Ο κ. Βενιζέλος έκανε λόγο για “πολιτικές σκοπιμότητες” στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και τποστήριξε ότι δεν υπήρξε κανένα δόλος από την πλευρά του “έγκριτου εισαγγελικού λειτουργού”, όπως τον χαρακτήρισε, μιλώντας για “ανακρίβεια” του κατηγορουμένου γύρω από τα όσα φέρεται να είχε αποκρύψει αρχικά για τον αριθμό των αντιγράφων της λίστας Λαγκάρντ.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών μεταξύ άλλων υποστήριξε ότι ο κ. Διώτης δεν είχε σκοπό να βλάψει το δημόσιο συμφέρον και εκτίμησε ότι δεν ενημέρωσε τον διάδοχο του για τη λίστα για δύο λόγους: “Δεν ηθελε να εχει εμπλοκή γιατί έκρινε πως η επεξεργασία των στοιχείων είναι παράνομη, αφού και το υλικό ήταν παρανόμως αποκτηθέν, καιδεύτερον ήθελε να διαμαρτυθεί για τη λήξη της θητείας του και την μη ανανέωσή του.”
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πρόεδρος: Και μετά μου λετε οτι δεν είχε δόλο;
Μάρτυρας: Λεω οτι δεν μπορώ να αντιληφθώ και να αποδεχθώ με βαση τη διαδρομή του ότι είχε δόλο να βοηθήσει τους καταγεγραμμένους στη λίστα.
Εισαγγελέας: Αφού το θεωρούσε παράνομο αποδεικτικό υλικό, τότε γιατί το κράτησε;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μάρτυρας: Συμβαινει αυτο. Αυτο γίνεται από κρατική σκοπιμότητα, όχι κρατική νομιμότητα όμως.
Εισαγγελέας: Σας εξήγησε γιατί το κράτησε, έστω εκ των υστέρων;
Μάρτυρας: Όχι. Παράνομο υλικό φτάνει κατά κόρον στο ΣΔΟΕ. Έχω την άποψη ότι δέχθηκα πολιτική επιθεση από την αντιπολίτευση, γιατί ειπώθηκαν ψευδείς ισχυρισμοί από τον κ. Διώτη. Πολιτικά και εγώ θέλω να μαθω γιατί με ενεπλεξε. Ευθύνες απεδοθησαν στον Γ. Παπακωνσταντίνου παπακ και αυτό έγινενε απο το Ειδικό Δικαστήριο. Θελω να καταλαβω τις πολιτικές ευθύνες…
Εισαγγελέας: Δεν το καταλαβαινω, τί σημαίνει πολιτικές ευθύνες;
Πρόεδρος: Ούτε κι εγώ το αντιλαμβανομαι…
Μάρτυρας: ‘Οταν η Κυβέρνηση Σαμαρά δεν ανανέωσε τη θητεία του κ. Διώτη υπήρξαν πολιτικές διαμαρτυρίες…
Επιπλέον, ο κ. Βενιζέλος κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι η λίστα Λαγκάρντ δεν ήταν η σημαντικότερη υπόθεση φοροδιαφυγής τέτοιου τύπου που απασχολούσε το ΣΔΟΕ το διάστημα εκείνο, ακθώς υπήρχαν “πιο βαρβάτες” όπως είπε χαρακτηριστικά, εξηγώντας ότι αυτές ήταν “νόμιμα αποκτηθείσες” και δεν θα έβαζαν φρένο στη συμφωνία Ελλάδας – Ελβετίας για τη λήψη στοιχείων Ελλήνων καταθετών, αναφέροντας ως παράδειγμα τη λίστα Λίχνενστάιν.
Η δίκη συνεχίζεται.