“Με πήραν τηλέφωνο και μου ζήτησαν μια προσφορά για πρωινό, μεσημεριανό και δείπνο για περίπου 150 άτομα. Έδωσα την προσφορά μου, που ήταν 6.000 ευρώ, και τελικά επιλέχθηκα. Δεν είχα καμία άλλη επαφή πριν. Μας βρήκαν από το ίντερνετ προφανώς”, εξηγεί.
Και συνεχίζει, αναφερόμενος στην… μαραθώνια διαδικασία: “Έχω να κοιμηθώ περίπου τρεις μέρες, αφού μαγείρευα ασταμάτητα, ενώ η διαδικασία της πακετοποίησης είναι αρκετά χρονοβόρα. Στο μενού, το οποίο άλλαζε κάθε μέρα, είχαμε μοσχάρι νουά, μοσχάρι κοκκινιστό, κοτόπουλο, παστίτσιο, μπριάμ, σαλάτες και ψωμί, ενώ για πρωινό δίναμε κουλουράκια, τσουρέκια και στο δεκατιανό σαντουιτσάκια. Όλοι έτρωγαν το ίδιο φαγητό. Ακόμη και αυτοί που ήταν κλεισμένοι στο δωμάτιο. Για το μενού συνεργαστήκαμε με διατροφολόγο, προκειμένου τα γεύματα να είναι πλήρη, και ρωτήσαμε τους συμμετέχοντες αν έχουν κάποια αλλεργία ή δυσανεξία σε κάτι. Κανείς δεν ζήτησε κάτι ιδιαίτερο. Μόνο στο δωμάτιο του κυρίου Σαββίδη μάς ζήτησαν κάποιες μερίδες χωρίς καθόλου αλάτι, μάλλον για λόγους υγείας”.
Ο ίδιος δεν ξέρει αν θα συμμετείχε ξανά, σε μια ανάλογη διαδικασία, καθώς: “Ο χώρος δεν διέθετε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να εξυπηρετήσουμε όπως έπρεπε. Το φαγητό μαγειρευόταν στο εργαστήριο. Δεν υπήρχε χώρος για να μπορούμε να το διατηρούμε ζεστό, ενώ δεν υπήρχε και τρόπος για να μπορούμε να φτιάχνουμε επί τόπου ένα πλήρες πρωινό”.
ΠΗΓΗ: ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ