Του Αγίου Βαλεντίνου και ο έρωτας είναι το τιμώμενο «πρόσωπο»! Γυναίκες που έφτασαν από τον Καύκασο στην Ελλάδα γνώρισαν την ευτυχία στα πρόσωπα συμπατριωτών μας και ανοίγουν την καρδιά τους.
Στη χώρα μας συνάντησαν τον… Άγιο Βαλεντίνο, αγάπησαν και έκαναν οικογένειες. Είναι η Νίνο, η Μέγκη, η Νατία και η Λίκα. Είναι Καυκάσιες «νύμφες» στην Ελλάδα και με αφορμή την «Ημέρα των Ερωτευμένων», μιλούν για τη ζωή τους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Άγιος Βαλεντίνος: «Η αγάπη όλα τα μπορεί»
Η Νίνο Λουκασβίλι είναι φιλόλογος, διδάκτωρ στη διδασκαλία της ελληνικής ως ξένης γλώσσας και στη διαπολιτισμική εκπαίδευση. Διδάσκει ελληνικά στο Σχολείο Νεοελληνικής Γλώσσας του ΑΠΘ. Επίσης είναι διδάκτωρ επιστημών αγωγής, με θέμα «Η Ελληνόγλωσση εκπαίδευση στην Ατζαρία (σσ. Γεωργία) 1850 – 1938» και είναι παντρεμένη με τον συγγραφέα Γεώργιο Πρασσά.
«Για μένα, η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα μου. Είναι η χώρα που αγάπησα και με αγάπησε. Είναι πλέον το “σπίτι” μου, όπου θέλω να επιστρέψω μετά από κάθε ταξίδι», λέει η Νίνο Λουκασβίλι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η Νίνο και ο Γιώργος μεγαλώνουν την κόρη τους, της Άννα, που σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να απομακρυνθεί από τον γεωργιανό πολιτισμό και τη γλώσσα.
Ο σύζυγός της Γιώργος Πρασσάς αναφέρει πως ο έρωτάς του με τη Νίνο, τού έφερε έμπνευση στη ζωή αλλά και στο συγγραφικό του έργο. «Τα πάντα στη ζωή σημαδεύονται από την αγάπη», λέει.
Άγιος Βαλεντίνος: «Ο λόγος που ερωτεύτηκα τον Έλληνα σύζυγό μου»
Η μουσειολόγος αλλά και μουσικός Νατία Μάισαράτζε γνώρισε τον Έλληνα σύζυγό της σε μια έκθεση στη Θεσσαλονίκη, όπου βρέθηκε για ένα σεμινάριο, ως φοιτήτρια στο διδακτορικό τμήμα του Ινστιτούτου Μουσειολογίας και Καλών Τεχνών της Τιφλίδας.
Η Νατία είναι από τις πιο δραστήριες γυναίκες στην κοινότητα των Γεωργιανών και δεν μετάνιωσε ποτέ που παντρεύτηκε Έλληνα. Η κόρη τους έγινε φέτος 16 ετών.
«Ο άνδρας μου νιώθει και δηλώνει περήφανος για το γεγονός ότι η κόρη μας μιλάει τέσσερις γλώσσες, μεταξύ αυτών και τα γεωργιανά. Επίσης με καμαρώνει που ασχολούμαι με δραστηριότητες στην κοινότητα των Γεωργιανών, στη Θεσσαλονίκη», λέει και εξηγεί:
«Ένας λόγος που ερωτεύτηκα τον συγκεκριμένο Έλληνα, ήταν το γεγονός ότι είχα καταλάβει από την αρχή πως θα με στηρίξει σε όλα! Εμείς, οι Γεωργιανές, μπορεί να μην είμαστε φεμινίστριες, αλλά τα ηνία της οικογένειας μάθαμε να τα κρατάμε δυνατά. Είμαστε ισότιμες με τους άντρες μας σε ό,τι αφορά τις οικογενειακές υποθέσεις. Είμαστε δραστήριες γυναίκες, ενώ μεγαλώνουμε με αυστηρά ήθη και έθιμα, αφού ακόμα, στα χωριά, η κοπέλα πρέπει να κρατάει την παρθενιά της πριν από τον γάμο. Αλλά στην παράδοσή μας δεν υπάρχει απαγορεύεται να δραστηριοποιούμαστε στην ευρύτερη κοινωνία, να μαθαίνουμε τραγούδια, να χορεύουμε, να κάνουμε τον κόσμο να χαμογελάει».
«Ο έρωτάς μας ήταν κεραυνοβόλος»
Η Λίκα Αλεξίτζε, αυτή την περίοδο μεταφράζει από τα γεωργιανά στην ελληνική γλώσσα το μυθιστόρημα του Νοντάρ Ματσαρασβίλι, εγγονού του γκουρού της σύγχρονης γεωργιανής λογοτεχνίας Νοντάρ Ντουμπάτζε.
«Το βιβλίο, που με συγκλόνισε, μιλάει για την εποχή της κατάρρευσης της Σοβιετικής Ένωσης και την πρώτη δεκαετία της ανεξαρτησίας της Γεωργίας, το 2000», εξηγεί η Λίκα, μεταφράστρια, στη Θεσσαλονίκη.
«Σπούδασα δημοσιογραφία. Αποφοίτησα από τη σχολή και αμέσως παντρεύτηκα τον πρώτο μου σύζυγο, συμπολίτη μου ελληνικής καταγωγής. Φύγαμε για την Ελλάδα, όπου γέννησα δυο κόρες, αλλά ο γάμος μας διαλύθηκε, επειδή υπήρχαν πολλά προβλήματα επιβίωσης.
Εξασφαλίζοντας το μέλλον των παιδιών της, η Λίκα γύρισε στη Θεσσαλονίκη και στις πρώτες μέρες συνάντησε τον Λάζαρο, τον δεύτερο σύζυγό της. «Ο έρωτάς μας ήταν κεραυνοβόλος, αλλά έχουμε και μια αγάπη μεγάλη. Ήταν η μοίρα μου να επιστρέψω στην Ελλάδα και βρω την καλή μου τύχη», τονίζει και συνεχίζει:
«Το μόνο που φοβόμουν πολύ ήταν η μητέρα του Λάζαρου, το πώς θα δεχτεί για νύφη ξένη, με δύο παιδιά. Είχα άγχος και, όμως, όταν την πρωτοείδα, ηρέμησα, γιατί μπροστά μου ήταν μια μητέρα που το μόνο που ήθελε ήταν να είναι ευτυχισμένος ο γιος της. Τόσο έξυπνη και καλόκαρδη Ελληνίδα μάνα, που αμέσως κατάλαβε, ότι εμείς οι δύο δεν βρεθήκαμε για μία μέρα, αλλά για όλη τη ζωή. Γέννησα και τον Κωστάκη, που είναι τώρα επτά χρονών και βρήκα, μέσω του συντρόφου μου, μια μεγάλη ελληνική ευτυχισμένη οικογένεια!».
«Παντρευτήκαμε από έρωτα…»!
Η Μέγκη Μποστογανασβίλη – Κούλη, στη Γεωργία έχει σπουδάσει στις ανώτερες σχολές μουσικής. Ήρθε στην Ελλάδα το 2004, με άριστες γνώσεις και θέληση να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή. Ξεκίνησε να εργάζεται ως οικιακή βοηθός σε μία οικογένεια γιατρών, αλλά από τις πρώτες μέρες στην Ελλάδα εντάχθηκε στην κοινότητα των Γεωργιανών μεταναστών, δημιουργώντας το κουαρτέτο «Νεράιδες».
Η Μέγκη έχει οργανώσει στη Θεσσαλονίκη φεστιβάλ τραγουδιού και άλλων ταλέντων, στο οποίο συμμετείχαν παιδιά και έφηβοι από οικογένειες Γεωργιανών μεταναστών.
Μετά, ήρθε ο έρωτας στη ζωή της και ο γάμος με τον Έλληνα Σταύρο Κούλη. «Παντρευτήκαμε το 2009 και έσπευσα να αναγνωρίσω το πτυχίου μου, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, στην Κέρκυρα, στο τμήμα Μουσικών Σπουδών.
Η Μέγκη με τον Σταύρο απέκτησαν δύο κοριτσάκια, την Αννούλα (9 ετών) και τη Ναταλία (5 ετών). Και οι δυο κάνουν μαθήματα στο πιάνο και το τραγούδι, ειδικά η Αννούλα έχει μεγάλο ταλέντο, όπως θεωρεί η μουσικός μητέρα της.
Για τη Μέγκη είναι ο πρώτος γάμος, ενώ για τον άντρα της ο δεύτερος καθώς όταν τον γνώρισε ήταν ήδη χωρισμένος. «Παντρευτήκαμε από έρωτα και ίσως αυτό κάνει την οικογένειά μας πολύ δυνατή και ενωμένη. Ο σύζυγός μου ενδιαφέρεται για ό,τι γεωργιανό υπάρχει, έρχεται μαζί στις εκδηλώσεις της κοινότητάς μας, τού αρέσει η κουλτούρα μας και ο πολιτισμός, ενώ εγώ, από την πλευρά μου, προσπάθησα να μάθω καλά την ελληνική γλώσσα και την ελληνική κουζίνα, που δεν είναι και τόσο πικάντικη όσο η δικιά μας», λέει.
πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
