Η διπλωματική γλώσσα με την οποία απάντησε ο εκπρόσωπος του επιτρόπου Ρεν αφήνει τα πάντα ανοιχτά.
Η Κομισιόν λέει επισήμως ότι οι απολύσεις στο Δημόσιο δεν είναι προαπαιτούμενο για τη δόση και πως το Μνημόνιο δεν επιβάλει απολύσεις υπαλλήλων.
Υπάρχουν όμως δυο μεγάλα … αλλά.
Το ένα μπαίνει από το ΔΝΤ που σερ αντίθεση με τους Ευρωπαίους επιμένει στη σκληρή γραμμή και ζητά χωρίς διαθεσιμότητα και κινητικότητα να μειωθεί ο αριθμός των υπαλλήλων κατά 27.000 (25.000 για το 2013 και 2.000 για το 2012).
Το δεύτερο … αλλά μπαίνει από το ίδιο το μνημόνιο που προβλέπει ξεκάθαρα ότι πρέπει να επιδιωχθεί άμεσα το κλείσιμο φορέων και να καταργηθούν θέσεις υπαλλήλων.
Οι υπάλληλοι που χάνουν τις θέσεις τους θα πρέπει σύμφωνα με το μνημόνιο είτε να ενταχθούν σε άλλο φορέα και σε νέα θέση στο Δημόσιο είτε να αναζητήσουν εργασία στον ιδιωτικό τομέα.
Αυτή η δεύτερη πρόβλεψη δεν σημαίνει τίποτε άλλο από απόλυση.
Στόχος, λέει το μνημόνιο, είναι να μετακινηθούν όλοι όσοι ενταχθούν σε διαθεσιμότητα, σε άλλη θέση του Δημοσίου, όμως όσοι δεν βρουν νέα θέση θα πρέπει να μεταπηδήσουν στον ιδιωτικό τομέα.
Η κυβέρνηση ζητά πίστωση χρόνου ώστε με τα νέα οργανογράμματα να αναζητηθούν θέσεις στις οποίες θα μετακινηθούν όσοι βγαίνουν σε διαθεσιμότητα, ωστόσο ειδικά από το ΔΝΤ αυτή η πίστωση δεν υπάρχει.
Και η Κομισιόν απαντά απλά ότι οι απολύσεις δεν είναι προαπαιτούμενο για τη δόση των 2,8 δισ. που είναι θέμα ωρών να εκταμιευτεί.
Τονίζει όμως ότι είναι προαπαιτούμενο για την επόμενη δόση το οργανόιγραμμα για τις τριμηνιαίες αποχωρήσεις υπαλλήλων.
Δεν διαγράφει δηλαδή ούτε η Κομισιόν τη λέξη αποχωρήσεις που δεν σημαίνει τίποτε άλλο από απόλυση.
Διαβάστε επίσης:
