Ο πόλεμος ανακοινώσεων όλων των κομμάτων που φυσικά καταδικάζουν το γεγονός είναι καταιγιστικός. Τόσο ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, όσο και ο Υπουργός Εργασίας δήλωσαν πως το έγκλημα δε θα μείνει ατιμώρητο, θα χυθεί άπλετο φως, οι ένοχοι θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη, μπλα,μπλα, μπλα…
Δε θέλω να σας το χαλάσω, αλλά όσοι είμαστε από την Ηλεία (είναι ο πατέρας μου από τα άγια χώματα όπως τα αποκαλούν οι ντόπιοι) δεν πέσαμε από τα σύννεφα όπως πολλοί άλλοι κάτοικοι της συνωστισμένης (ούτε Κυψέλη να ήταν) συννεφούπολης.
Οι μεγαλοτσιφλικάδες της φράουλας, του “κόκκινου χρυσού” της Μανωλάδας και της Βάρδας δεν ξεφύτρωσαν χθες, ούτε καν προχθές. Εδώ και τουλάχιστον 12 χρόνια συντελείται το έγκλημα της απόλυτης εκμετάλλευσης των αλλοδαπών εργατών, λαθρομετανάστες οι περισσότεροι, που δουλευουν από την ώρα που ανατέλει ο ήλιος μέχρι να πέσει το σκοτάδι.
Φυσικά ανασφάλιστοι, φυσικά σαν σκλάβοι, φυσικά δίχως να έχουν δικαιώματα, φυσικά…
Το έγκλημα της Μανωλάδας το ανέχτηκαν οι πάντες, η τοπική κοινωνία, η τοπική αστυνομία, όσοι υπηρέτησαν και υπηρετούν στην τοπική αυτοδιοίκηση και φυσικά οι τοπικοί βουλευτές καθώς και τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Ο κύκλος της ανοχής και της σιωπής ήταν αυτός που γέννησε τη μαφία της φράουλας….
Οσοι μαχητικοί δημοσιογράφοι προσπάθησαν να σπάσουν το απόστημα της σιωπής και της ανοχής, κυνηγήθηκαν και απειλήθηκε η σωματική τους ακεραιτότητα. Οσοι γενναίοι πολίτες προσπάθησαν να κινητοποίησουν φορείς, συλλόγους και κόμματα…έπεσαν τελικά σε τοίχο.
Γιατί; Μα επειδή στην Ελλάδα που φτιάξαμε όλοι μας τα τελευταία 30 χρόνια η λύση δεν είναι να αντιμετωπίζεις τα προβλήματα αλλά να τα κρύβεις κάτω από το χαλί, σαν κακή νοικοκυρά που δεν σου αρέσει να καθαρίζεις αλλά δε σου αρέσει να σε λένε και βρωμιάρα…
“Μανωλάδες” δεν υπάρχουν μόνο στην Ηλεία…Γι΄αυτό τρελαίνομαι οταν κάνουμε οτι ανακαλύπτουμε την Αμερική, γι΄αυτό φρικάρω οταν δουλευόμαστε και μεταξύ μας…Και δυστυχώς, αν δεν πάψουμε να είμαστε καναπεδάνθρωποι, οι”Μανωλάδες” θα συνεχίσουν να υπάρχουν.
Στην Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι, έλεγε ο Ελύτης. Με αυτά πορεύτηκε για χρόνια η Ελλάδα, αυτά είναι η ελπίδα μας να βγούμε από τον πάτο…
Ολα τα άλλα είναι ένα πλάνο, ένας τίτλος, μια είδηση που θα ξεχαστεί μόλις βγει ένα άλλο εντυπωσιακο θέμα, μια άλλη αιματοβαμμένη είδηση που θα μας…καθηλώσει στους καναπέδες μας.
