Ο Αλέξανδρος ο Μέγας και ο μέγας στρατηλάτης και βασιλιάς της Ηπείρου, Πύρρος, είχαν συγγενική σχέση.
Η Ολυμπιάδα, η μητέρα του Μ. Αλεξάνδρου και ο μετέπειτα βασιλιάς της Ηπείρου ανήκαν στην ίδια οικογένεια.
Τα κόκκινα μαλλιά και γένια του Πύρρου του έδωσαν το όνομά του και έτσι πολλοί, αν και δεν υπάρχουν σχετικές μαρτυρίες, έκαναν την υπόθεση ότι ίσως και η βασίλισσα της Μακεδονίας ήταν κοκκινομάλλα, διατυπώνοντας έτσι τη θεωρία ότι τα κόκκινα μαλλιά της Περσεφώνης παραπέμπουν σε εκείνη.
Το μνημείο χτίστηκε, σύμφωνα με την αρχαιολογική ομάδα που κάνει την ανασκαφή μεταξύ 325 και 300 π.Χ.
Ναι, ο χρόνος θανάτου της βασίλισσας Ολυμπιάδας συμπίπτει, καθώς πέθανε το 316 π.Χ. ωστόσο μια ματιά στα ιστορικά γεγονότα είναι αρκετά διαφωτιστική.
Η Ολυμπιάδα μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου βρέθηκε στο στόχαστρο των επιγόνων του.
Αν και είχε μεγάλη δύναμη ειδικά στην περιοχή της Ηπείρου απ’ όπου καταγόταν, ωστόσο οι εχθροί της συμμάχησαν και κατάφεραν να την κάμψουν.
Μετά από μια σειρά συγκρούσεων η Ολυμπιάδα μαζί με την σύζυγο του Μ. Αλεξάνρου Ρωξάνη και τον γιο τους Αλέξανδρο τον Δ’ καταφεύγουν στην Πύδνα όπου επί επτάμηνο πολιορκούνται από τον στρατό του Κάσσανδρου. Τελικά αναγκάζεται να παραδοθεί και ο Κάσσανδρος δίδει εντολή να θανατωθεί δια λιθοβολισμού και να μείνει το σώμα της άταφο…
Κάπως έτσι μοιάζει κάτι παραπάνω από απίθανο μετά από αυτές τις εξελίξεις να χτίστηκε το 316 ένας τάφος μοναδικός σε διαστάσεις και επιμέλεια όπως αυτός του λόφου Καστά για τη μητέρα του μεγάλου στρατηλάτη.
Μάλιστα θεωρείται πολύ πιθανό η τελευταία κατοικία της βασίλισσας να είναι στον τύμβο που υπάρχει στο Μακρύγιαλλο της Πύδνας ο οποίο ακόμη δεν έχει ανασκαφεί.
Η αρχαιολογική ομάδα δεν κάνει υποθέσεις, τουλάχιστον επίσημα, για το ποιος μπορεί να είναι ενταφιασμένος στο μοναδικό μνημείο.
Η ανασκαφή μετά την αποκάλυψη του ψηφιδωτού προχωρά στην απομάκρυνση των χωμάτων πίσω από τη θύρα που οδηγεί στον τέταρτο κατά σειρά θάλαμο.
Οι ενδείξεις που υπάρχουν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο τάφος από το σημείο αυτό και μετά είναι υπόσκαφος ωστόσο οι πληροφορίες αναφέρουν ότι από τον όγκο των χωμάτων που φράσσουν και αυτόν τον θάλαμο δεν έχει απομακρυνθεί παρά ένα μικρό μέρος από το πάνω τμήμα.
Υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος μέχρι τον καθαρισμό του χώρου ώστε να φανεί εάν όντως υπάρχει σκάλα ή ράμπα που οδηγεί προς τα κάτω ως το επόμενο τμήμα.
Επιπλέον μετά την ανεύρεση της θύρας οι αρχαιολόγοι θεωρούν ότι βρίσκονται κοντά στο κύριο τμήμα του ταφικού μνημείου και έτσι κινούνται πολύ προσεκτικά σε μια προσπάθεια να εντοπίσουν κτερίσματα ή άλλα αντικείμενα που μπορεί να βρίσκονται στον χώρο.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163