Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τον θάνατο της Φώφης Γεννηματά, ο σύζυγός της Ανδρέας Τσούνης παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα Espresso και τη Βίβιαν Μπενέκου. Όπως εξομολογήθηκε, η απώλεια της γυναίκας της ζωής του είναι «μία πληγή που είναι πάντα ανοιχτή».
Ο σύζυγος της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά δήλωσε μάλιστα ότι «δεν ξέρει αν έχει ισορροπήσει σε προσωπικό επίπεδο, ή αν αυτό θα γίνει ποτέ», σημειώνοντας πως η απουσία της « είναι αισθητή κάθε λεπτό, κάθε ώρα, κάθε μέρα που περνά». Ο Ανδρέας Τούνης εξομολογήθηκε επίσης ότι αυτό που του λείπει πάρα πολύ είναι η «αίσθηση της ομάδας» που είχαν δημιουργήσει.
«Όταν θυμάμαι την Φώφη, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στον νου είναι το χαμόγελό της. Αυτό το φωτεινό χαμόγελο που έδιωχνε όλες τις σκιές και τις σκοτούρες» είπε επίσης.
Διάβασε παρακάτω το σχετικό απόσπασμα από την συνέντευξη:
Πώς ήταν και πώς είναι αυτός ο πρώτος χρόνος χωρίς τη σύζυγό σας;
Πολύ δύσκολη χρονιά για όλους μας και για εμένα προσωπικά και για τα παιδιά μας. Η απουσία της Φώφης είναι αισθητή κάθε λεπτό, κάθε ώρα, κάθε μέρα που περνά.
Ο πόνος κι η έλλειψη ήταν μεγαλύτερα το πρώτο διάστημα απουσίας ή τώρα; Ισχύει, δηλαδή, αυτό που λέει ο λαός ότι ο «χρόνος γιατρεύει»;
Όχι, δεν πιστεύω ότι ισχύει κάτι τέτοιο, ότι ο χρόνος γιατρεύει. Η πληγή είναι πάντα εδώ, ανοιχτή. Αυτό που πιστεύω ότι μπορεί να συμβαίνει είναι ότι με το χρόνο μαθαίνεις πως να διαχειρίζεσαι καλύτερα τον πόνο. Ο πόνος δεν φεύγει, όμως, ποτέ.
Τι είναι αυτό που σας λείπει περισσότερο στην καθημερινότητά σας από εκείνη;
Η συντροφικότητα που είχαμε σε όλα τα ζητήματα. Οι διάλογοί μας, η κοινή μας στάση σε όλα τα θέματα του σπιτιού και της οικογένειάς μας, η συντροφικότητα κι η αγάπη. Μου λείπει πάρα πολύ η αίσθηση της ομάδας που είχαμε δημιουργήσει με την Φώφη, η πεποίθηση ότι είμαστε ένα ισχυρό σύνολο.
Όταν τη θυμάστε, τι σας έρχεται πρώτο στο νου; Σε προσωπικό επίπεδο πως ισορροπήσατε;
Όταν θυμάμαι την Φώφη, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στον νου είναι το χαμόγελό της. Αυτό το φωτεινό χαμόγελο που έδιωχνε όλες τις σκιές και τις σκοτούρες. Η Φώφη ήταν ένας πολύ γλυκός άνθρωπος. Λείπει πολύ σε όλους μας. Για να είμαι ειλικρινής απέναντί σας, δεν ξέρω αν έχω ισορροπήσει σε προσωπικό επίπεδο, ούτε είμαι βέβαιος αν θα γίνει αυτό ποτέ ή πότε.