Η αλλαγή ώρας θα γίνει τα ξημερώματα της Κυριακής 28 Οκτωβρίου, όταν οι δείκτες των ρολογιών θα γυρίσουν μία ώρα πίσω, καθώς περνάμε και επισήμως στη χειμερινή ώρα.
Μετά το… μπάχαλο που επικράτησε, λόγω της πρότασης της Κομισιόν να ανασταλεί οριστικά η αλλαγή ώρας και να μην υπάρχει η εναλλαγή μεταξύ θερινής και χειμερινής, οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν περιθώριο μέχρι τον Απρίλιο του 2019 για να αποφασίσουν την πορεία που θα ακολουθήσουν σχετικά με το μέτρο.
Οι χώρες της ΕΕ πρέπει να διαβιβάσουν την επιλογή τους το αργότερο μέχρι το τέλος Απριλίου 2019. Αν το χρονοδιάγραμμα που προτείνεται από τις Βρυξέλλες γίνει σεβαστό, η αλλαγή ώρας την 31η Μαρτίου 2019 θα είναι το τελευταίο υποχρεωτικό πέρασμα στη θερινή ώρα.
Οι χώρες που επιθυμούν να επιστρέψουν μόνιμα στη χειμερινή ώρα θα έχουν στη συνέχεια τη δυνατότητα να την αλλάξουν μια τελευταία φορά στις 27 Οκτωβρίου 2019, καθώς στη συνέχεια οι εποχικές αλλαγές ώρας δεν θα είναι πλέον δυνατές.
Η πρόταση της Κομισιόν για την αλλαγή ώρας
Στα μέσα Σεπτεμβρίου, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ παρουσίασε αναλυτικά στους ευρωβουλευτές την πρότασή του να τερματισθεί η υποχρέωση να προχωρούν μπροστά οι δείκτες των ρολογιών μία ώρα τον Μάρτιο και στη συνέχεια να πηγαίνουν πίσω μία ώρα τον Οκτώβριο.
Για να εφαρμοστεί, η πρόταση αυτή πρέπει να υιοθετηθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και από το Συμβούλιο της ΕΕ. Μάλιστα, δίνεται η δυνατότητα σε κάθε χώρα ξεχωριστά να επιλέξει με ποια ώρα θα πορευτεί. Είναι συνεπώς θεωρητικά δυνατό γειτονικές χώρες να κάνουν διαφορετικές επιλογές. Στην Κομισιόν εκφράζονται, όμως, ελπίδες πως θα υπάρξει κάποιου είδους συντονισμός.
Τι θέλουν οι Ευρωπαίοι
Η πλειοψηφία των Ευρωπαίων είναι υπέρ της αναστολής της αλλαγής ώρας, όπως φάνηκε και από τη μεγάλη διαβούλευση που έγινε από την Κομισιόν και στην οποία το 84% τάχθηκε υπέρ της κατάργησης της αλλαγής. Ήταν η πρώτη φορά που μία ηλεκτρονική διαβούλευση κατέγραφε τόσο μεγάλη συμμετοχή σε ευρωπαϊκό επίπεδο (μόνο στη Γερμανία συμμετείχαν τρία εκατομμύρια ενδιαφερόμενοι), αλλά η καταγραφή δεν θεωρείται απαραίτητα αντιπροσωπευτική.
Αυτή τη στιγμή οι χώρες της ΕΕ κατανέμονται σε τρεις διαφορετικές ωριαίες ατράκτους: την ώρα της δυτικής Ευρώπης (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ηνωμένο Βασίλειο), την ώρα της κεντρικής Ευρώπης (17 χώρες) και την ώρα της ανατολικής Ευρώπης (Ελλάδα, Κύπρος, Βουλγαρία, Εσθονία, Φινλανδία, Λετονία, Λιθουανία και Ρουμανία).
Γιατί γίνεται η αλλαγή της ώρας
Το μέτρο της αλλαγής της ώρας έχει ως βασικό πλεονέκτημα την εξοικονόμηση ενέργειας. Συνολικά, κατά τους επτά μήνες της θερινής ώρας εξοικονομούμε 210 ώρες ηλεκτρικής ενέργειας εκμεταλλευόμενοι τον Ήλιο.
Τη δεκαετία του ’70, υπό την επήρεια της πετρελαϊκής κρίσης, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούσαν να εκμεταλλευθούν το φως της ημέρας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Από το 1996 ισχύει μία ενιαία, πανευρωπαϊκή ρύθμιση, κατά την οποία την άνοιξη γυρίζουμε τα ρολόγια μία ώρα μπροστά (ώστε να αξιοποιούμε το φως της ημέρας για μία ώρα επιπλέον), ενώ το φθινόπωρο τα επαναφέρουμε μία ώρα πίσω.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163