Οι σοβαρές ελλείψεις φαρμάκων σε επίπεδο Ε.Ε., αναγκάζουν τις χώρες της Ευρώπης να λάβουν μέτρα από κοινού.
Με στόχο την καταπολέμηση των ελλείψεων και τη βελτίωση της ασφάλειας και της διαθεσιμότητας φαρμάκων στην ΕΕ, συνολικά 19 χώρες -μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα- συνυπέγραψαν στο Βέλγιο “non – paper” με αποκλειστικό στόχο την κοινή αντιμετώπιση του προβλήματος και τη δημιουργία ενός κοινού μηχανισμού δράσης.
Οι προτάσεις αυτές, έρχονται μετά από πρωτοβουλία που είχε λάβει με επιστολή του στις αρχές Ιανουαρίου ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, προς την Επίτροπο Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, Στέλλα Κυριακίδου.
Στο “non – paper” με τίτλο “Improving the security of medicines supply in Europe”, αποτυπώνεται όλη η έκταση του κρίσιμου προβλήματος των ελλείψεων φαρμακευτικών σκευασμάτων, οι οποίες εκτείνονται -όπως αναφέρεται- από τα αντιβιοτικά έως τις ινσουλίνες. Παράλληλα προτείνονται βιώσιμες λύσεις.
Μεταξύ των προτάσεων περιλαμβάνεται, η δημιουργία προϋποθέσεων για την κάλυψη των αναγκών των χωρών σε ενωσιακό επίπεδο, ενώ όπως επισημαίνεται, οι χώρες με σοβαρές ελλείψεις θα πρέπει να μπορούν να βασίζονται στην αλληλεγγύη των χωρών που εξακολουθούν να έχουν εκτεταμένη προσφορά.
Στην επιστολή το προς την Σ. Κυριακίδου που προκάλεσε τις παραπάνω εξελίξεις, ο Θάνος Πλεύρης, είχε επισημάνει πως το πρόβλημα αυτό, τα κράτη-μέλη επιχειρούν να το αντιμετωπίσουν με εσωτερικές διαδικασίες, ενώ είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξουν κεντρικές πολιτικές σε επίπεδο του συνόλου της Ε.Ε.
Σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο, ο υπουργός Υγείας, είχε προτείνει στην επιστολή του, να υπάρξει άμεση κάλυψη των πολιτών των κρατών-μελών της Ε.Ε. σε όλα τα φαρμακευτικά προϊόντα, ενώ σε μεσοπρόθεσμο, και εν τέλει μακροπρόθεσμο, να ενισχυθεί η παραγωγή φαρμάκων στην Ε.Ε.
Ποιες προτάσεις περιλαμβάνει
Το Βέλγιο ζήτησε την ευρύτερη ανταπόκριση της ΕΕ για την καταπολέμηση των συνεχιζόμενων ελλείψεων.
Στο non-paper αναφέρεται συγκεκριμένα, πως τους τελευταίους μήνες η ΕΕ αντιμετώπισε σοβαρές ελλείψεις απαραίτητων φαρμάκων, όπως είναι τα αντιβιοτικά, τα θρομβολυτικά, οι ινσουλίνες, και σε μικρότερο βαθμό, τα αντιπυρετικά και παυσίπονα.
Όπως υπογραμμίζεται μάλιστα, υπάρχει ανάγκη ενίσχυσης της ανεξαρτησίας της ΕΕ όσον αφορά την παραγωγή φαρμάκων, αλλά και της απαγόρευσης των παράλληλων εξαγωγών.
Επισημαίνεται επίσης, πως υπάρχει υπερβολική εξάρτηση από την Κίνα και την Ινδία για την προμήθεια πρώτων υλών και για τον λόγο αυτό, οι χώρες ζητούν από την ΕΕ, να δημιουργήσει συνθήκες περιορισμού «επικίνδυνων» εξαρτήσεων για την προμήθεια πρώτων υλών από χώρες εκτός ΕΕ.
Ταυτόχρονα υπογραμμίζεται, πως θα πρέπει να αυξηθεί το επίπεδο συνεργασίας, αλληλεγγύης και ανταλλαγής φαρμάκων σε εθελοντική βάση, ώστε οι χώρες με μεγάλες ελλείψεις να μπορούν να βασίζονται στην αλληλεγγύη χωρών με μεγαλύτερη προσφορά.
«Είναι ευθύνη μας να εγγυηθούμε ότι δεν διακόπτεται η θεραπεία των ανθρώπων που χρειάζονται τα σωτήρια φάρμακα. Γι’ αυτό αναλαμβάνουμε δράση σε ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να μπορούμε να δράσουμε πιο γρήγορα εάν επίκειται έλλειψη φαρμάκων», δήλωσε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός του Βελγίου, Φρανκ Βάντενμπρουκ.
Τέλος, επισημάνθηκε πως πρέπει να δημιουργηθεί ένας ευρωπαϊκός κατάλογος με τα φάρμακα που παρουσιάζουν τακτικά ελλείψεις τα τελευταία χρόνια, ώστε η προμήθειά τους να επιτηρείται πιο αποτελεσματικά και να αποφεύγονται οι ελλείψεις στο μέλλον.
«Παλιό το πρόβλημα, αλλά απαιτεί νέες λύσεις»
Στο “non paper” υπογραμμίζεται πως το πρόβλημα των ελλείψεων δεν είναι νέο και πως οι αιτίες ποικίλουν:
από απροσδόκητες αυξήσεις στη ζήτηση, έως ζητήματα παραγωγής και ποιότητας, κλείσιμο εργοστασίων ή μετεγκαταστάσεις, προβλήματα στις αλυσίδες εφοδιασμού, πολιτικές ρύθμισης και αποζημίωσης, παράλληλες εξαγωγές κλπ.
Λαμβάνοντας δε, υπόψη την πολυπλοκότητα των προβλημάτων και τους κινδύνους που συνδέονται με αυτά, τονίζεται ότι η ΕΕ πρέπει να λάβει πιο δραστικά μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας του εφοδιασμού φαρμάκων, πιο συγκεκριμένα προτείνεται :
α) η δημιουργία ενός εθελοντικού μηχανισμού αλληλεγγύης εντός του ΕΜΑ για την προσωρινή άμβλυνση των έντονων ελλείψεων στα ΚΜ,
β) η δημιουργία ευρωπαϊκού καταλόγου φαρμάκων ζωτικής σημασίας των οποίων οι αλυσίδες προμήθειας, παραγωγής και αξίας πρέπει να παρακολουθούνται, καθώς και
γ) η διερεύνηση ενός νόμου περί κρίσιμων φαρμάκων για τη μείωση της εξάρτησης από κρίσιμα φάρμακα και συστατικά, ιδιαίτερα για προϊόντα όπου υπάρχουν μόνο λίγοι προμηθευτές κατασκευαστές ή χώρες.
Της Γιάννας Σουλάκη/iatropedia.gr