“Όχι” είπε η Επιτροπή Αναστολών του Συμβούλιο της Επικρατείας το αίτημα δικηγορικής εταιρείας να μην καταβάλλει πρόστιμο 50.000 ευρώ για κρυφές κάμερες στα γραφεία της.
Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα επέβαλε το πρόστιμο καθώς ανάμεσα σε άλλες παραβάσεις της νομοθεσίας για τα προσωπικά δεδομένα, έκρινε ότι η δικηγορική εταιρία, η οποία λειτουργεί και ως εισπρακτική, είχε εγκαταστήσει κάμερες σε χώρο εργασίας, χωρίς να δικαιολογείται από τη φύση και τις συνθήκες εργασίας των υπαλλήλων της.
Η δικηγορική εταιρία ζητούσε την αναστολή της καταβολής του προστίμου, μέχρι τις 28/5/2019 που έχει προσδιοριστεί η επί της ουσίας εκδίκαση της υπόθεσης.
Τι υποστηρίζει η δικηγορική εταιρεία για τις κρυφές κάμερες
Η Δικηγορική Εταιρία είχε επικαλεστεί στο αίτημά της ότι αν υποχρεωθεί να το πληρώσει τώρα θα προκληθεί ανεπανόρθωτη οικονομική ζημία και μείωση της επαγγελματικής της αξιοπιστίας.
Ωστόσο η Επιτροπή Αναστολών του Ανώτατου Δικαστηρίου με την υπ’ αρ. 264/2018 απόφασή της, απέρριψε την αίτηση δεχόμενη ότι:
-Μόνη η οικονομική ζημία της αιτούσας, ως κατ’ αρχήν επανορθώσιμη, δεν αποτελεί λόγο αναστολής της εκτέλεσης πράξης, με την οποία, όπως εν προκειμένω, επιβάλλεται κύρωση, κατά το άρθρο 21 παρ. 1 στοιχ. β’ του ν. 2472/1997. Επιπλέον, η επίκληση από την αιτούσα του κινδύνου οικονομικού κλονισμού της γίνεται όλως αορίστως, χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένα στοιχεία, η δε προσκόμιση σημειώματος για πληρωμή φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων για το φορολογικό έτος 2017 δεν επαρκεί καθώς από το στοιχείο αυτό δεν προκύπτει το συνολικό εισόδημα της αιτούσας και η συνολική οικονομική της κατάσταση.
-Ως προς τον ισχυρισμό περί μείωσης της επαγγελματικής αξιοπιστίας και τις δυσμενείς συνέπειες για τη φήμη της εταιρίας με συνακόλουθο κίνδυνο διαρροής της πελατείας της, η βλάβη αυτή, την οποία επικαλείται η αιτούσα, είναι κατ’ αρχήν, επανορθώσιμη, σε περίπτωση αποδοχής της αιτήσεως ακυρώσεως και δεν αποτελεί νόμιμο λόγο χορηγήσεως της ζητούμενης αναστολής.
Και καταλήγει η απόφαση : “Εν όψει των ανωτέρω και δεδομένου ότι οι προβαλλόμενοι με την αίτηση ακυρώσεως της αιτούσας λόγοι (…) δεν παρίστανται, κατά την κρίση της Επιτροπής Αναστολών, ως προδήλως βάσιμοι, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί”.
