Τουλάχιστον οργή προκαλούν στον έλληνα πολίτη όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες μετά την παραίτηση δυο εισαγγελικών λειτουργών. Ειδικά τις τελευταίες ώρες τα όσα λέγονται και ακούγονται προκαλούν ίσως και ανεπανόρθωτη ζημιά σε έναν θεσμό όπως αυτός της δικαιοσύνης.
Οι δυο εισαγγελείς όχι μόνο πήραν πίσω τις παραιτήσεις τους, όχι μόνο στο υπόμνημα που κατέθεσαν παραδέχονται, παίζοντας με τις λέξεις, ότι είναι θεσμός οι πιέσεις στο δικαστικό σώμα, αλλά και το ίδιο το υπουργείο Οικονομικών σφυρίζει αδιάφορα σήμερα λέγοντας ότι δεν είχε σκοπό να τους αντικαταστήσει! Επίσης, σύμφωνα με Το Βήμα. ο αντεισαγγελέας του Α.Πάγου στο πόρισμά του κλείνει άρον – άρον την υπόθεση λέγοντας ότι η παραίτηση των 2 ήταν παρορμητική και “δεν προέκυψε προσπάθεια παρέμβασης στο έργο τους!”
ΠΩΣ ΑΝΤΙΔΡΑ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Η κυβέρνηση, δια στόματος του υπουργού Δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, τα σχόλια περί συγκάλυψης και συναλλαγής στην υπόθεση των δύο οικονομικών εισαγγελέων Γρ. Πεπόνη και Σπ. Μουζακίτη.
“Με αφορμή σχόλια περί συγκάλυψης και συναλλαγής στην υπόθεση των δυο αντεισαγγελέων Εφετών του οικονομικού εγκλήματος, η κυβέρνηση δηλώνει με κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, για τον απλό λόγο ότι η διαχείριση της όλης υπόθεσης αφορά αποκλειστικά και μόνο το χώρο της Δικαιοσύνης.
Επαναλαμβάνω ότι η διαμόρφωση του νομοθετικού πλαισίου του θεσμού του οικονομικού εισαγγελέα είναι στην αποκλειστική αρμοδιότητα της κυβέρνησης και της Βουλής, που για τα θέματα αυτά λαμβάνει πάντα υπόψη και τη γνώμη του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου” αναφέρει σε δήλωσή του ο υπουργός Δικαιοσύνης.
Στο υπόμνημα που κατέθεσαν νωρίτερα μεταξύ άλλων αναφέρουν:
«Δεν θα εκτραπούμε από τον ουσιώδη πυρήνα της ενέργειάς μας και δεν θα χαθούμε σε δυσώδεις ατραπούς ονοματολογίας αναλισκόμενοι σε ενασχόληση με το αυτονόητο και πασίδηλο δυστυχώς της νεοελληνικής πραγματικότητας. Δεν έχει νόημα άλλωστε να επικεντρωθούμε και να εστιάσουμε σε κάτι που ναι μεν συμβαίνει και είναι γνωστό σε όλους ότι συμβαίνει, ουδόλως όμως μας επηρεάζει στη δικαστική μας αποστολή, αγνοώντας παραλλήλως και παραγνωρίζοντας εκείνο το οποίο δεν μας επηρεάζει απλώς αλλά κυριολεκτικά μας εξουδετερώνει και μας καταργεί».
Υπενθυμίζεται ότι μόλις την Τετάρτη έσκασε σαν βόμβα η παραίτηση των 2 οικονομικών εισαγγελέων που είχαν αναλάβει και πολύκροτες υποθέσεις. Για την ιστορία, στην επιστολή της παραίτησής τους ανέφεραν μεταξύ άλλων:
“…δεν επιδιώξαμε να γίνουμε αρεστοί, ούτε να εξασφαλίσουμε ανοχές των παντός είδους πολυποίκιλων οικονομικών συμφερόντων έναντι των οποίων η συγκρουσιακή μας πορεία, με γνώμονα πάντα τη νομιμότητα, ήταν δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη”.
Επίσης: “Δεν δεχόμαστε να είμαστε Εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ’ υπαγόρευση, πολλώ δε μάλλον δεν δεχόμαστε να αποτελέσουμε ένα άλλοθι και μία θεσμική ‘κολυμβήθρα του Σιλωάμ’ για τα πολυποίκιλα οργανωμένα συμφέροντα και τους ποικιλώνυμους εκφραστές τους, που δραστηριοποιούνται και αναπτύσσονται στην γκρίζα ζώνη του οικονομικού εγκλήματος”.
Κι όμως, όλα αυτά ανήκουν απ’ ότι φαίνεται στο παρελθόν. Ή μπορεί να κατηγορηθούν για ακόμα μια φορά οι δημοσιογράφοι που “δεν κατάλαβαν καλά”.
Οι δυο εισαγγελείς βγήκαν χαμογελαστοί από το γραφείο του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Παντελή όπου είχαν πάει για να δώσουν προφορικές εξηγήσεις. Είπαν μάλιστα στους δημοσιογράφους ότι παραμένουν στις θέσεις τους.
Και είπαν και κάτι άλλο: “Δεν εκλιπαρούμε για βοήθεια στο έργο μας. Την απαιτούμε!”
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙ ΤΟ ΑΠΕ-ΜΠΕ
“Οι υπογεγραμμένοι Γρηγόριος Ζ. Πεπόνης και Σπυρίδων Μουζακίτης, εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος και αναπληρωτής εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος, αντιστοίχως και εξ αφορμής της υπ’ αριθμ. Πρωτ. 2682/28.12.2011 αναφοράς μας προς τον κ. εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, δηλούμεν και διευκρινίζομεν τα κάτωθι:
Αναλάβαμε τα καθήκοντά μας, ως εισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος, έχοντας πλήρη επίγνωση των ιδιαζουσών δυσχερειών που θα αντιμετωπίζαμε, εκπληρώσαμε δε και συνεχίζομεν εκπληρούντες αυτά με υψηλόν εισαγγελικόν φρόνημα και ασυμβίβαστη μαχητικότητα. Ουδέποτε, τα ευλόγως αρνητικά για τον ελέγχοντα αισθήματα του ελεγχόμενου, απετέλεσαν κριτήριον και παράμετρον επηρεάζουσαν την σαφή, εκάστοτε στόχευση των εισαγγελικών ερευνών μας.
Αυτά, άλλωστε, συντρέχουν, αναπτύσσονται και εκδηλούνται σε όλες τις δικαστικές ενέργειες που έχουν σοβαρό διαγνωστικό αντικείμενο, συνιστούν δε συνηθέστατες και a priori υφιστάμενες παραμέτρους, που ο εισαγγελέας ως δεδομένες και αυτονόητες τις αντιπαρέρχεται ανεπηρέαστος και αδιάφορος.
Θα ήμασταν, αναντιλέκτως, ανάξιοι και ριψάσπιδες, εάν τα προεκτεθέντα αισθήματα και οι συναφείς ενδεχόμενες αντιδράσεις, έστω εκφεύγουσες των συνήθων πλαισίων δεοντολογίας, μας οδηγούσαν σε υποβολή παραιτήσεων και εγκατάλειψη της υπηρεσιακής μας αποστολής ημιτελούς, επί συγκεκριμένων σοβαρών εκκρεμών υποθέσεων.
Ουδέποτε το επράξαμε και ουδόλως τα υπαινιχθήκαμε με την κοινή, εν αρχή της παρούσης, αναφοράς μας.
Αντιθέτως, στην αναφορά αυτή, κατά τρόπον σαφέστατον, κατηγορηματικόν και μη επιδεχόμενον παρερμηνείες, εξειδικεύομεν και καταδεικνύομεν, ως λόγον της ενεργείας μας, την τεχνηέντως επιχειρηθείσαν νομοθετική κατάργησή μας, εξ αιτίας της φύσεως του αντικειμένου και των πολλαπλών-πολυεπίπεδων αντανακλάσεων των υπηρεσιακών πρωτοβουλιών και ενεργειών μας, που σαφέστατα πολλούς ενόχλησαν και ενέβαλαν εις ανησυχίαν και πολλοί θα επιθυμούσαν και θα εύχονταν να μην είχαν λάβει χώρα.
Το γεγονός έθετε και ανεδείκνυε ένα κρίσιμον και κεφαλαιώδες, θεσμικόν και ηθικόν, ζήτημα, απτόμενο ευθέως της λειτουργικής μας υποστάσεως και αποστολής.
Θα λειτουργούσαμε και δραστηριοποιούμαστε ως εισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος υπό τον όρον της επιδοκιμασίας και εγκρίσεως των ενεργειών μας από αναρμοδίους και για άλλα τεταγμένους θεσμικώς, δηλαδή καθ’ υπαγόρευσιν και δεν θα αναλαμβάναμε ελεγκτικές ενέργειες και πρωτοβουλίες, που δεν θα ήσαν αρεστές στους ανωτέρω, δηλαδή θα τελούσαμε ως εισαγγελείς υπό καθεστώς απαγορεύσεως;
Με την ενέργειά μας δώσαμε το στίγμα μας και αποκαλύψαμε το φρόνημά μας, ενώ παραλλήλως πέμψαμε έμπρακτο, απέριττο και σαφέστατο μήνυμα, στους ενδεχομένως φρονούντας και απεργαζομένους τα αντίθετα, για τους οποίους αδιαφορούμε παντελώς και εμφαντικώς τους αγνοούμε, από πλευράς εκπληρώσεως της υπηρεσιακής μας αποστολής και του διαφυλακτέου, ως κόρης οφθαλμού, δικαστικού ήθους και εισαγγελικού καθήκοντος.
Δεν θα εκτραπούμε από τον προεκτιθέμενο ουσιώδη πυρήνα της ενέργειάς μας και δεν θα χαθούμε σε δυσώδεις ατραπούς ονοματολογίας, αναλισκόμενοι σε ενασχόληση με το αυτονόητο και πασίδηλον, δυστυχώς, της νεοελληνικής πραγματικότητας.
Δεν έχει νόημα, άλλωστε, να επικεντρωθούμε και εστιάσωμε σε κάτι που ναι μεν συμβαίνει (και είναι γνωστό σε όλους ότι συμβαίνει), ουδόλως όμως μας επηρεάζει στην δικαστική υπηρεσιακή μας αποστολή, αγνοώντας παραλλήλως και παραγνωρίζοντας εκείνο το οποίο δεν μας επηρεάζει απλώς, αλλά κυριολεκτικώς μας εξουδετερώνει και μας καταργεί.
Δεν μας απασχολεί το θέμα σε προσωπικό επίπεδο, αλλά το αντιμετωπίζουμε και το βιώνουμε ως μέγα και αποκλειστικώς θεσμικό ζήτημα, απτόμενο του κρίσιμου ερωτήματος της δυνατότητας τελεσφόρου δικαιοδοτικής λειτουργίας, η έλλειψη ή παρεμπόδιση της οποίας ουδεμία σχέση έχει με ευνοούμενη σύγχρονη δημοκρατική πολιτεία”.
Μίλησαν με ονόματα οι δυο εισαγγελείς -Είπαν ποιοι ενοχλήθηκαν από το έργο τους
