Με απόφαση του Ά τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίθηκε πως οι συνεργάτες δικηγορικών εταιρειών υπάγονται στις ευνοϊκές ασφαλιστικές διατάξεις του νόμου 4387/2016 και κατά συνέπεια δεν πρέπει να καταβάλλουν εισφορές με βάση το άρθρο 39 του ίδιου νόμου ως μη μισθωτοί.
Συγκεκριμένα, το ΣτΕ αποφάνθηκε για τις εισφορές για τους δικηγόρους συνεργάτες σε μία ή δύο δικηγορικές εταιρείες ή σε έναν ή δύο άλλους δικηγόρους ή σε μία εταιρεία και έναν δικηγόρο, αμειβόμενους με δελτίο παροχής υπηρεσιών, το εισόδημα των οποίων προέρχεται αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο από την απασχόλησή τους αυτή.
Ειδικότερα, η επταμελής σύνθεσης του Α΄ Τμήματος του ΣτΕ (πρόεδρος η αντιπρόεδρος Σπυριδούλα Χρυσικοπούλου και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Ταξιαρχία Κόμβου) με την υπ΄ αριθμ. 13/2022 απόφασή του έκρινε, μετά από αίτηση ακύρωσης δικηγόρου ότι «οι πράξεις Φ.80000/οικ.2460/106/20.1.2017 και Φ.80000/οικ.5547/248/7.2.2017 του υφυπουργού Εργασίας, κατά το μέρος που προβλέπουν ρητώς ότι οι συνεργάτες δικηγορικών εταιρειών δεν υπάγονται στην παράγραφο 9 του άρθρου 39 του νόμου 4387/2016 και καταβάλλουν εισφορές με βάση το άρθρ. 39 (ως μη μισθωτοί), θέτουν νέους αντίθετους προς την ισχύουσα από 1.1.2017 νομοθετική ρύθμιση κανόνες δικαίου».
Σύμφωνα με τους συμβούλους Επικρατείας, οι επίμαχες δύο πράξεις του υφυπουργού Εργασίας δεν έχουν δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αλλά έχουν αναρτηθεί μόνο στο διαδίκτυο (στον ιστότοπο «ΔΙΑΥΓΕΙΑ»).
Κατά συνέπεια είναι ανυπόστατες λόγω της μη δημοσιεύσεώς τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και συνεχίσει το ΣτΕ, επισημαίνοντας ότι οι πράξεις αυτές είναι ακυρωτέες για λόγους ασφάλειας δικαίου, δεδομένου ότι έχουν ήδη εφαρμοσθεί.
