Μπροστά από ακριβές βιτρίνες, άνθρωποι που βρέθηκαν λόγω κρίσης στο δρόμο. Άστεγοι στην Κηφισιά, αναζητούν λίγη ζεστασιά και λίγη ανθρωπιά...
Και ενώ η χώρα οδεύει προς τον όγδοο χρόνο του μνημονιακού της βίου, η ανθρωπιστική κρίση που βιώνει η ελληνική κοινωνία μοιάζει να μην έχει τέλος. Οι άστεγοι ολοένα και πληθαίνουν. Πλέον, υπάρχουν άνθρωποι που κοιμούνται στα παγκάκια ή σε στάσεις λεωφορείων ακόμη και σε και από τις πλούσιες περιοχές της Αττικής, την Κηφισιά.
Περπατώντας από το πάρκο της ανθοκομικής έκθεσης και από τον εμβληματικό Τροχονόμο της Κηφισιάς μέχρι το ιστορικό ζαχαροπλαστείο του Βάρσου και τα πολυτελή μπιστρό της Λεβίδου, συναντά κανείς σήμερα ανθρώπους να κοιμούνται στα παγκάκια και στα πεζούλια.
Στην Ελλάδα της κρίσης, η φτώχεια και η εξαθλίωση «ανέβηκαν» από τις γέφυρες της Λένορμαν και της Ιεράς Οδού μέχρι τα πάλαι ποτέ εύπορα, βόρεια προάστια.
Οδοιπορικό στην Κηφισιά
Οι εικόνες δεν θυμίζουν σε καμία περίπτωση την κατάσταση που επικρατεί στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας με τους καθημερινώς αυξανόμενους αστέγους. Τα χαρτόκουτα και οι κουβέρτες των αστέγων μπροστά από τις ακριβές βιτρίνες της Κηφισιάς είναι κάτι πρωτόγνωρο για την πόλη. Ένα προάστιο που στα χρόνια της ευημερίας, αποτελούσε πόλο έλξης για την ελίτ της αθηναϊκής κοινωνίας.
Το Newsit.gr περπάτησε στους δρόμους της Κηφισιάς. Κατέγραψε τη φτώχεια και τη δυστυχία που ζουν κάποιοι συνάνθρωποί μας πλάι στους μεγάλους οίκους της μόδας και τα μοντέρνα καφέ.
Στο Άλσος
Πρώτη στάση στο άλσος της Κηφισιάς. Στην πλατεία του άλσους, εκεί που πριν από μερικά χρόνια έδιναν ραντεβού οι μεγαλοσυνταξιούχοι των βορείων προαστίων, σήμερα στοιβάζεται μια οικογένεια αστέγων. Προσπαθεί να ζεσταθεί και να προφυλαχθεί μέσα στις δημόσιες τουαλέτες.
Στην απέναντι πλευρά της λεωφόρου Κηφισίας, στην οδό Κασσαβέτη, μπροστά από το κτίριο μεγάλης τράπεζας, κοιμάται κάθε βράδυ ένας ακόμη άστεγος αγκαλιά με μια μπύρα και ένα κομμάτι ψωμί. «Τον ξυπνάω κάθε πρωί. Τον βοηθάω να μαζέψει τα ρούχα του για να ανοίξει η τράπεζα. Είναι εδώ παραπάνω από ένα χρόνο. Όλη την ημέρα χάνεται αλλά το βράδυ εδώ, στο κρεβάτι του», λέει στο Newsit.gr ο Περικλής, που εργάζεται ως σεκιούριτι στο διπλανό, εμπορικό κέντρο.
«Το μόνο που θέλω, ένα δωμάτιο να πλένομαι»
Στα παγκάκια της Λεβίδου έχει αναζητήσει καταφύγιο ο κ. Σωτήρης Τσαρβατζάς. Ο κ. Σωτήρης δεν ήρθε στην Κηφισιά από κάποια φτωχογειτονιά της Αθήνας. Είναι Κηφισιώτης από 13 χρόνων. Μέχρι πριν από δύο χρόνια εργαζόταν ως πωλητής. Σήμερα πουλάει χαρτομάντηλα στους πλούσιους περαστικούς. Μοιάζει να έχει συμβιβαστεί με την τύχη του.
«Άμα ζήσω, έζησα. Δούλευα ως πωλητής αλλά με την κρίση δεν έμεινε τίποτα. Έπρεπε να πληρώνω νοίκια, λογαριασμούς, δεν είχα και έτσι έχασα και το σπίτι. Τώρα ούτε δουλειά μπορώ να βρω, ούτε τίποτα. Έχω πρόβλημα με την κοίλη μου και το μόνο που θέλω είναι ένα δωμάτιο και λίγο νερό για να πλένομαι», λέει ο 59χρονος.
Εκφράζει το παράπονό του για τους καταστηματάρχες που φωνάζουν καθημερινά την αστυνομία για να τον διώξουν. Και αποκαλύπτει πως υπάρχουν και άλλοι στη δική του μοίρα. Άνθρωποι που κοιμούνται στα παγκάκια του πάρκου στο Κεφαλάρι.
«Είναι όντως αξιοπρόσεκτο και πρωτόγνωρο να βλέπεις άστεγους στο άλσος και στην πλατεία της Κηφισιάς», επισημαίνει στο Newsit.gr και ο πρώην δήμαρχος της πόλης, κ. Νίκος Χιωτάκης.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΜΟΥ
