Ειδικότερα, με δύο αποφάσεις του, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι ο Α.Π. μπορεί να ελέγχει αναιρετικά αν η αποζημίωση που επιδικάζεται από το Εφετείο είναι υπερβολικά μεγάλη ή υπερβολικά μικρή και σε περίπτωση που διαπιστώσει ότι ισχύει ένα από τα δύο αυτά (πολύ μικρή ή πολύ μεγάλη) θα αναπέμπει την υπόθεση στο Εφετείο για νέα κρίση (δίκη).
Συγκεκριμένα, το Δ΄ Τμήμα του Αρείου Πάγου με τις υπ΄ αριθμ. 90 και 464/2017 αποφάσεις του, αναίρεσε αντίστοιχες εφετειακές αποφάσεις, την μεν πρώτη καθώς το ποσό της αποζημίωσης που είχε επιδικαστεί ήταν που μεγάλο και στην δεύτερη επειδή ήταν πολύ μικρό. Ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι η κρίση του Εφετείου ως προς το ύψος της αποζημίωσης (χρηματικής ικανοποίησης) για ηθική βλάβη πρέπει να μην παραβιάζει την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, ούτε «να υπερβαίνει τα ακραία όρια της διακριτικής ευχέρειας, που αποτελεί, γενική αρχή του δικαίου», αλλά ούτε και να παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
Η πρώτη περίπτωση (απόφαση 90 / 2017) που εξετάστηκε, αφορούσε χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, που υπέστησαν από την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του οδηγού, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του γιού των προσφευγόντων γονέων και του αδελφού του. Αναλυτικότερα ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, επιδικάστηκαν στους δύο γονείς από 60.000 ευρώ και στον αδελφό 30.000 ευρώ. Ο γιός και αδελφός που σκοτώθηκε ήταν 43 ετών, «ένας υγιέστατος, ζωντανός νέος άνδρας, ο οποίος δεν είχε ακόμη τελέσει γάμο και δεν είχε αποκτήσει τέκνα και όπως είναι πρόδηλο, βρισκόταν στην αρχή της προσωπικής και επαγγελματικής του ζωής, με προοπτική να ζήσει για πολλά χρόνια ακόμη, να δημιουργήσει δική του οικογένεια και πλήρη προσωπική και οικονομική αυτοτέλεια και γενικά να χαρεί τη ζωή». Οι γονείς του ήταν ηλικίας 79 και 77 ετών (το χρόνο του ατυχήματος) και ο αδελφός του 45 ετών
Με την δεύτερη περίπτωση (464/2017) το Εφετείο, επιδίκασε σε τροχαίο, ως χρηματική τους ικανοποίηση, λόγω ψυχικής οδύνης, τα ποσά των 35.000, 15.000 και 7.000 ευρώ στην θυγατέρα της θανούσας, τον πατέρα και αδελφό, αντίστοιχα και κρίθηκε ότι με τα ποσά αυτά το δευτεροβάθμιο δικαστήριο παραβίασε ευθέως κατά τον προσδιορισμό τους την αρχή της αναλογικότητας του άρθρου 25 παρ. 1 του Συντάγματος, καθόσον τα επιδικασθέντα ποσά υπολείπονται κατά πολύ των συνήθως επιδικαζομένων σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Σύμφωνα με την αρεοπαγιτική απόφαση ο οδηγός του αυτοκινήτου όπου τραυμάτισε θανάσιμα οδηγό μοτοποδηλάτου, από αμέλειά του συνισταμένη στη μη προσήλωσή του στην οδήγηση, ενόψει και του ότι οδηγούσε υπό την επήρεια οινοπνεύματος, αφού βρέθηκε στο αίμα του οινόπνευμα 0,80 gr ανά λίτρο αίματος, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η οδηγική του ικανότητα, δεν οδηγούσε με σύνεση και με διαρκώς τεταμένη την προσοχή του στην οδήγηση, ενώ έβαινε με αυξημένη για τις ως άνω συνθήκες της οδού ταχύτητα και δη πάνω από το ως άνω επιτρεπόμενο όριο αυτής (ταχύτητας).
Σημειώνεται ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου εγκατέλειψε τον τόπο του ατυχήματος, εμφανισθείς αργότερα στο οικείο Αστυνομικό τμήμα. Επίσης, ο οδηγός του αυτοκινήτου εγκατέλειψε τον τόπο του ατυχήματος και εμφανίστηκε αργότερα στο Αστυνομικό Τμήμα.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163