Σύμφωνα με τα στοιχεία μέχρι στιγμής από το 2010 έχουν αποχωρήσει από το Δημόσιο 128.000 άτομα, ενώ μέχρι να λήξει η διορία που θέτει το Μνημόνιο αναμένεται να αποχωρήσουν ακόμη 90.000 υπάλληλοι.
Έτσι εύλογα τίθεται το ερώτημα προς τι η ασφυκτική πίεση για διαθεσιμότητα κλπ. Προς τι η απαίτηση για απολύσεις και μάλιστα άμεσα χωρίς καν να ακολουθηθούν οι νόμιμες διαδικασίες.
Μπορεί να είναι όντως απαράδεκτο να πληρώνονται επίορκοι υπάλληλοι που ήδη βρίσκονται στη φυλακή καθώς εκκρεμούν ακόμη δίκες σε δεύτερο βαθμό, ωστόσο είναι το ίδιο απαράδεκτο να τίθενται σε αργία υπάλληλοι που καταγγέλλεται ότι είναι λουφαδόροι ή ακόμη και επίορκοι πριν καν περάσουν πειθαρχικό.
Η φούρια της τρόικας, οι πιέσεις στην κυβέρνηση φέρνουν και περίεργα αποτελέσματα.
Ξαφνικά από τους 2.200 επίορκους ο αριθμός ανέβηκε στις (περίπου) 4.000 και εσχάτως προέκυψαν και ακόμη περίπου 5.000 λουφαδόροι, υπάλληλοι με πλαστά στοιχεία κλπ.
Επισήμως βέβαια “νούμερα” δεν υπάρχουν, μόνο διαρροές.
Δημιουργείται ένα κλίμα για να δικαιολογηθούν απολύσεις;
Το άλλο νούμερο, οι 25.000 υπάλληλοι που πρέπει να βγουν σε διαθεσιμότητα ως το τέλος του έτους σε τι αποσκοπεί.
Από την αναδιάρθρωση των οργανισμών όλοι παραδέχονται πως οι θέσεις θα είναι κατά πολύ λιγότερες.
Άρα θα … περισσέψουν υπάλληλοι. Αυτοί οι υπάλληλοι 12 μήνες μετά θα βρεθούν εκτός δημοσίου, θα απολυθούν δηλαδή.
Οι επίορκοι, οι λουφαδόροι και όλοι οι υπόλοιποι που ακούμε σήμερα μήπως απλά … στρώνουν το χαλί για τις απευθείας απολύσεις;
Διαβάστε επίσης: