Η φρενίτιδα μεγαλώνει μέρα με την ημέρα. Ακόμη και στοιχήματα παίζονται για το ποιος μπορεί να είναι ο ένοικος του τάφου και οι εικασίες από ειδικούς και μη … πάνε κι έρχονται.
Οι επιστήμονες ωστόσο, όσο έρχονται στοιχεία στο φως είναι προβληματισμένοι.
Με ανοιχτό το ενδεχόμενοι η αλλοίωση των στοιχείων να μην επιτρέψει την ταυτοποίηση του “ενοίκου” ή των “ενοίκων” του τάφου κάνει κάνει τα όποια στοιχεία υπάρχουν ως τώρα πολύτιμα για την αναζήτηση της ταυτότητας του νεκρού.
Όλοι μιλούν για ένα μνημείο που ακόμη και εάν δεν αποκαλυφθεί η ταυτότητα του νεκρού θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για ολόκληρο τον κόσμο.
Η καλλιτεχνική και κατασκευαστική του αξία είναι τεράστια.
Ειδικά ο όγκος του, λένε πολλοί, το κατατάσσει σε ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του κόσμου.
Είναι μάλιστα ο όγκος που γεννά πολλές θεωρίες.
Πολλοί έσπευσαν να πάρουν το… μέτρο. Το μνημείο στον λόφο Καστά της Αμφίπολης είναι σχεδόν διπλάσιο και από το Stonehenge, οι διαστάσεις του θυμίζουν μνημεία της Αιγύπτου ή ακόμη και αρχαίους ναούς, αν μιλήσει κανείς για τα δεδομένα μνημείων στην ελληνική χερσόνησο.
Κάπως έτσι πολλοί αναρωτιούνται ποιος άξιζε ένα μνημείο τέτοιων διαστάσεων και ποιοι μπήκαν στον ¨κόπο” να το κατασκευάσουν για χάρη του.
Μνημεία όπως οι πυραμίδες ή άλλοι τάφοι των Φαραώ στην Αίγυπτο κατασκευάστηκαν για προσωπικότητες οι οποίες είχαν θεοποιηθεί.
Στην Ελλάδα κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε. Ακόμη και στην περίπτωση του Μ. Αλεξάνδρου η κατασκευή ενός τέτοιου μνημείου θα θεωρούνταν πιθανότατα ύβρις.
Από τη στιγμή λοιπόν που είναι έως απίθανο να μιλάμε για τον τάφο του μακεδόνα στρατηλάτη για ποιον θα μπορούσε να κατασκευαστεί ένα μνημείο στα όρια της υπερβολής αν όχι της ύβρις για τα δεδομένα της αρχαίας Ελλάδας;
Κάπως έτσι πολλοί αναρωτιούνται μήπως όντως το μνημείο κατασκευάστηκε για τον Μ. Αλέξανδρο, άσχετα από το γεγονός ότι οι διαμάχες μεταξύ των επιγόνων είχαν σαν αποτέλεσμα το σώμα του να μεταφερθεί στην Αίγυπτο του Πτολεμαίου.
Ωστόσο το μνημείο είναι σφραγισμένο. Μοιάζει να φυλάσσει νεκρό. Έτσι μπαίνει και πάλι το ερώτημα για τον “ένοικο”.
Εδώ έρχονται κάποιοι που λένε ότι πρόκειται για μνημείο κατ’ εντολή του Μ. Αλεξάνδρου για να φιλοξενήσει τη σορό του Ηφαιστίωνα.
Ναι, λένε πολλοί ο Μ. Αλέξανδρος θα μπορούσε να δώσει τέτοια εντολή, όμως γιατί στην Αμφίπολη, τόσο μακρυά από τον τόπο όπου πέθανε και γιατί όχι στην τότε πρωτεύουσα της Μακεδονίας τις Αιγές, εάν όντως ο Αλέξανδρος θέλησε ο φίλος του να ταφεί στην πατρογονική γη;
Ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που θυμίζουν ότι ο τάφος μπορεί να ύστερος. Μάλιστα σε μια εποχή όπου στη Μακεδονία και ειδικά στην Αμφίπολη συγκεντρώνονταν απ’ ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο ο πλούτος των κατακτήσεων.
Μεγάλο μερίδιο των κατακτήσεων είχαν οι στρατηγοί και οι ναύαρχοι του Μ. Αλεξάνδρου. Επηρεασμένοι από την ανατολίτικη φιλοσοφία πλέον εύκολα θα μπορούσαν, έχοντας και την απαραίτητη οικονομική αντοχή να δημιουργήσουν για τον εαυτό τους ένα μνημείο τέτοιων διαστάσεων.
Κάπου εδώ μπαίνει το όνομα του Νεάρχου, του Ναυάρχου που μεγάλωσε στην Αμφίπολη και πιθανότατα επέλεξε τον τόπο των παιδικών του χρόνων ως την τελευταία του κατοικία.
Το γεγονός όμως ότι ο τάφος έχει τόσο πολλά έργα σφράγισης σημαίνει πως οι κατασκευαστές είχαν ιδιαίτερη μέριμνα να κρατήσουν έξω όσους ήθελαν να βεβηλώσουν το μνημείο.
Ποιοι λοιπόν θα τολμούσαν να βεβηλώσουν ένα μνημείο ενός ναυάρχου ή ενός ανθρώπου με μεγάλη δύναμη και πλούτο;
Μην ξεχνάμε ότι αμέσως μετά την Αλέξανδρο η Μακεδονία πέρασε μια ταραγμένη περίοδο για αιώνες. Αμέσως μετά τον θάνατό του οι διεκδικητές του βασιλείου της Μακεδονίας ήταν πολλοί. Ίσως έχει ταφεί στο μνημείο κάποιος από εκείνους που διαδέχθηκαν τον Αλέξανδρο στον θρόνο της Μακεδονίας και οι οικείοι του προσπάθησαν να προστατεύσουν τον τάφο του από αντίπαλες φατρίες.
Τα ονόματα είναι πολλά, κάποιοι αναφέρονται ακόμη και στην ετεροθαλή αδελφή του Μ. Αλεξάνδρου Κλεοπάτρα, αν και ως μέλος της βασιλικής οικογένειας θα έπρεπε να έχει ταφεί στις Αιγές.
Άλλοι μιλούν ακόμη και για την μητέρα του Ολυμπιάδα, αν και εκείνη βρήκε φρικτό θάνατο στην Πύδνα…
Όπως και να ‘χει όμως είναι πολλοί και εκείνοι που θυμίζουν ότι δεν χρειάζεται να μάθουμε καν το όνομα του νεκρού. Αρκεί το μνημείο…
Διαβάστε επίσης:
