Λύγισαν όλοι! «Είμαι ο πατέρας του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα»

Ο Παύλος Φύσσας, «ζωντάνεψε» μέσα στο δικαστήριο σήμερα μέσα από τα λόγια του πατέρα του, Παναγιώτη ο οποίος μίλησε εκ μέρους του δολοφονηθέντος γιού του στην δίκη της Χρυσής Αυγής. Ο Παναγιώτης Φύσσας, περιέγραψε όλα όσα έγιναν το βράδυ της 18ης Σεπτεμβρίου 2013 όταν το παιδί του έπεφτε νεκρό από το μαχαίρι του Γιώργου Ρουπακιά.
Στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων όπου γίνεται η δίκη, δεν ακουγόταν ούτε ψίθυρος με τον τραγικό πατέρα να μιλάει χωρίς περιστροφές και με βαθύ πόνο για την απώλεια του παιδιού του.
«Είμαι ο πατέρας του δολοφονημένου Παύλου Φύσσα. Ο γιος μου έκανε μεροκάματα στη ζώνη του Περάματος», είπε ξεκινώντας ο κ. Φύσσας.
«Ο Ρουπακιάς είναι επαγγελματίας δολοφόνος, το χτύπημα ήταν επαγγελματικό, έστριψε το μαχαίρι στην πληγή του γιου μου για να πεθάνει από εσωτερική αιμορραγία» είπε ο κ. Φύσσας.
Είπε ακόμα ότι αυτό που ενοχλούσε τα μέλη της Χρυσής Αυγής ήταν η μουσική του γιού του και ότι ο Ρουπακιάς εκτελούσε εντολές ανωτέρων του εκείνο το βράδυ.
Ο κ. Φύσσας περιέγραψε πως έμαθε το τραγικό γεγονός εκείνο το βράδυ: «Με πήρε ο αδελφός μου τηλέφωνο και μου είπε τρέχα στην Παναγή Τσαλδάρη, έχουν μαχαιρώσει το παιδί. Όταν έφτασα εκεί είχε πολύ κίνηση, άκουγα σειρήνες. Βλέπω τη Χρύσα στο πεζοδρόμιο και ο Παύλος με τα πόδια γυρισμένα. Το μυαλό μου πήγε αμέσως στη Χρυσή Αυγή, τους ενοχλούσαν τα τραγούδια του».
Ο Πρόεδρος τον ρώτησε τότε αν ήξερε ότι τα τραγούδια του γιού του τους ενοχλούσαν και εκείνος απάντησε: «Όταν λες κάποιον φασίστα δεν θα ενοχληθεί;»
Είπε ακόμα ότι όταν πήγαν στο νοσοκομείο και ο γιατρός εξέτασε τον Παύλο, εκτίμησε ότι το χτύπημα που δέχθηκε είχε σκοπό να τον σκοτώσει.

Ο διάλογος του πατέρα του Παύλου Φύσσα με τον Πρόεδρο του δικαστηρίου
Πρόεδρος: Πήγε πουθενά το μυαλό σας;
Πατέρας: Στη Χρυσή Αυγή γιατί τα τραγούδια του τους ενοχλούσε. Γιατί σε αυτούς απευθυνόταν με τους στίχους του. Δεν ξέρω αν είχε προηγηθεί κάτι μεταξύ τους. Μόλις έφθασα είδα τη Χρύσα, την κοπέλα του, και την ρώτησα. Είδα λίγα αίματα. Και πήρα λίγο θάρρος. Και άρχισα να φωνάζω το όνομά του μήπως και με ακούσει. Τότε ένας αστυνομικός μου είπε: Κάντε άκρη να τον πάρει το ασθενοφόρο. Και τότε η Χρύσα επιτέθηκε στον αστυνομικό και τον κατηγόρησε για αδράνεια.
Πρόεδρος: Είδατε κάποιον άλλον εκεί;
Πατέρας: Τη Χρύσα, το παιδί μου πεσμένο, διάφορους περίεργους και καμιά δεκαριά αστυνομικούς.
Πρόεδρος: Είχε τις αισθήσεις του;
Πατέρας: Νομίζω πως ναι. Ή τουλάχιστον έτσι ήθελα να πιστεύω. Μόλις φθάσαμε στο νοσοκομείο ρώτησα τον συνοδό για να μάθω την αλήθεια. Δεν θέλησε να μου πει. Και μου ανέφερε ότι το ασθενοφόρο καθυστέρησε. Μου ζήτησε μάλιστα να το καταγγείλω. Από ότι κατάλαβα στη συνέχεια το χτύπημα που είχε δεχθεί ήταν επαγγελματικό. Αμέσως άρχισαν να έρχονται φίλοι του στο νοσοκομείο. Με έπιασε πανικός. Τι να πω στη μάνα του; Eβαλα έναν συγγενή να της πει ότι είχε χτυπήσει αλλά όχι σοβαρά. Ηρθε στο νοσοκομείο και η ίδια και εκεί μάθαμε τα πάντα.


πηγη φωτο: EUROKINISSI – ΑΠΕ – ΜΠΕ