Μία βραδιά που θα μείνει χαραγμένη τόσο στις μνήμες όσων την έζησαν, όσο και στις σελίδες της ιστορίας. Ήταν η βραδιά που ένα 15χρονο αγόρι έπεφτε νεκρό στα στενά των Εξαρχείων, με τις εικόνες που ακολούθησαν στο κέντρο της Αθήνας να κάνουν πολλούς να μιλούν για δεύτερα Δεκεμβριανά.
Το απόλυτο χάος επικράτησε στην πρωτεύουσα τις επόμενες ημέρες, με χιλιάδες ανθρώπους να βγαίνουν στο δρόμο για να διαμαρτυρηθούν, χωρίς φυσικά να λείψουν και οι… ασχήμιες, με το το “κλεινόν άστυ” να μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο μετά τα σοβαρότατα επεισόδια.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Κάτι που δυστυχώς συμβαίνει και πάλι φέτος, όπως τα προηγούμενα χρόνια, λίγο πριν την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Το βράδυ του Σαββάτου, για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα έγιναν σοβαρά επεισόδια στα Εξάρχεια, κατά την διάρκεια των οποίων μάλιστα, δέχτηκε επίθεση και ένα αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαιναν τέσσερις Πορτογάλοι τουρίστες, εκ των οποίων τραυματίστηκε ο ένας.
Η Αθήνα θα μοιάζει σήμερα με φρούριο, αφού περίπου 6.000 αστυνομικοί θα βρίσκονται επί ποδός, υπό τον φόβο νέων, σοβαρών επεισοδίων…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ήταν λίγο πριν τις 21:00 το βράδυ της μοιραίας νύχτας για τη ζωή του 15χρονου. Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος είχε βρεθεί με την παρέα του στα Εξάρχεια για να γιορτάσει με φίλους του. Ήταν του Αγίου Νικολάου. Είχαν καθίσει στον πεζόδρομο στη συμβολή των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλα για να φάνε και να πιουν κάτι.
Σε παράλληλο χρόνο, το κέντρο Εξαρχείων έδινε σήμα στο περιπολικό στο οποίο επέβαιναν ο Επαμεινώνδας Κορκονέας και ο Βασίλης Σαραλιώτης να μεταβεί στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας για μια τροχαία παράβαση. Δεν πήγαν ποτέ. Βρέθηκαν στο σημείο όπου ήταν ο Αλέξης με την παρέα του.
Οι δύο ειδικοί φρουροί διαπληκτίστηκαν με τους νεαρούς και αποχώρησαν με το περιπολικό. Μετά από λίγη όμως ώρα επέστρεψαν στο σημείο για να ζητήσουν εξηγήσεις. Ήταν η νύχτα που ο Αλέξης Γρηγορόπουλος δέχτηκε τα πυρά του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα και έπεσε νεκρός.
Οι δύο ειδικοί φρουροί έφυγαν σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Ακόμα και όταν ενημέρωναν το κέντρο Εξαρχείων, δεν ανέφεραν ποτέ για τους πυροβολισμούς και τον ανήλικο που άφησαν πίσω τους να κείτεται νεκρός. Μόνο πως είχαν δεχτεί επίθεση από αναρχικούς.
Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος ξεψυχούσε στα χέρια του κολλητού του φίλου Νίκου Ρωμανού. Μετά από λίγη ώρα, η σορός του μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου επιβεβαιώθηκε ο θάνατός του. Ο Νίκος Ρωμανός, μάλιστα, πριν λίγες ημέρες με κείμενό του, αφηγήθηκε άγνωστες στιγμές της ζωής του με τον φίλο του, ενώ έκανε λόγο και για “μαύρο Δεκέμβρη”…
Η δολοφονία του από τον ειδικό φρουρό είχε αρχίσει να γίνεται γνωστή σε όλη την Αθήνα και οι πρώτοι κάδοι δεν άργησαν να παραδοθούν στις φλόγες. Αυτή όμως ήταν μόνο η αρχή. Αυτό που ακολούθησε μετέτρεψε την πρωτεύουσα σε εμπόλεμη ζώνη.
Η αίσθηση πως οι αστυνομικοί θα έμεναν ατιμώρητοι ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Δεν θα επέτρεπε κανείς να κουκουλωθεί αυτή η εν ψυχρώ δολοφονία. Η οργή ήταν συσσωρευμένη. Ήταν όλοι αποφασισμένοι. Έτσι ξεκίνησε “πόλεμος” στους δρόμους της Αθήνας.
Οι νέοι άρχισαν να γίνονται μια γροθιά και να αντιδρούν για την αυθαίρετη και πολλές φορές ατιμώρητη αστυνομική βία. Οι πρώτες πορείες δεν άργησαν να διοργανωθούν σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, ενώ στο κέντρο της Αθήνας λάμβαναν χώρα πρωτοφανή επεισόδια.
Αντί η έκρυθμη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί να εκτονώνεται, φούντωνε ολοένα και περισσότερο, με την οργή των νέων να εκφράζεται με απίστευτες φθορές και συγκρούσεις με τις αρχές. Στην ατμόσφαιρα κυριαρχούσε η μυρωδιά από τα καμμένα και τα δακρυγόνα.
Τα βλέμματα όλου του κόσμου στράφηκαν στην Ελλάδα. Η πρωτεύουσα είχε παραδοθεί στις φλόγες. Η ατμόσφαιρα αποπνικτική. Το πρωτόγνωρο σκηνικό συμπλήρωναν οι μολότοφ και ο πετροπόλεμος με τους αστυνομικούς.
Οι ανταποκρίσεις από όλο τον κόσμο για τα επεισόδια ήταν συνεχείς, ενώ δεν έλειψαν και οι οδηγίες που εξέδωσαν οι κυβερνήσεις άλλων κρατών για την ασφάλεια των υπηκόων τους που βρίσκονταν στην Αθήνα.
Η βρετανική εφημερίδα Guardian χαρακτήρισε τις ταραχές ως “τις χειρότερες στην Ελλάδα από το 1974, οπότε και αποκαταστάθηκε η δημοκρατία”, ενώ το BBC έκανε λόγο για εξέγερση.
Οι αρχικές προσπάθειες του Επαμεινώνδα Κορκονέα να αποποιηθεί των ευθυνών του και να δικαιολογήσει την πράξη του δυναμίτισαν το ήδη τεταμένο κλίμα.
Η υπεράσπισή του μάλιστα κινήθηκε στην ίδια γραμμή. Επιχειρήθηκε να αμαυρωθεί η μνήμη του αδικοχαμένου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Στο υπόμνημά του, ο Επαμεινώνδας Κορκονέας ανέφερε πως “ο θανών είχε αποβληθεί από τη Σχολή Μωραΐτη και άλλαζε συχνά σχολεία, γεγονός που αποτυπώνει μια αποκλίνουσα συμπεριφορά”, κάτι που διαψεύστηκε άμεσα.
“Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος φοίτησε στη Σχολή Μωραΐτη από την Α΄ τάξη του Δημοτικού ως τη Γ’ Γυμνασίου. Μετά την κανονική αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο, η μητέρα του, με την οποία το Σχολείο είχε πάντα άριστη συνεργασία, αποφάσισε, όπως συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις, να τον εγγράψει σε άλλο Λύκειο χωρίς καμία επέμβαση της Σχολής.
Σε όλο το διάστημα της φοίτησής του ο Αλέξανδρος είχε λαμπρές σχέσεις με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές του, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στο διδακτικό προσωπικό, είχε πολύ καλή συμπεριφορά και η διαγωγή του χαρακτηριζόταν (και ήταν) πάντα κοσμιότατη. Εκφράζουμε και πάλι τη λύπη μας για την απώλειά του”, σημειώνει σε ανακοίνωσή της η Σχολή Μωραΐτη.
Η εκδίκαση της υπόθεσης είχε αποφασιστεί για λόγους ασφαλείας να διεξαχθεί εκτός Αθηνών και η Άμφισσα είχε για εκείνη την περίοδο μετατραπεί σε φρούριο.
Το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Άμφισσας κήρυξε ένοχο ανθρωποκτονίας από πρόθεση, με άμεσο δόλο, τον δράστη του εγκλήματος Επαμεινώνδα Κορκονέα, χωρίς κανένα ελαφρυντικό, επιβάλλοντας του την ποινή της ισόβιας κάθειρξης.
Ελεύθερος με περιοριστικούς όρους έχει πλέον αφεθεί ο συγκατηγορούμενός του Βασίλης Σαραλιώτης που είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη 10 ετών για συνέργεια στη δολοφονία.
Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου έμελλε να σημαδέψει μια ολόκληρη χώρα, ενώ στοίχειωσε και την ψυχή του συνομίληκού του Νίκου Ρωμανού στα χέρια του οποίου ξεψύχησε.
Επιμέλεια: Μαρίνα Κουτσούμπα – Χρήστος Μαυραγάνης