«Ο πόνος ο δικός μας δεν αντέχεται». Είναι τα σπαρακτικά λόγια του πατέρα της 28χρονης Κυριακής που δολοφονήθηκε βάναυσα από τα χέρια του 39χρονου πρώην συντρόφου της τη νύχτα της πρωταπριλιάς έξω από το Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων.
Μιλώντας στο Live News και ξεσπώντας για τα τραγικά λάθη και τις παραλείψεις των αστυνομικών Αρχών ως προς την αντιμετώπιση της κόρης του Κυριακής, η οποία προσέφυγε το βράδυ της περασμένης Δευτέρας (01.04.24) στο Τμήμα των Αγίων Αναργύρων για να προστατευτεί από τον μελλοντικό φονιά της, ο πατέρας της αδικοχαμένης 28χρονης καταγγέλλει ότι μέχρι και σήμερα δεν τον έχει ενημερώσει κανείς επίσημα για τη δολοφονία του ίδιου του παιδιού.
Το ακόμη πιο εξοργιστικό είναι ότι μόλις ο ίδιος μετέβη στο Τμήμα, για να ενημερωθεί για το στυγερό έγκλημα της κόρης του, όχι μόνο δεν τον άφησαν να δει την αξιωματικό υπηρεσίας, αλλά του είπαν μάλιστα να μεταβεί στο αντίστοιχο της δυτικής Αττικής.
«Μέχρι και τώρα δεν με έχει ενημερώσει έστω και τυπικά ένας άνθρωπος της αστυνομίας ότι η κόρη μου έχει δολοφονηθεί. Εκείνο το πρωί που ενημερώθηκα από μία δημοσιογράφο για το τι έχει γίνει, έφτασα στο αστυνομικό τμήμα περίπου στις 10.00. Θα με δείτε στα βίντεο από εκείνη την ημέρα, είμαι με τα ρούχα της δουλειάς. Μιλάω με τον εξωτερικό φρουρό στο φυλάκιο και δεν με άφησαν να ανέβω επάνω στον αξιωματικό υπηρεσίας, ενώ ενημέρωσα ότι είμαι ο μπαμπάς της κοπέλας που σκότωσαν εδώ.
Επικοινώνησα μαζί τους στο τηλέφωνο και μου είπαν ότι την υπόθεση την έχει αναλάβει το τμήμα δυτικής Αττικής και να μεταβώ εκεί. Δεν με άφησαν να δω τον αξιωματικό υπηρεσίας για να επιβεβαιώσω ότι ήταν η κόρη μου! Τι θα μου πουν ότι πήγα στο τμήμα δυτικής Αττικής και ενημερώθηκα; Ποιός με ειδοποίησε; Με πήρε ένας κύριος, μου είπε ότι είναι διευθυντής της αστυνομίας, μου είπε: “είμαι και πατέρας και πονάω και εγώ”, πώς πονάει; Ο πόνος του άλλου αντέχεται, ο πόνος ο δικός μας δεν αντέχεται», τονίζει ο πατέρας της άτυχης Κυριακής.
Και συνεχίζει, αναφερόμενος στην ειρωνεία του εκφωνητή της Άμεσης Δράσης, ο οποίος είπε στην Κυριακή πως «το περιπολικό δεν είναι ταξί», τη στιγμή που εκείνη ζητούσε τη βοήθεια της αστυνομίας, έχοντας πλήρως συνειδητοποιήσει τον σοβαρό κίνδυνο στον οποίο βρισκόταν: «Λέει η κόρη μου: “θέλω ένα περιπολικό γιατί κινδυνεύω από τον πρώην μου”, της απαντάνε: “θέλετε ένα περιπολικό για τον πρώην σας;”. Είναι αυτή ερώτηση; Ναι ένα περιπολικό να βοηθήσει ή να πάει τον πρώην της κάπου; Μπορεί να είχε δουλειές ο πρώην και να χρειάζεται αμάξι. Ντροπή γι’ αυτά που έλεγε. Να αλλάξει η νομοθεσία του δημοσίου και όποιος είναι ακατάλληλος υπάρχουν και οι οικοδομές. Η αξιωματικός την ώρα που ήταν στο συμβάν από το κινητό ακούγεται να λέει «παιδιά τι γίνετε τώρα;».
Δεν ήξερε καν την διαδικασία, ρωτούσε τους άλλους που ήρθαν με τις μηχανές και έδιναν οδηγίες. Εν το μεταξύ λέει για το μαχαίρι, ήταν πεσμένος στο πλάι και το κράταγε ακόμη, φαντάζεστε να σηκωνόταν και μαχαίρωνε και τους ίδιους; Θανάσιμα λάθη, τραγικά. Οι επιστολές γράφτηκαν τώρα ή από τον ίδιο σε προσωπικό μέρος με τον δικηγόρο του ή από κάποιον άλλον. Όποιος δεν την ήξερε την έλεγε Κυριακή, αυτός την έλεγε μωρό μου, Κική μου, αγάπη μου και όχι Κυριακή».
«Χαίρομαι για όλο τον κόσμο που στηρίζει την Κουλίτσα μου. Μακάρι να ήταν εδώ, να χαμογελάσει σε όλους. Και πάλι το κορίτσι μου θα είχε χαμηλώσει το βλέμμα της και θα ήταν ντροπαλή. Θα με έκαναν περήφανο οι μεγάλοι που κυβερνούν την Ελλάδα μας αν η κόρη μου ήταν το τελευταίο θύμα. Αν έκαναν κάτι να μην ξαναβρεθεί κανένας σε αυτή την θέση, κανένας πατέρας, μάνα, αδελφός, αδελφή, θεία, θείος, γιαγιά, παππούς, κανένας. Ζητώ δικαίωση από την ελληνική δικαιοσύνη και ζητώ δικαίωση και μέσα από τις ελληνικές φυλακές. Εκεί μας έχουν φτάσει, να ζητάμε αυτή την δικαίωση. Τι θα πει αυτός όταν μεταβεί στις φυλακές; Είμαι μάγκας και γνήσιο αρσενικό και τράβηξα μαχαίρι; Σε ποιον; Αυτό θα τους το πει; Θα πει ότι τράβηξε μαχαίρι στην κατά 11 χρόνια μικρότερη του, στην γυναίκα που έλεγε πως αγαπούσε; Όταν αγαπάς κάποιον τον αφήνεις να φύγει για να ζήσει ευτυχισμένος», καταλήγει.