Είναι από τις ιστορίες εκείνες που επιβεβαιώνουν πως σε πολλές περιπτώσεις ο ελληνισμός είναι συνώνυμος του ανθρωπισμού. Ο Παναγιώτης Παναγιώτου, παιδί Κυπρίων που ξεσπιτώθηκαν όταν ο «Αττίλας» εισέβαλε στη Μεγαλόνησο το 1974, αποφάσισε με την ταβέρνα που είχε ξεκινήσει να φτιάχνει ο πατέρας του, ο Λάκης, να βοηθήσει τους συνανθρώπους του.
Η «Lakis Greek Kitchen» είναι και ίδρυμα και τράπεζα φαγητού και γενικά στήριγμα για τους πιο ευάλωτους πολίτες πέρα από μια «ταβέρνα».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μιλώντας στο newsit.gr ο Πανίκος Παναγιώτου είπε σχετικά: «Η “Lakis Greek Kitchen” είναι εγγεγραμμένη ως ίδρυμα φιλανθρωπικό και μέσω του ιδρύματος έχουμε και μια γυναίκα γιατί θέλουμε να ξέρουμε που πάνε τα χρήματα που δίνουμε και μας βρίσκει οικογένειες που έχουν πρόβλημα. Φέτος, βοηθάμε ένα παιδάκι που έχει όγκο στον εγκέφαλο και επικοινωνεί με χρώματα, οπότε εμείς του φτιάξαμε το δωμάτιο ώστε να μπορεί να έχει κάποιο «stimulation». Αυτό έχει ένα κόστος περίπου 5.000 λίρες περίπου 5.500 ευρώ. Αυτό το ποσό πάει σε μια οικογένεια μόνο. Τα υπόλοιπα λεφτά πάνε στο ετήσιο λεγόμενο πρόγραμμα “τράπεζα φαγητού“. Εδώ έχει πολλά φτωχόπαιδα. Ταϊζουμε 120 οικογένειες την εβδομάδα όλο το χρόνο. Τους δίνουμε τα υλικά του φαγητού με συνταγή για τουλάχιστο 3 ημέρες. Έχουμε επίσης ένα κονδύλι στο οποίο κάνουν αίτηση οι οικογένειες, για παράδειγμα 300 ευρώ το μήνα ωστε να πληρώσουν το ρεύμα τους το ενοίκιό τους».
Ο Παναγιώτης που οι φίλοι φωνάζουν Πανίκο, όπως συνηθίζεται στην Κύπρο, είναι και σκηνοθέτης που αν μη τι άλλο, το έργο του σε αυτό το κομμάτι δείχνει έναν άνθρωπο με ιδιαίτερη ματιά και σίγουρα όρεξη για ζωή και στήριξη στον συνάνθρωπο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Στη μνήμη του πατέρα μου»
Ο Πανίκος μιλώντας στο newsit.gr επεσήμανε πως όλο το εγχείρημα ξεκίνησε στη μνήμη του πατέρα του: «Εγώ το έκανα πριν 11 χρόνια στη μνήμη του πατέρα μου που έχει φύγει από καρκίνο για ελεημοσύνη στην αρχή, επειδή έρχονταν κάποιες οικογένειες από την Ελλάδα και την Κύπρο για μεταμόσχευση. Εδώ στο Μπέρμιγχαμ που μένουμε έχει ένα νοσοκομείο το οποίο εξειδικεύεται στη μεταμόσχευση. Είχαν μια ιδιαιτερη ασθένεια ονομάζεται αμυλοείδωση και έπρεπε τα παιδιά να ειναι εδω για τουλάχιστον δύο χρόνια ώσπου να βρεθεί δότης. Γίναμε φίλοι με αυτά τα παιδιά και επειδή ο πατέρας μου είχε μισοχτίσει μια ταβέρνα στον κήπο του αλλά δυστυχώς απεβίωσε, είπα παιδιά βοηθήστε με να το τελειώσω και να την ανοίξουμε για εσάς. Έτσι ξεκίνησε και μετά από 11 χρόνια συνεχίζουμε».
Ο Παναγιώτης δεν κάνει διακρίσεις και στηρίζει ανθρώπους χωρίς να ρωτάει εθνικότητες ή πεποιθήσεις. «Έτσι ξεκίνησε. Από εκεί και πέρα έρχονται και από την Αμερική και από την Σκωτία και από όλο τον κόσμο στην ταβέρνα» ανέφερε.
Βιβλία και ντοκιμαντέρ
Η «Lakis Greek Kitchen» δεν είναι το πρώτο του δημιούργημα που δείχνει το πόσο ευαίσθητος είναι ως άνθρωπος.
Το πρώτο έργο του Πανίκου ήταν η έκδοση του βιβλίου Amathus to Birmingham (2016) εμπνευσμένο από τους δικούς του γονείς που είναι επίσης πρόσφυγες.Το «A2B» όπως είναι γνωστό στην αγγλική γλώσσα, κατέγραψε τις ιστορίες οικογενειών που μετακόμισαν από την Κύπρο στο Μπέρμιγχαμ. Κατά τη διάρκεια αυτού ο Πανίκος, εντόπισε ότι η γυναικεία προοπτική χρειαζόταν να αναδειχθεί περισσότερο. Έτσι εμπνεύστηκε να ψάξει βαθύτερα και να αναδείξει τις ιστορίες αυτών των δυνατών γυναικών.
Αυτό τον ενέπνευσε να δημιουργήσει το πρώτο ντοκιμαντέρ “Queens of Amathus”, όπως ο ίδιος αναφέρει «λόγω των θυσιών των βασιλισσών του χθες, είναι ο λόγος που ζούμε τη ζωή που ζούμε σήμερα».
Σήμερα, ο Πανίκος έχει στο ενεργητικό του δύο ντοκιμαντέρ και ένα βιβλίο. Το πιο πρόσφατο είναι οι «The Queens of the Commonwealth».
Τον Ιούλιο του 2022, έγινε η πρεμιέρα του, όπου σε αυτό το έργο αναδεικνύονται οι γυναίκες που μετανάστευσαν από 22 χώρες την Κοινοπολιτείας στο Μπέρμιγχαμ του Ηνωμένου Βασιλείου. Η πρεμιέρα ήταν μέρος των εορτασμών για τους Κοινοπολιτειακούς Αγώνες, που έχουν λάβει χώρα στο Μπέρμιγχαμ, τον Αύγουστο του 2022.
«Οι Άγγλοι τρελαίνονται για κλέφτικο»
Η «Lakis Greek Kitchen» έχει «κλέψει» τις καρδιές των Άγγλων και αυτό φαίνεται και από το γεγονός πως σε μία μόνο ημέρα έχουν περάσει από αυτή 242 άτομα.
«Εμείς έχουμε ειδίκευση στο “κλέφτικο”. Έχουμε παραδοσιακό φούρνο και φτιάχνουμε ένα αρνί “κλέφτικο”, το οποίο είναι στα αγγλικά το λεγόμενο “signature dish“. Έρχονται και Άγγλοι και όλοι και κάνουμε και ελληνοκυπριακή κουζίνα φυσικά αλλά για το “κλέφτικο” έρχονται εδώ» τόνισε ο Πανίκος Παναγιώτου κι όλα δείχνουν πως το δημιούργημά του θρέφει όχι μόνο τα στομάχια αλλά και το πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων.
Όπως είναι αναμενόμενο σε αυτή την προσπάθεια να απαλυνθεί ο πόνος των συνανθρώπων μας ο Πανίκος δεν είναι μόνος του. «Δεν είμαι μόνος, είμαστε μεγάλη ομάδα. Πίσω από αυτό είναι και η μητέρα μου που είναι εν ζωή με τις συνταγές του πατέρα μου και είναι και η γυναίκα μου που χωρίς αυτή δεν πάει. Είμαι Ελληνοκύπριος. Οι δικοί μου είχαν έρθει εδώ για διακοπές και λόγω της εισβολής έμειναν. Πήραν οι Τούρκοι το σπίτι τους».
Ξεπερνώντας τον πόνο της καταστροφής, του 1974, βλέπουμε πως γεννήθηκε μέσα από ένα από τα πράγματα που ξεχωρίζουν τον ελληνισμό, την κουζίνα του και το όραμα ενός ευαίσθητου ανθρώπου όπως ο Πανίκος, μια ακόμη φωτεινή χαραμάδα ανθρωπισμού απέναντι στη βία και την μισαλλοδοξία που κερδίζουν ολοένα και περισσότερο χώρο στον κόσμο γύρω μας.
