Παιδιά που μόχθησαν, που στερήθηκαν, που ίδρωσαν διαβάζοντας. Παιδιά που έδωσαν πανελλήνιες φέτος και σήμερα (28.06.2024) που είδαν τους κόπους τους να ανταμείβονται, όταν ανακοινώθηκαν οι βαθμολογίες των πανελλαδικών, νιώθουν μόνο δικαίωση. Και προσμονή.
Πρώτοι ανάμεσα στους πρώτους είναι τρία παιδιά από την Πάτρα. Κατάφεραν να συγκεντρώσουν πολύ υψηλές βαθμολογίες στις πανελλήνιες. Είδαν τις προσπάθειές τους να έχουν αποτέλεσμα. Η ανακοίνωση των βαθμολογιών των πανελλαδικών αποκάλυψε, για κάποιους τις σχολές που είναι πολύ πιθανό να περάσουν. Αλλά οι οριστικές απαντήσεις θα δοθούν τέλος Ιουλίου μαζί με τις βάσεις.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τα τρία παιδιά μίλησαν στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, για τις προσπάθειες που έκαναν για να πετύχουν τους στόχους τους, αλλά και τα σχέδια που κάνουν για το μέλλον τους.
Η Έλλη Σωτηροπούλου συγκέντρωσε 19.260 μόρια και θέλει να μπει στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Όπως λέει, «με ενδιέφεραν τα μαθήματα του συγκεκριμένου πεδίου, με έμφαση την Βιολογία. Είμαι άνθρωπος που πιστεύω στον άνθρωπο και θέλω να βελτιώσω την ζωή του. Τι πιο άμεσο λοιπόν από την Ιατρική».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Παράλληλα, αναφέρει ότι «θα ήθελα να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές σε χώρα του εξωτερικού για περισσότερες ευκαιρίες».
Μιλώντας για την τελευταία σχολική χρονιά και την προετοιμασία για τις πανελλαδικές εξετάσεις, σημειώνει: «Η χρονιά ήταν δύσκολη, αλλά όμορφη. Το διάβασμα ήταν πολύ και οι ώρες που αφιέρωνα σε αυτό πολλές. Όμως δεν ξυπνήσαμε μία ημέρα οι υποψήφιοι και γράψαμε καλά στις πανελλαδικές, διότι οι βάσεις έχουν τεθεί εδώ και χρόνια. Αυτή η χρονιά, ήταν η χρονιά της αφοσίωσης, της εμβάθυνσης και της τελειοποίησης των γνώσεων.
Ταυτόχρονα, είχα ελεύθερο χρόνο, όταν οργάνωνα καλά το πρόγραμμά μου και τον αφιέρωνα σε αγαπημένες δραστηριότητες, όπως ο χορός, αλλά και σε εξόδους που θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικές, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό».
Ο ελεύθερος χρόνος το “κλειδί”
Η Τάνια Λεοντίτση συγκέντρωσε 19.020 μόρια και θέλει να μπεί στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών.
«Η Ιατρική είναι ένα ανθρωποκεντρικό επάγγελμα που απαλύνει τον ανθρώπινο πόνο και εγώ θέλω να συνεισφέρω σε αυτό», λέει και συμπληρώνει: «Ταιριάζει με τα ενδιαφέροντά μου για τις επιστήμες της Φυσικής, της Χημείας και της Βιολογίας και προσφέρει πολλές δυνατότητες, μέσω των ειδικοτήτων. Παράλληλα γνωρίζω ότι θα έχω την πολλές επιλογές, σχετικά με την επαγγελματική μου προοπτική».
Όσον αφορά στην επιλογή της ιατρικής ειδικότητας, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να πάει σε κάποια χώρα του εξωτερικού.
Μιλώντας για την προετοιμασία που έκανε την τελευταία σχολική χρονιά, εν όψει των εξετάσεων, είπε ότι «όλα είναι κάπως μυθοποιημένα» και συνέχισε: «Στην είχα αρχή άγχος για το πώς θα ανταπεξέλθω, αλλά τελικά το βίωσα πολύ πιο καλά και ήρεμα απ΄ ό,τι περίμενα. Σαφώς υπήρχε πίεση, αλλά βρήκα την ισορροπία μου, αφού υπήρχε ένα ευχάριστο κλίμα και στο σχολείο και στο σπίτι και στο φροντιστήριο, οπότε είχα και ψυχολογική στήριξη. Ταυτόχρονα, προσπαθούσα να δημιουργώ ελεύθερο χρόνο για να χαλαρώνω, διότι δεν είναι δυνατόν ένας μαθητής να διαβάζει αδιάκοπα όλη την ημέρα».
Προγραμματισμός και ξεκούραση
Ο Σπύρος Βώρος, ο οποίος συγκέντρωσε 18.780 μόρια δεν έκρυψε ότι «θέλω να μπω στην σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και ελπίζω να τα καταφέρω, με δεδομένο ότι υπάρχει πτωτική τάση στις βάσεις».
Όσον αφορά στην συγκεκριμένη επιλογή του λέει: «Επιλέγω την συγκεκριμένη σχολή, λόγω του ενδιαφέροντός μου για την επιστήμη του ηλεκτρολόγου μηχανικού, διότι θα παρέχει πολλές ευκαιρίες, ενώ παράλληλα είναι και μία ευκαιρία για να ζήσω μόνος μου.
Επίσης, με ελκύει περισσότερο ο οδηγός και το πρόγραμμα σπουδών της συγκεκριμένης σχολής, για αυτό και πιστεύω ότι θα βρω κάποια κατεύθυνση που θα μου ταιριάζει περισσότερο, αφού υπάρχουν παρά πολλές επιλογές. Ακόμη, θα ήθελα να συνεχίσω τις σπουδές μου και μετά την απόκτηση του πτυχίου μου».
Μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ για την τελευταία σχολική χρονιά και την προετοιμασία για τις εξετάσεις, είπε: «Ήταν μία χρονιά, κυρίως μονότονη, αλλά είχε ωραίες στιγμές, όπως το να μπορεί να είναι κάποιος με τους φίλους του και να απολαμβάνει κάποιες δραστηριότητες, αλλά με μειωμένο χρόνο. Όμως, ήταν και μία αρκετά πιεστική, κυρίως προς το τέλος της».
Αναφερόμενος στις πανελλαδικές εξετάσεις: «Πιστεύω ότι το πρόβλημα δεν είναι το διάβασμα, αλλά η φύση των πανελλαδικών εξετάσεων που επιβάλλουν ένα συγκριμένο μοτίβο διαβάσματος, που είναι κυρίως η αποστήθιση και η απομνημόνευση μεθοδολογιών και όχι η πραγματική εμβάθυνση στις γνώσεις».
Ακόμη, λέει ότι «υπήρχε ελεύθερος χρόνος, όμως χρειάζεται ένα προγραμματισμός όσον αφορά το διάβασμα, διότι υπήρξαν πολλές στιγμές όπου έλεγα ότι δεν μπορώ άλλο και θέλω να ξεκουραστώ, για αυτό και προσπαθούσα να δίνω χρόνο στον εαυτό μου».
Επανερχόμενος στο θέμα της προετοιμασίας, έκρινε ότι «είναι ένας συνδυασμός του προγράμματος και της δουλειάς που έχει κάνει ο κάθε ένας υποψήφιος τα προηγούμενα χρόνια» και συνέχισε: «Σίγουρα κάτι το οποίο μέτρησε σε εμένα, είναι ότι πολλές φορές, όταν πίστευα ότι φθάνω σε ένα σημείο που ένοιωθα κούραση, έκρινα ότι έπρεπε να δώσω χρόνο στον εαυτό μου και να συνεχίσω ουσιαστικά. Ακόμα και αν αυτό σήμαινε ότι δεν θα προλάβω να κάνω κάποια εργασία, αφού έπρεπε να σκεφθώ περισσότερο τον εαυτό μου, είτε κάνοντας μία βόλτα, είτε βρίσκοντας λίγο χρόνο ξεκούρασης».
Σχετικά με τις πανελλαδικές, υπογραμμίζει ότι «δεν θα πρέπει να υπάρχει αυτή η επιβολή που υφίστανται οι μαθητές όσον αφορά τις υποχρεώσεις τους, αλλά να ακούν τον εαυτό τους» και συμπληρώνει: «Οι υποψήφιοι είναι σε μία ηλικία που μπορούν να το κάνουν και πάνω από όλα πρέπει να δίνουν χρόνο στον εαυτό τους τις στιγμές που νοιώθουν κούραση, διότι η ψυχική και σωματική τους υγεία αξίζει κάτι παραπάνω από κάποιες περισσότερες ασκήσεις.
Αυτό απαιτεί συντονισμένη προσπάθεια, δεν γίνεται αν δεν έχει υπάρξει δουλειά τα προηγουμένη έτη. Είναι μία διαδικασία που δεν είναι προσφιλής στον μαθητή και δημιουργεί πολλά προβλήματα».
