Το άντεξε όμως ο βυθός και ένα ολόκληρο σύστημα οικονομικής περιπλοκής και κλειστών ματιών . Τέτοιες πειρατικές παρεμβάσεις ανάλογης και μικρότερης κλίμακας υπέθαλψαν συστηματικά, με την τακτική των δυο μέτρων και δυο σταθμών ,οι εναλλασσόμενοι σκυταλοδρόμοι της κυβερνητικής εξουσίας.
Αυτή η πολιτική βεβαίως δεν βοήθησε τη χώρα να μην χρεοκοπήσει , ούτε απέτρεψε τα φέσια των εταιρικών τουριστικών κολοσσών στις τράπεζες . Απεναντίας σώρευσε ατομικό πλούτο στους μεγιστάνες του τουρισμού που διάβασαν την κρίση ως ευκαιρία για απολύσεις , περικοπή μισθών , στάση πληρωμών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία . Και απλώς εμπέδωσε την αντίληψη ότι σ’ αυτή τη χώρα ο καθείς μπορεί να κάνει ό, τι θέλει αρκεί να έχει επιρροή στα κέντρα εξουσίας που κατευθύνουν τους μηχανισμούς ελέγχου και στις επιτροπές που συντάσσουν ή δεν συντάσσουν νόμους, αναλόγως τι συμφέρει κατά περίπτωση .
Στη τρέχουσα συγκυρία της μεταχρεοκοπημένης χώρας , στην οποία δίνονται και γελοίες επικοινωνιακές μάχες για το ποιο κόμμα θα καρπωθεί την κοινοτοπία του συνθηματικού λογότυπου της Νέας Ελλάδας , δεν γίνεται τίποτε άλλο από το να συντάσσονται νόμοι κατ’ επιταγή και κατ’ υπαγόρευση. Νόμοι ,που αν έμπαιναν στην βάσανο της άμεσης δημοκρατίας θα απορρίπτονταν με ποσοστά που ίσως θα ξεπερνούσαν και το 80%. Όπως αυτό με την οικοπεδοποίηση των αιγιαλών και τα δικαιούμενα εμβαδά επιχωμάτωσης ανά τουριστική κλίνη .
Κι όμως τη ζοφερή περίοδο που βιώνει τουλάχιστον το ένα τρίτο του πληθυσμού , οριστικά σβησμένο από τον κοινωνικό χάρτη , οι νομοπαρασκευαστικές έχουν πάρει φωτιά για να στήσουν το νέο τοπίο. Αυτό που διεκδικούν, με εντελώς διαφορετικές αναγνώσεις και προθέσεις φυσικά , οι ανταγωνιστές της κυβερνητικής εξουσίας . Το τοπίο που θα νομιμοποιεί και αναδρομικά κάθε περιβαλλοντικό βιασμό αρκεί να υπηρετεί το εξιδανικευμένο μοντέλο της τουριστικής επανάκαμψης και να εξυπηρετεί τα εσπευσμένα ξεπουλήματα των δημοσίων γαιών και αιγιαλών και την ευόδωση των επενδυτικών πλάνων τους . Το τοπίο που θα νομιμοποιεί και τη θυσία όσου τμήματος της κοινωνίας απαιτηθεί για να διασωθεί το υπόλοιπο .
Αυτό, για το οποίο τα πλάνα περιλαμβάνουν, βεβαίως, και την υπόσχεση διάσωσης και που στοιχίζεται πίσω από μια συγκεκριμένη πολιτική και οικονομική τάξη η οποία, ήδη μέσω των φερέφωνων της ,διαλαλεί πως η κρίση τελείωσε . Πως ο ουρανοξύστης στην παραλία του Σαρωνικού έρχεται , πως οι νταλίκες ξεφορτώνουν πάλι αυτοκίνητα στις αντιπροσωπείες ,πως ο λιγότερο φορολογημένος στόλος ιδιωτικών σκαφών θα σαλπάρει πάλι, πως θα ανοίξουν οι δουλειές του πεντακοσάρικου κι όποιος πιστός …προσελθέτω. Αλλιώς να πάει να συναχθεί με όσους το ναυάγιο άφησε οριστικά στη θάλασσα. Αυτό το κυνικό ψευτοδίλημμα , δυστυχώς , θα στοιχειώσει τις εκλογικές αναμετρήσεις που έπονται σε όλα τα επίπεδα.