Η φετινή ήταν η τρίτη συμμετοχή της ελληνικής ομάδας Oceanos του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) στον παγκόσμιο διαγωνισμό "Hydrocontest" για τη δημιουργία σκαφών που συμμετέχουν σε τρεις διαφορετικούς αγώνες.
Ο διαγωνισμός έλαβε φέτος χώρα στο Saint-Tropez της Γαλλικής Ριβιέρας και οι Έλληνες φοιτητές γύρισαν στην Ελλάδα, έχοντας κερδίσει -μεταξύ 28 υποψηφίων από όλον τον κόσμο- την 5η θέση στην κατηγορία ελαφρών βαρών, τη 13η στη βαρέων και την 11η στον αγώνα αντοχής, όπως επισημαίνει στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ- ΜΠΕ, “Πρακτορείο 104,9 FM”, η Κωσταντίνα Φουντούλη, υπεύθυνη επικοινωνίας της ομάδας του Εργαστηρίου Αεροδυναμικής Ναυπηγικής της Σχολής Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ.
“Το ζητούμενο του διαγωνισμού είναι να υπάρχουν ένα ή δύο σκάφη, τα οποία θα αγωνιστούν σε αγώνες ταχύτητας. Ο ένας αγώνας γίνεται με φορτίο 20 κιλών και είναι η επονομαζόμενη ελαφριά κατηγορία και ο άλλος γίνεται με φορτίο 200 κιλών, είναι ο βαριάς κατηγορίας και είναι πάλι ταχύτητας” τόνισε. Ο δε τρίτος αγώνας είναι ο αγώνας αντοχής, “κάτι που σημαίνει ότι με την ίδια ενέργεια, την ίδια μπαταρία και ηλεκτροκινητήρα που δίδεται από τον διαγωνισμό θα πρέπει να διανύσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή απόσταση μέσα σε μια ώρα” εξηγεί, με τις ελληνικές σχεδιάσεις να αναγνωρίζονται για συγκεκριμένα πλεονεκτήματα. “Τα δικά μας σκάφη ήταν και τα δύο μονόγαστρα. Το σκάφος που μετέφερε τα 20 κιλά ήταν παρόμοιο (σ.σ σχεδιαστικά) με ένα σκάφος αναψυχής και το σκάφος που ήταν 200 κιλά προσομοίαζε με ένα εμπορικό σκάφος μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων. Είχαν και τα δύο μήκος 3,3 μέτρων και πρωταρχικό ρόλο παίζει η σχεδίαση η οποία είναι αρκετά ελεύθερη από τον διαγωνισμό μέσα σε κάποιον περιορισμό διαστάσεων” εξήγησε η φοιτήτρια του Εργαστηρίου Αεροδυναμικής Ναυπηγικής της Σχολής Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. “Τα σκάφη είναι κατευθυνόμενα οπότε τα ηλεκτρονικά τους μέρη παρουσιάζουν πολλά προβλήματα σε όλες τις ομάδες συνεπώς όσο περισσότερες δοκιμές κάνει μια ομάδα και όσο καλύτερα προετοιμασμένη είναι να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που θα προκύψουν, τόσο καλύτερη μπορεί να πάει στον διαγωνισμό”, τόνισε, εστιάζοντας στους τρόπους με τους οποίους κερδίζονται οι διακρίσεις στον εν λόγω Παγκόσμιο Διαγωνισμό.
Η ελληνική ομάδα είχε ήδη κερδίσει εμπειρία από τις προηγούμενες συμμετοχές της, την οποία και κεφαλαιοποίησε στον φετινό διαγωνισμό. «Τον περασμένο Οκτώβριο, μετά τον διαγωνισμό Hydrocontest του 2017, η ομάδα αποφάσισε να μη “χτίσει” νέα σκάφη, να κρατήσει τα σκάφη που είχε και το 2017 και να κάνει βελτιστοποιήσεις. Ήτανε μια αρκετά πολυάσχολη χρονιά γιατί είχαμε πολλές ιδέες για το πως να τα βελτιώσουμε τις όποιες δοκιμάσαμε όλες και είχαμε αρκετά τεχνική δουλειά. Δουλεύαμε όλους τους μήνες όπως και του καλοκαιριού γιατί πραγματικά θέλαμε να κάνουμε αυτή την ομάδα να πετύχει» εξήγησε η νεαρή επιστήμονας που δεν παρέλειψε να τονίσει πως ο ανταγωνισμός ήταν ιδιαίτερα σημαντικός από όλο τον κόσμο.
“Οι συμμετέχουσες ομάδες ήταν από όλο τον κόσμο, από Ευρώπη, ΗΠΑ, Ασία, Αφρική και Αυστραλία και ήταν πολύ ενδιαφέρον το να δούμε τις ιδέες άλλων φοιτητών με άλλο υπόβαθρο” είπε χαρακτηριστικά ενώ πρόσθεσε πως είναι αξιοσημείωτο ότι διακρίθηκαν νεαροί ερευνητές από χώρες που είχαν αλλά και απείχαν από το υδάτινο στοιχείο. “Οι ομάδες που είχαν την καλύτερη συμμετοχή ήταν ομάδες κυρίως από την Ευρώπη και δη την Ελβετία και τη Γαλλία, υπήρχαν όμως και ομάδες και από την Κολομβία όπως και την Ινδονησία που είχαν πολύ καλές συμμετοχές” ανέφερε η νεαρή φοιτήτρια ενώ περιέγραψε και το ζητούμενο του διαγωνισμού όπως και τα στοιχεία που ξεχώρισαν από την ελληνική συμμετοχή.
Με τις πολλές εξελίξεις, αλλά και τις κατηγορίες σκαφών στον ναυπηγικό τομέα, έχει διαμορφωθεί κάποια ελληνική “σχολή σχεδιαστική”; Και αν ναι, έχει ένα δικό της μέλλον; “Γενικά στην Ελλάδα έχουμε το πλεονέκτημα της τεχνογνωσίας. Στη χώρα μας κατασκευάζονται σκάφη αναψυχής, ιδιαίτερα ποιοτικά που έχουν πελάτες από όλο τον κόσμο. Δεν κατασκευάζονται μεγάλα πλοία μεταφοράς εμπορευμάτων κι αυτό πολύ συχνά ισχύει γενικότερα για την Ευρώπη, για οικονομικούς λόγους, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα πλοία των ελληνικών εταιριών που χτίζονται στις χώρες της Ανατολής δεν σχεδιάζονται και δεν επιτηρούνται από Έλληνες ναυπηγούς” τόνισε η κα Φουντούλη.
Ο Oceanos στην πιο δύσκολη διαδρομή
Σημαντικό στοιχείο της ελληνικής συμμετοχής ήταν δε πως για τις δύο κατηγορίες – η μια εστιάζει στην ταχύτητα και η άλλη είναι για σκάφη που θα μεταφέρουν μεγάλο φορτίο- η ομάδα Oceanos επέλεξε την πιο δύσκολη διαδρομή. “Οι δύο κατηγορίες είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους στη σχεδίαση και για αυτό επιλέξαμε να κατασκευάσουμε και τα δύο διαφορετικά πλοία/μοντέλα και να μην κατασκευάσουμε με βάση μια σχεδίαση που θα είχε μέτριες επιδόσεις και στους δύο διαγωνισμούς. Το σκάφος το οποίο συμμετείχε στην κατηγορία των 200 κιλών ήταν σχεδιασμένο με ενσωμάτωση βολβού, που είναι ένα ειδικού σχήματος εξόγκωμα στην πλώρη του πλοίου, το οποίο βοηθά στη μείωση της αντίστασης ενώ το σκάφος στην κατηγορία των 20 κιλών είχε ιδιαίτερα λεπτόγραμμη σχεδίαση ώστε να έχει επίσης μειωμένη αντίσταση” εξηγεί.
Όσοι για τα σχεδιαστικά στοιχεία από αυτά που ενσωμάτωσαν οι Έλληνες φοιτητές στα σκάφη που απέσπασαν τα θετικότερα σχόλια, το “κλειδί” ήταν ο οικολογικός χαρακτήρας που απαιτεί η εποχή. “Ο διαγωνισμός Hydrocontest προσανατολίζεται γενικά στην αποδοτικότητα της Ναυτιλίας όπως και τη χρήση πράσινης ενέργειας και μικρότερων εκπομπών αλλά και μειωμένης ρύπανσης της θάλασσας, οπότε αυτό που άρεσε στους κριτές και μας έδωσαν θετικά σχόλια ήταν ότι είχαμε σχεδιάσει τα σκάφη μας έτσι ώστε να είναι ενεργειακά αποδοτικά”, τόνισε η νεαρή επιστήμονας, με την ομάδα να ετοιμάζεται ήδη για τον επόμενο διαγωνισμό και να αναζητά νέα μέλη που θελήσουν να ενσωματωθούν εν όψει των διαγωνιστικών διαδικασιών του 2019.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ