«Υπάρχουν πολλά επιχειρήματα τα οποία συνδυαστικά δείχνουν ότι το εύρημα δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο, παρά κάθισμα και μάλιστα θρόνος. Υπάρχουν επιχειρήματα μορφολογικά του τύπου του σχήματος, εκπληκτικές ομοιότητες με το θρόνο της Κνωσού και άλλα καθίσματα μινωικής και μυκηναϊκής εποχής. Είναι το υλικό κατασκευής και η σημειολογία του, είναι ο χώρος εύρεσης, είναι η μελέτη των φθορών και των ρηγμάτων στο θραύσμα που δηλώνουν από πού έπεσε και πως παρασύρθηκε μέσα στο Χάβο. Είναι 10-12 διαφορετικά κριτήρια, τα οποία συνδυαστικά με το σημείο εύρεσης, κατά τη γνώμη μου δηλώνουν κατηγορηματικά, ότι δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά ο θρόνος των Μυκηνών» δήλωσε χαρακτηριστικά ο καθηγητής αρχαιολογίας και προσέθεσε: «Δεν θα μπορούσε να είναι λεκάνη, λόγω του βάρους του, λόγω του ρηχού βυθίσματος, λόγω του ότι το βύθισμα είναι επικλινές προς τα πίσω, καμία λεκάνη δεν είναι επικλινής προς τα πίσω, είναι μόνο προς το κέντρο. Επίσης ο τύπος του υλικού δεν απαντά σε λεκάνες αλλά απαντά μόνο σε ανακτορική αρχιτεκτονική και ανακτορικά υλικά. Αποκλείσαμε και την πιθανότητα να είναι βωμός».
Ο κ. Μαγγίδης παρουσίασε αναλυτικά το χρονικό της αρχαιολογικής ανακάλυψης τονίζοντας ότι «στις 12 Ιουνίου 2014, κατά τη διάρκεια παλαιο-υδρολογικών μετρήσεων στην κοίτη και τις όχθες του Χάβου στο πλαίσιο της συστηματικής γεωφυσικής έρευνας στην Κάτω Πόλη των Μυκηνών, εντοπίσθηκε από μέλη της επιστημονικής ομάδος μεγάλο θραύσμα ογκώδους λίθινου καθίσματος που, αφού φωτογραφήθηκε και μετρήθηκε επί τόπου, μεταφέρθηκε αμέσως στο Μουσείο Μυκηνών για να περισωθεί και να μελετηθεί, όπου και εισήχθη στον κατάλογο της ανασκαφής της Κάτω Πόλης ως επιφανειακό εύρημα. Κατά τη διάρκεια της μελέτης (Αύγουστος 2015) ενημερώθηκε με σύντομη έγγραφη αναφορά μου ο γ.γ. της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, η έφορος αρχαιοτήτων Αργολίδας, η ηγεσία της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, η γ.γ. του ΥΠΠΟ και ο υπουργός Πολιτισμού. Το σημαντικό αυτό εύρημα εξετάσθηκε από διεπιστημονική ομάδα μελετητών επί δύο χρόνια, αναγνωρίσθηκε και τεκμηριώθηκε ως τμήμα του θρόνου του ανακτόρου των Μυκηνών. Το εύρημα παρουσιάζεται επίσημα πρώτα στην Αθήνα, κατόπιν δε, θα παρουσιασθεί σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια, και διεξοδικά σε εκτενές επιστημονικό άρθρο σε διεθνές αρχαιολογικό περιοδικό».
Όσο για τον όρο «θρόνος του Αγαμέμνονα», ο κ. Μαγγίδης τόνισε ότι χρησιμοποιήθηκε όπως χρησιμοποιούνται οι όροι «Θησαυρός του Ατρέως», «Παλάτι του Μίνωα», «ανάκτορο του Νέστωρα», «θρόνος του Μίνωα» και σημείωσε ότι «ο τόπος συνδέεται με την αρχαιολογία και τον μύθο – και το εύρημα προέρχεται από την τελευταία φάση της μυκηναϊκής περιόδου. Άρα ο τελευταίος βασιλιάς των Μυκηνών κάθονταν εκεί».
Υπενθυμίζεται ότι τον Νοέμβριο του 2015, ένα δημοσίευμα που αναφερόταν στην ανακάλυψη του «Θρόνου του Αγαμέμνονα» στο πλαίσιο των ανασκαφών στην Κάτω Πόλη των Μυκηνών, τάραξε για άλλη μια φορά την αρχαιολογική κοινότητα. Ακολούθησε η αντίδραση της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, υπό την αιγίδα της οποίας διεξάγονται οι έρευνες, η οποία, μετά από συγκρότηση ειδικής επιτροπής κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το επίμαχο λίθινο τμήμα είναι «τμήμα οικιακού ή βιοτεχνικού σκεύους», δηλαδή «λεκάνης».
Ο κ. Μαγγίδης είπε ότι η υπόθεση πως το εύρημα είναι λεκάνη «στερείται βάσης», ότι αυτοί που το είπαν «είναι μη ειδήμονες» και έκανε λόγο για «προσπάθεια θεσμικού φορέα να παρέμβει, να αλλοιώσει και να εκφοβίσει τον επιστήμονα πριν μιλήσει», χαρακτηρίζοντας την πράξη αυτή «αντιδεοντολογική».
Τόνισε ότι σέβεται την αρχαιολογική εταιρεία ως θεσμό και ότι ελπίζει ότι δεν θα υπάρξουν προβλήματα και θα πρυτανεύσει η λογική της επιστήμης και όχι οι προσωπικές αντιπαραθέσεις και αντιζηλίες και συμπλήρωσε: «Βέβαια, ζήτησα από την εταιρεία να μας επιτρέψει να σκάψουμε στον Χάβο, ώστε να βρούμε τα υπόλοιπα κομμάτια και αυτό δεν εγκρίθηκε».
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163