Τοπία άγριας ομορφιάς, πετρόκτιστα γραφικά χωριά, ποτάμια, καταρράκτες, φαράγγια, είναι κάποια από τα στοιχεία που συνθέτουν το μοναδικό σκηνικό που συναντάμε στα Τζουμέρκα.
Τα Αθαμανικά Όρη, όπως είναι η δεύτερη ονομασία τους, είναι μία από τις μεγαλύτερες οροσειρές της δυτικής Ελλάδας.
Ένας τόπος συναρπαστικός που γοητεύει τους φυσιολάτρες και όχι μόνο, καθώς σε αυτόν τον παράδεισο, ανακαλύπτουν τις φυσικές ομορφιές του, αλλά και τα καλά κρυμμένα μυστικά του.
Ένα από αυτά τα «μυστικά» των Τζουμέρκων είναι κι ένα χωριό αλλιώτικο από τα άλλα. Ένα χωριό που μόλις το ανακαλύψετε, θα εντυπωσιαστείτε.
Ο λόγος για το Ελληνικό, που ανήκει στον δήμο Βορείων Τζουμέρκων και είναι το πιο κοντινό στα Γιάννενα, αφού απέχει μόλις 18 χλμ. Πρόκειται για τη γενέτειρα του πολυβραβευμένου γλύπτη, Θεόδωρου Παπαγιάννη, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει αναδείξει το πανέμορφο χωριό του σε ένα γλυπτικό τόπο, που όμοιό του δεν έχουμε συναντήσει.
Από την είσοδο, κιόλας, του χωριού, ο επισκέπτης παίρνει μια ιδέα για το τι θαυμαστό πρόκειται να δει σε κάθε γωνιά του. Η είσοδος στο Ελληνικό σηματοδοτείται από μια γλυπτική σύνθεση του ίδιου του γλύπτη, η οποία στήθηκε εκεί όταν άνοιξε το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης «Θεόδωρος Παπαγιάννης», το 2009.
Κατηφορίζοντας για το χωριό, παρατηρείς πως ο δρόμος κοσμείται με γλυπτά και με θαυμασμό, απορείτε πώς γίνεται στην απέραντη άγρια ομορφιά των Τζουμέρκων, να βρίσκεται «φωλιασμένος» ένας τέτοιος καλλιτεχνικός τόπος. Και είναι αυτή η αντίφαση που θα σας συναρπάσει αρχικά.
Γιατί, αμέσως μετά, θα βρεθείτε μπροστά σε μια γωνιά του Ελληνικού που θα σας αφήσει με το στόμα ανοιχτό και θα σας ταξιδέψει πίσω στον χρόνο, στην εποχή των γιαγιάδων και των παππούδων μας που την έχουμε ακούσει μέσα από τις σαν παραμύθι, διηγήσεις τους.