Μήπως ήρθε η ώρα να πληρώσουν οι καταστροφείς της Ελλάδας; Να αποζημιώσουν την Ελλάδα και τους Ελληνες για την καταστροφή που προκάλεσαν με τα μνημόνια; Τα ερωτήματα δεν είναι θεωρητικά, ούτε έωλα, αλλά απολύτως βάσιμα και στηρίζονται σε απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ).
Με μία απόφαση σταθμό το δικαστήριο αποφαίνεται ότι “τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και ειδικότερα η Κομισιόν δεσμεύονται από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ ακόμη κι όταν ενεργούν στο πλαίσιο των μνημονιακών προγραμμάτων του ΕΜΣ, που είναι εξωθεσμικό όργανο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
H απόφαση μάλιστα προχωρά και ένα βήμα παραπέρα επισημαίνοντας ότι η Κομισιόν ακόμη και σε αυτή την περίπτωση υποχρεούται «να διασφαλίσει ότι ένα τέτοιο μνημόνιο είναι σύμφωνο με τα θεμελιώδη δικαιώματα που κατοχυρώνονται από τον Χάρτη».
Που στην καθομιλουμένη σημαίνει πως η Κομισιόν όχι μόνο οφείλει να σέβεται το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, αλλά έχει υποχρέωση να πράξει ότι περνά από το χέρι της για να γίνουν σεβαστά τα θεμελιώδη δικαιώματα και με κανένα τρόπο να μην παραβιάζονται από τα μνημόνια, όπως κατά κόρον έγινε στη χώρα μας.
Η απόφαση αυτή έρχεται αρωγός στην ελληνική κυβέρνηση κατά τη διαπραγμάτευση που θα έχει για τα εργασιακά, τα ασφαλιστικά και άλλα ζητήματα, των οποίων η ρύθμιση που επιβάλλουν οι Θεσμοί παραβιάζει το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Το ΔΕΕ το λέει με σαφήνεια ότι εφόσον αυτά κατοχυρώνονται από το χάρτη δεν είναι δυνατόν να παραβιαστούν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Νομικοί δεν είμαστε. Απλούς καθημερινούς συλλογισμούς κάνουμε, οι οποίοι βεβαίως είναι ορθοί από τη στιγμή που η συλλογιστική του ΔΕΕ είναι τόσο καθαρή και σαφής.
Ομως, εκτός από τη βοήθεια που προσφέρει στις διαπραγματεύσεις, ενδεχομένως να ανοίγει και παράθυρο για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων από τους πολίτες και τις χώρες για τη ζημιά που υπέστησαν με την επιβολή των μνημονίων.
Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζεται ο ευρωβουλευτής των πρασίνων Σβεν Γκίγκολντ όταν σχολιάζοντας την απόφαση τονίζει με έμφαση ότι «η σημερινή απόφαση είναι σταθμός για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Οι δικαστές ανοίγουν την πόρτα στην άσκηση αγωγών αποζημίωσης κατά των μέτρων λιτότητας σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Κύπρος, στην περίπτωση που θίγονται ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. (…) Aπό τη μεριά μας θα στηρίξουμε όσους πολίτες θέλουν να ασκήσουν αντίστοιχες προσφυγές».
Σαφές το μήνυμα του ευρωβουλευτή. Σαφέστερο δεν μπορεί να γίνει. Και τώρα εναπόκειται στην κυβέρνηση, τα κόμματα, τη Βουλή να βοηθήσουν τους πολίτες να διεκδικήσουν τις αποζημιώσεις, για να μην πούμε να διεκδικήσουν τα ίδια τα προαναφερόμενα θεσμικά όργανα την ουσιώδη άσκηση των δικαιωμάτων των πολιτών, που σημαίνει να διεκδικήσουν επανορθώσεις και αποζημιώσεις.
Το δικαστήριο άνοιξε το δρόμο. Να δούμε αν οι πολιτικοί θα καταφέρουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αναλάβουν την ιστορική ευθύνη που τους αναλογεί.
Οι παραβάτες και καταπατητές των δικαιωμάτων των πολιτών και της χώρας οφείλουν να πληρώσουν και να επανορθώσουν τις ρημαγμένες ζωές. Οι πολίτες και πολύ περισσότερο όσοι δοκιμάστηκαν σκληρά είναι ιστορική ευθύνη και υποχρέωση να δικαιωθούν, ώστε να μπορέσουν να κερδίσουν το δικαίωμα στη ζωή.
