύ περισσότερο μάλιστα, καθώς υφίστανται αυτονόητα τεράστιο κοινωνικό ζήτημα για εκατοντάδες ανθρώπους, οι οποίοι αν και επιτυχόντες τού ΑΣΕΠ, για δεύτερη φορά μετά τη μη απορρόφησή τους από την ΑΤΕ, ταλαιπωρούνται, χωρίς καμία ευθύνη τους».