Οι Δρακόλιμνες είναι ορεινές υποαλπικές λίμνες στην Βόρεια Πίνδο. Δεύτερη σε μέγεθος μετά την Τύμφη (ή Γκαμήλα λόγω της ψηλότερης κορυφής της), αλλά ισάξιας ομορφιάς, είναι η Δρακόλιμνη του Σμόλικα ή Λύγκα όπως αλλιώς λέγεται.
Βρίσκεται σε υψόμετρο 2200 μέτρων κάτω από τον κώνο που σχηματίζει η κορυφή του Σμόλικα, του δεύτερου σε ύψος βουνού της Ελλάδας (2.637 μ.)
Παράλληλα, οι βλαχόφωνοι κάτοικοι των γύρω περιοχών αποκαλούν την Δρακολίμνη του Σμόλικα και ως «Λάκου-Βίνιτου», που σημαίνει γαλάζια λίμνη. Κάτι που αποδίδεται στα γαλανά της νερά, τα οποία μαγνητίζουν τα βλέμματα των επισκεπτών. Μάλιστα, ένα μικρό άνοιγμα στη μια της πλευρά δημιουργεί ρυάκι, το οποίο κυλάει προς τον γκρεμό.
Έχει έκταση 3 με 4 στρέμματα, με περίμετρο περίπου 375 ανθρώπινα βήματα, αλλά έχει μεγάλο βάθος. Ένα επιπλέον ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που εντυπωσιάζει μικρούς και μεγάλους είναι το σχήμα της, το οποίο παραπέμπει σε καρδιά.
Επίσης, ο πυθμένας της κοκκινίζει, ενώ στα νερά της κολυμπούν αλπικοί τρίτωνες. Πρόκειται για αμφίβια όντα με γκρίζα-καστανόμαυρη ράχη και κοκκινωπή κοιλιά χωρίς κηλίδες, που έχουν συγγένεια με τις σαλαμάνδρες (Salamandridae), ικανά να ζουν σε μεγάλα υψόμετρα, εκμεταλλευόμενα τα υψηλά επίπεδα υγρασίας.
Το κάλλος του τοπίου είναι τόσο μαγευτικό, που σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε αλπικό τοπίο, καθώς στις παραλίμνιες περιοχές πρόκειται να συναντήσεις βιόλες, ορχιδέες, αγριομενεξέδες, σαξιφραγκιές και κρίνους.
Η προέλευση του ονόματος της, όπως και οι υπόλοιπες Δρακόλιμνες της Ηπείρου, περιβάλλεται από λαϊκές δοξασίες για δράκους.
Σύμφωνα με ένα μύθο, στις Δρακολίμνες του Σμόλικα και της Τύμφης ζούσαν δύο Δράκοι. Οι Δράκοι είχαν έχθρα μεταξύ τους και κάθε φορά που αγρίευαν πετούσαν ο ένας στον άλλο πέτρες. Ο μύθος εξηγεί, σύμφωνα με τους ντόπιους, το γιατί οι όχθες της Δρακολίμνης του Σμόλικα έχουν άσπρο χρώμα με διάσπαρτες μαύρες πέτρες και οι όχθες της λίμνης της Τύμφης έχουν μαύρο χρώμα με διάσπαρτες άσπρες πέτρες.
Σύμφωνα με άλλο θρύλο, ένα βράδυ βγήκε από τα νερά της Δρακολίμνης τού Σμόλικα ένα μεγάλο άγριο κριάρι, που πρώτη φορά το έβλεπαν οι γύρω βοσκοί. Το κριάρι βέλαξε, καλώντας τα πρόβατα που έβοσκαν στο βουνό γύρω από τη λίμνη, και τότε όλα έτρεξαν ξοπίσω του. Τότε κι’ εκείνο πήδησε μέσα στη Δρακολίμνη και τα νερά κατάπιαν τα κοπάδια των τσοπάνηδων, που απόμειναν μονάχοι να κλαίνε την ξαφνική συμφορά τους. Το μεγάλο εκείνο κριάρι ήταν ο Δράκος της λίμνης τού Σμόλικα, πού είχε επιθυμήσει αρνίσιο κρέας. Από τότε, οι Σαρακατσάνοι αποφεύγουν να βοσκούν τα κοπάδια τους κοντά στις Δρακολίμνες.
Η Δρακόλιμνη ανήκει γεωγραφικά στο χωριό Αγία Παρασκευή (Κεράσοβο), στην εθνική οδό Κόνιτσας – Κοζάνης, απ’ όπου μπορείτε να ξεκινήσετε για την προσέγγισή της, ακολουθώντας το ορειβατικό μονοπάτι Ο3, που φτάνει ως την κορυφή του Σμόλικα. Θα χρειαστείτε 4 ώρες για να φθάσετε, αλλά σίγουρα θα μείνετε έκπληκτοι από την ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος. Δύο χιλιόμετρα έξω από την Αγία Παρασκευή, θα βρείτε ένα ακόμα μονοπάτι, το Κ2.
Ακολουθώντας τις κίτρινες πινακίδες της σηματοδότησης, ύστερα από πορεία 4 ωρών, θα συναντήσετε το μονοπάτι που έρχεται από τη Σαμαρίνα. Στρίβοντας δεξιά, θα φτάσετε στη Δρακόλιμνη του Σμόλικα. Σημειώστε επίσης ότι στην πορεία θα βρείτε και πόσιμο νερό, με τη βοήθεια σχετικής σήμανσης.
Μια άλλη διαδρομή αρχίζει από το χωριό Παλαιοσέλλι των Ιωαννίνων και απαιτεί να κάνετε αρκετή ορειβασία ως τα 2.150 μέτρα όπου βρίσκεται η Δρακόλιμνη, περνώντας ένα μονοπάτι μέτριας δυσκολίας και έναν δασικό δρόμο.
Υπάρχουν βέβαια κι άλλες διαδρομές (από τις Πάδες μέσω χωματόδρομου ή από την Πουρνιά), ωστόσο η συγκεκριμένη δίνει την ευκαιρία να κάνετε και μια στάση στο καταφύγιο του Σμόλικα. Από εκεί η λίμνη απέχει 2 ακόμα ώρες.