Το καλοκαίρι του 2012 ο οικισμός της Δροσοπηγής Αττικής απειλήθηκε από τεράστια φωτιά, που κατέκαψε δασική έκταση μεταξύ των Αφιδνών και του Κρυονερίου.
Τον Αύγουστο του 2021, οι κάτοικοι της Ιπποκράτειου Πολιτείας, της Βαρυμπόμπης και των Αφιδνών αναγκάστηκαν εκ νέου να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, όταν η πύρινη λαίλαπα πλησίασε σε επικίνδυνο βαθμό κατοικημένες περιοχές.
Οι συγκλονιστικές εικόνες που βλέπαμε από την τηλεόραση έχουν μείνει χαραγμένες ακόμη και σήμερα στο μυαλό μας. Μικροί και μεγάλοι έτρεχαν έντρομοι για σώσουν τις ζωές τους από το μένος της πυρκαγιάς, αφήνοντας πίσω τους τις περιουσίες τους, ενώ ένα τεράστιο σύννεφο μαύρου καπνού είχε σκεπάσει τον ουρανό.
Μάλιστα, η πυρκαγιά είχε καταστρέψει μεγάλο τμήμα του δάσους της Πάρνηθας, της Βαρυμπόμπης, φθάνοντας μέχρι και στα πρώην βασιλικά κτήματα του Τατοΐου, αφήνοντας πίσω της στάχτη και αποκαϊδια στις Αφίδνες.
Οι κάτοικοι, όμως, των περιοχών έζησαν ξανά τον πύρινο εφιάλτη στις αρχές του περασμένου Ιουνίου, όταν ακόμη μια πυρκαγιά κατέκαψε τεράστια δασική έκταση ανάμεσα στο Κρυονέρι και τις Αφίδνες, στην ευρύτερη περιοχή της Δροσοπηγής.
Εκτός από την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, όμως, δεδομένου ότι χάνεται ένας σημαντικός πνεύμονας πρασίνου, κι υπάρχει επιπλέον ορατός ο κίνδυνος πλημμυρών κατά τους χειμερινούς μήνες, οι επιπτώσεις επεκτείνονται και στην πανίδα της ευρύτερης περιοχής.
Σύμφωνα με αναφορές από περιβαλλοντολογικές οργανώσεις, πριν από περίπου τρία χρόνια, υπήρχαν περίπου 1.500 ελάφια στην Δροσοπηγή.
Ωστόσο, οι αλλεπάλληλες πυρκαγιές πλέον απειλούν την επιβίωση των όμορφων θηλαστικών, μειώνοντας αισθητά τον πληθυσμό τους.
Έτσι, λοιπόν, μετά και από τις πρόσφατες πυρκαγιές στην ευρύτερη περιοχή, παρατηρείται σχεδόν σε καθημερινή βάση το φαινόμενο τα εναπομείναντα ελάφια να πλησιάζουν την οικιστική ζώνη, προκειμένου να βρουν λίγο νερό για να ξεδιψάσουν, εξαιτίας του έντονου θερμικού φορτίου που προκαλείται από τον ακραίο καύσωνα σε συνδυασμό με τις φωτιές. Όλες τις στιγμές της ημέρας, είτε είναι πρωί, είτε είναι βράδυ.
Η καταστροφή, όμως, του δασικού οικοσυστήματος έχει ως συνέπεια τα ελάφια να αποδεκατίζονται σταδιακά. Πέρυσι, τέτοια εποχή, οι κάτοικοι έβλεπαν περισσότερα, από ένα, ελάφια. Ωστόσο, φέτος, οι κάτοικοι έχουν παρατηρήσει μόνο ένα, που τριγυρνά φοβισμένο μέσα στους κεντρικούς δρόμους των κατοικημένων περιοχών, αναζητώντας λίγη τροφή και φροντίδα.
Το ζήτημα, πάντως, έχει απασχολήσει έντονα φιλοζωικές οργανώσεις, οι οποίες, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τον πλήρη αφανισμό τους.