Η εξίσωση είναι δύσκολη. Το δημόσιο για να δοθούν οι προγραμματισμένες αυξήσεις θα πρέπει εξοικονομήσει 45,3 εκατομμύρια ευρώ και κανείς δεν γνωρίζει πως θα γίνει αυτό, από που θα βρεθούν δηλαδή τα χρήματα.
Οι δανειστές απαιτούν να δημιουργηθεί νέο μισθολόγιο, στο οποίο οι μισθοί θα προκύπτουν ύστερα από αξιολόγηση στην οποία σημαντικό ρόλο θα παίζει το πτυχίο, αλλά και η παραγωγικότητα και η πρωτοβουλία που επιδεικνύουν.
Κατά την κυβέρνηση όμως (η οποία διαβεβαιώνει ότι οι αυξήσεις θα γίνουν κανονικά, χωρίς όμως να λέει από που θα βρεθούν τα απαιτούμενα κονδύλια) το νέο μισθολόγιο και η αξιολόγηση δεν θα επιφέρουν καμία μισθολογική αλλαγή.
Κατά το Μαξίμου η αξιολόγηση έχει να κάνει μόνο με τη βαθμολογική εξέλιξη και όχι με τον μισθό του υπαλλήλου, ενώ η όποια διαφορά προκύψει από το νέο μισθολόγιο (οι όποιες μειώσεις δηλαδή) θα καλυφθεί από την προσωπική διαφορά.
Μάλιστα κατά το κυβερνητικό επιτελείο όχι μόνο δεν θα υπάρξουν μειώσεις, αλλά θα γίνουν και επιπλέον αυξήσεις με τη μορφή μπόνους τα οποία θα αποτελέσουν κίνητρο για αύξηση της παραγωγικότητας των υπαλλήλων.
