Το μοιραίο αεροπορικό δυστύχημα της 22ας Ιανουαρίου 1973 και η απόφαση να βγει ο Αλέξανδρος από τη μηχανική υποστήριξη μια μέρα μετά: οι δυο ημερομηνίες που σημάδεψαν τον Αριστοτέλη Ωνάση και κατά γενική ομολογία οδήγησαν στην πτώση μιας αυτοκρατορίας, ίσως της μεγαλύτερης που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα και σίγουρα μιας από τις μεγαλύτερες και πιο ισχυρές του κόσμου.
Ο Αλέξανδρος Ωνάσης γεννήθηκε στις 30 Απριλίου του 1948. Και από την πρώτη στιγμή που είδε το φως της ζωής, κουβαλούσε στους ώμους του βαρύ φορτίο: ήταν ο διάδοχος και ο συνεχιστής της αυτοκρατορίας που είχε χτίσει ο πατέρας του. Μόνο που εκείνος είχε άλλα όνειρα. Ήθελε να πετάει. Και αυτή η αγάπη του, τον οδήγησε στο θάνατο. 
Η σχέση του Αριστοτέλη Ωνάση με τον μονάκριβο γιο του δεν ήταν ποτέ καλή. Ο ισχυρός πατέρας μείωνε πάντα τον νεαρό μπροστά σε υπαλλήλους και μη. Καρπός του γάμου του Ωνάση με την Τίνα Λιβανού, ο Αλέξανδρος έδειξε πως αγαπούσε περισσότερο τις μεγαλύτερες γυναίκες, τα γρήγορα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα από τις επιχειρήσεις του πατέρα του.
Όταν βέβαια στις αρχές της 10ετίας του ’70 ο πατέρας του, του ανέθεσε τη διεύθυνση μιας θυγατρικής της Ολυμπιακής, τα πήγε περίφημα. Αλλά και πάλι, ήθελε να ξεφύγει από την πατρική σκιά.
Τη σχέση του με την κατά 16 χρόνια μεγαλύτερή του Φιόνα Κάμπελ-Τίσεν δεν τηνε ενέκρινε ούτε η μητέρα του, ούτε ο πατέρας του. Αλλά δεν τον ένοιαζε. Λίγο πριν από το μοιραίο δυστύχημα, είχε αποφασίσει να παραιτηθεί από την εταιρία, να πάρει την αγαπημένη του και να ζήσουν τον έρωτά τους στη βίλα που είχαν αγοράσει. Δεν πρόλαβε.
Η μοιραία πτήση
22 Ιανουαρίου του 1973, λίγο μετά τις 15:00 ο Αλέξανδρος μαζί με τον Αμερικανό πιλότο Ντόναλντ Μακ Κάσκερ και τον Ντόνλορ Μακ Γκρέγκορ, επί χρόνια πιλότο του μοιραίου Piaggio 136, ο οποίος επρόκειτο να αντικατασταθεί από τον Μακ Κάσκερ, μπαίνουν στο αεροσκάφος. Χειριστής ο Αλέξανδρος, κάθεται στη δεξιά πλευρά. Δίπλα του ο Μακ Κάσκερ, πίσω ο Μακ Γκρέγκορ. 
Ο Piaggio μπαίνει στο διάδρομο απογείωσης 33 του αεροδρομίου του Ελληνικού. Το σχέδιο ήταν να πετάξει ως τον Πόρο, να γίνει προσθαλάσσωση και μετά να πάει στον Σκορπιό για να «δέσει» στη «Χριστίνα», που θα έφευγε για την Καραϊβική.
Δευτερόλεπτά μετά την απογείωση, ο Πύργος Ελέγχου είδε το Piaggio 136 να γέρνει προς τα δεξιά. Ακολούθησε η βουτιά θανάτου. Το αεροσκάφος συνετρίβη στο τσιμέντο και έγινε άμορφη μάζα. Όλοι ανασύρθηκαν βαριά τραυματισμένοι. Ο Αλέξανδρος με σοβαρότατες κρανιοεγκεφαλικές βλάβες.
Μεταφέρεται πρώτα στο νοσοκομείο της αμερικανικής βάσης στο Ελληνικό και στη συνέχεια στο ΚΑΤ. Οι γιατροί ενημερώνουν τον Αριστοτέλη Ωνάση ότι ο γιος του ζει μόνο γιατί στη ζωή τον κρατούν τα μηχανήματα. «Μόλις αποσυνδεθούν οι σωλήνες, θα πεθάνει». 23 Ιανουαρίου του 1973 ο Ωνάσης δίνει την εντολή και τα μηχανήματα αποσυνδέονται.
Η επικήρυξη του 1 εκατομμυρίου δολαρίων
Από εκείνη τη στιγμή άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και για τον ίδιο τον Ωνάση. Η καρδιά του δεν άντεξε το θάνατο του Αλέξανδρου. Από την πρώτη στιγμή, ο Ωνάσης μιλά για δολοφονία. Και κάνει σκοπό της ζωής του να βρει ποιος κρύβεται πίσω από το δυστύχημα του γιου του.
Το πόρισμα για τα αίτια του δυστυχήματος, στις 20 Απριλίου του 1973, επιβεβαιώνει τις υποψίες του Ωνάση για σαμποτάζ. Tα καλώδια που συνέδεαν το πηδάλιο κλήσεων είχαν τοποθετηθεί ανάποδα. Όμως αργότερα βγήκε στο φως ένα άλλο στοιχείο. Σύμφωνα με το περιοδικό Επίκαιρα, τον Ιανουάριο του 1975, ο ντετέκτιβ Δημ. Xαλκιαδάκης υποστήριξε ότι αν υπήρξε σαμποτάζ, δεν έγινε στα πηδάλια αλλά αλλού και τα συρματόσχοινα δέθηκαν ανάποδα μετά το δυστύχημα, μόνο και μόνο για να παραπλανηθούν οι πραγματογνώμονες.
Ο Ωνάσης αποζημιώνει με 150.000 δολάρια τον Ντόναλντ Μακ Γκρέγκορ αλλά απαγορεύει ρητά να γίνει το ίδιο με τον Ντόναλντ Μακ Κάσκερ. Αυτόν, τον κυνήγησε ανελέητα. Τον κατηγόρησε ακόμη και για σχέσεις με τη CIA, αλλά γρήγορα αποδείχθηκε ότι ουδέποτε υπήρξε τέτοια σχέση.
«Ξέρω πως υπάρχουν παλιόμουτρα και ξέρω πολύ καλά τι φάτσα έχουν… Έναν τουλάχιστον θα τον τσακώσω πριν από το τέλος της ζωής μου και θα τον σταυρώσω σαν τον Χριστό!», είπε πει.
Κατηγορεί τη CIA και τη χούντα των Συνταγματαρχών. «Eίναι η εκδίκηση για κείνο το γ… το Ωμέγα» έλεγε συνεχώς. Το Σχέδιο Ωμέγα ήταν ένα πρόγραμμα 400 εκατομμυρίων δολαρίων για την κατασκευή ενός τρίτου διυλιστήριου, ενός εργοστάσιου αλουμίνας, ενός θερμοηλεκτρικού σταθμού, ναυπηγείων κι ενός αεροδρομίου. Αλλά η δουλειά δεν προχώρησε γιατί ο Ωνάσης απαίτησε να κρατήσει το 50% του εργοστασίου αλουμινίου, αξίωση που θεωρήθηκε απαράδεκτη από τις αμερικανικές εταιρίες.
Η θεωρία του Ωνάση δεν αποδείχθηκε ποτέ. Ακόμη και σήμερα, επισήμως, το δυστύχημα του Piaggio 136 θεωρείται δυστύχημα. Ο Ωνάσης δεν άντεξε. Στις 15 Μαρτίου του 1975, δυο χρόνια και σχεδόν δυο μήνες μετά τον Αλέξανδρο, αφήνει την τελευταία του πνοή στο προάστιο Neuilly-sur-Seine του Παρισιού.
