Tην τελευταία Κυριακή του Μαρτίου, έχουμε την αλλαγή ώρας, από χειμερινή σε θερινή. Έτσι, οι δείκτες των ρολογιών θα πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα μπροστά.
Συγκεκριμένα, στις 31 Μαρτίου οπότε θα τεθεί σε ισχύ η αλλαγή ώρας, στις 3 τα ξημερώματα θα πρέπει τα ρολόγια να πάνε μία ώρα μπροστά και να δείξουν 4, και όλοι θα χάσουμε μία ώρα ύπνου ή… διασκέδασης.
Η αλλαγή της ώρας σκοπό έχει την καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για εξοικονόμηση ενέργειας.
Σήμερα το τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού που χρησιμοποιεί την εναλλαγή ώρας αποτελεί μειοψηφία, καθώς σχεδόν όλες οι Ασιατικές και Αφρικανικές χώρες δεν συμμετέχουν. Άλλες την έχουν καταργήσει ή σχεδιάζουν την κατάργηση του μέτρου.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να σταματήσει την εναλλαγή ώρας το 2021, δίνοντας τη δυνατότητα σε κάθε κράτος – μέλος να επιλέξει ανεξάρτητα τη μονιμοποίηση της θερινής ή τη χειμερινής ώρας.
Στην Ελλάδα η σχετική διαβούλευση αναβλήθηκε επ’ αόριστον, καθώς συνέπεσε με την υγειονομική κρίση του κορονοϊού.
Η πρώτη αλλαγή ώρας στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα η θερινή ώρα εφαρμόστηκε για πρώτη φορά, δοκιμαστικά, το 1932 και συγκεκριμένα από τις 6 Ιουλίου μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου, όταν τα ρολόγια είχαν τεθεί μία ώρα μπροστά.
Έπειτα, όμως, εγκαταλείφθηκε, επειδή στις 28 Ιουλίου 1916 στις 4 τα ξημερώματα, τα ρολόγια στην Ελλάδα είχαν πάει 25 λεπτά μπροστά κατά την εισδοχή της ζώνης ώρας που είχε αποφασιστεί παγκοσμίως.
Το 1975, μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1973, αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της γηραιάς ηπείρου, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.
