- Οι αρχαιολόγοι φοβούνται ότι κατέστρεψαν τα αγάλματα και άρπαξαν τον χρυσό - Η σπασμένη πόρτα στον τάφο της Αμφίπολης λέει πολλά στην ομάδα Περιστέρη - Τελευταία ελπίδα των αρχαιολόγων το μεγάλο βάθος του τάφου στον λόφο Καστά
Η προσπάθεια των αρχαιολόγων που έχουν αναλάβει την ανασκαφή στον λόφο Καστά της Αμφίπολης να αποδείξουν ότι πρόκειται για ταφικό μνημείο και μάλιστα μακεδονικού τύπου άνοιξε νέα συζήτηση.
Ναι, η ύπαρξη μαρμάρινης πόρτας κατασκευασμένης με πανομοιότυπο τρόπο με εκείνες άλλων μακεδονικών τάφων αποδεικνύει (αν και ποτέ το λογικό δεν είναι και το αληθινό στην αρχαιολογία και την ιστορία) ότι πιθανότατα μιλάμε για μακεδονικό τάφο.
Μην μας διαφεύγει όμως μια… μικρή λεπτομέρεια. Δεν μιλάμε για μια ολόκληρη πόρτα αλλά για μια σπασμένη πόρτα.
Έναν τεράστιο όγκο μαρμάρου μεγάλου πάχους που σε αντίθεση με το τμήμα της πύλης πάνω από αυτόν έχει υποστεί ζημιά.
Με το υπέρθυρο αλώβητο και την πόρτα σπασμένη δύσκολα μιλάμε για φυσική φθορά, αλλά για ανθρώπινη πράξη.
Πιθανότατα έργο αρχαιοκαπήλων που κατάφεραν να φτάσουν, άγνωστο πως, σε βάθος 23 και πλέον μέτρων από την είσοδο του μνημείου, κατάφεραν να εντοπίσουν και την είσοδο του κεντρικού θαλάμου και να την σπάσουν.
Μάλιστα όλα δείχνουν ότι η τυμβωρυχία έγινε στους αρχαίους χρόνους ή έστω εκατοντάδες χρόνια πριν, καθώς στα νεώτερα ιστορικά χρόνια η ύπαρξη της εισόδου του τάφου ήταν παντελώς άγνωστη, ενώ η ύπαρξη δεκάδων άλλων τάφων στην ίδια περιοχή αποτελούσε ακόμη ένα στοιχείο που μπέρδευε τους αρχαιοκάπηλους…
Αυτή είναι και η μόνη ελπίδα των αρχαιολόγων. Τα μέσα τους να ήταν πολύ πιο περιορισμένα από τα σημερινά και έτσι να μην είχαν τη δυνατότητα να φτάσουν ως τον νεκρικό θάλαμο.
Υπάρχουν όμως ισχυρές ενδείξεις ότι είναι πολύ πιθανό να έχουν καταφέρει την πλήρη σύληση του μνημείου οι τυμβωρύχοι.
Το γεγονός ότι μάλλον έφτασαν ως την πύλη του νεκρικού θαλάμου και την έσπασαν δείχνει ότι κατάφεραν να φτάσουν ως το τέλος. Κατάφεραν δηλαδή να αρπάξουν όλα τα πολύτιμα κτερίσματα, όχι μόνο χρυσά και ασημένια, αλλά και χάλκινα καθώς από την αρχαιότητα ο χαλκός ήταν πολύτιμο μέταλλο.
Κάπως έτσι το έργο των αρχαιολόγων θα γίνει πολύ δύσκολο.
Η εμπειρία δείχνει πάντως ότι οι τυμβωρύχοι δεν ασχολούνταν με τα οστά των νεκρών. Σπάνια εκτός και εάν είχαν σκοπό τη βεβήλωση του νεκρού προκαλούσαν ζημιές.
Εάν πάλι μιλάμε για χρυσή λάρνακα, όπως στην περίπτωση του Φιλίππου του Β’, ίσως και τα οστά να λείπουν καθώς πιθανότατα άρπαξαν και τη λάρνακα…
Όλα αυτά μένει βέβαια να αποδειχθούν.
Οι αρχαιολογική ομάδα είναι εξαιρετικά φειδωλή στις ανακοινώσεις.
Μόλις και μετά βίας μίλησαν για κάποια καρφιά από σίδηρο και χαλκό, αλλά δεν έδωσαν καμία άλλη πληροφορία…
Ως τώρα φαίνεται ότι βρίσκουν έναν τάφο… γυμνό από αφιερώματα και κτερίσματα, ενώ υπάρχουν φθορές που μοιάζουν να έχουν γίνει από ανθρώπινο χέρι… δυστυχώς οι ενδείξεις δείχνουν σύληση και η ελπίδα συγκεντρώνεται στα οστά που μπορεί να δώσουν τις πιο σημαντικές πληροφορίες.
Διαβάστε επίσης: